ਲਹਿੰਦੀ ਪੰਜਾਬੀ 'ਸ਼ਬਦ-ਕੋਸ਼'
ਖਾਨਾ ਖ਼ਰਾਬ: ਬਦਨਾਮੀ
ਬਦਕਲਾਮੀ ਨਾਲ ਨੇਕੀ ਫੁਨਾਹ ਤੇ ਖਾਨਾ ਖਰਾਬੀ ਬਈ।
(ਮਾੜੇ ਬੋਲਾਂ ਨਾਲ ਭੱਲ ਮੌਕੇ ਤੇ ਬਦਨਾਮੀ ਵੱਖ)
ਖ਼ਾਨਗਾਹ: ਫ਼ਕੀਰ ਦਾ ਠਿਕਾਣਾ
ਜੁੰਮੇ ਦੇ ਡਿਹਾੜੇ ਖਾਨਗਾਹ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਜੁਲਿਆ ਕਰੀਂ।
(ਸ਼ੁਕਰਵਾਰ ਦੇ ਦਿਨ, ਫ਼ਕੀਰ ਦੇ ਠਿਕਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਚਲਿਆ ਕਰੀਂ)
ਖ਼ਾਬ/ਖੁਵਾਬ: ਸੁਫਨੇ
ਖਾਬਾ/ਖਵਾਬਾਂ/ਖੁਆਬਾਂ ਦੇ ਪੰਖ, ਉਡਣ ਕੁੰ ਹੁਲਾਰੇ।
(ਸੁਫਨਿਆਂ ਦੇ ਖੰਭ, ਉਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਹੁਲਾਰੇ।
ਖ਼ਾਮ ਖਿਆਲੀ: ਹਵਾਈ ਕਿਲੇ
ਸ਼ੇਰਨੀ ਦਾ ਡੁੱਧ ਘਿਨਾਸੇਂ, ਤੈਡੀ ਖਾਮ ਖਿਆਲੀ ਹੈ।
(ਸ਼ੇਰਨੀ ਦਾ ਦੁੱਧ ਲਿਆਏਂਗਾ, ਤੇਰੇ ਹਵਾਈ ਕਿਲੇ ਨੇ)
ਖਾਰ: ਧੁਆਈ ਲਈ ਭਸਮ/ਈਰਖਾ
ਦਿਲਾਂ ਦੀ ਖਾਰ ਤੂੰ ਕਪੜੇ ਧੂਵਣ ਵਾਲੀ ਖਾਰ ਨਾਲ ਧੋ ਸੰਗਦੈ।
(ਦਿਲ ਦੀ ਈਰਖਾ ਨੂੰ ਲੀੜੇ ਧੋਣੀ ਭਸਮ ਨਾਲ ਧੋ ਸਕਦਾ ਹੈਂ)
ਖ਼ਾਰਜ਼: ਕੱਟ ਦੇਣਾ
ਫੈਂਸਲੇ ਵਿਚ ਸੱਭੋ ਦਲੀਲਾਂ ਖਾਰਜ ਹਨ।
(ਫ਼ੈਸਲੇ ਵਿਚ ਸਾਰੀਆਂ ਦਲੀਲਾਂ ਕੱਟੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ)
ਖਾਰਾ/ਖਾਰੇ ਬਾਹਵਣਾ: ਵੇਦੀ ਕੋਲ ਥਾਂ
ਕਦੀਮ ਵੇਲੇ, ਬਾਲੜੀਆਂ ਨੂੰ ਝੋਲੀ ਪਾ ਖਾਰੇ ਬਾਂਧੇ।
(ਪੁਰਾਣੇ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਬਾਲੜੀਆਂ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਲੈ ਕੇ ਵੇਦੀ ਕੋਲ ਬੈਠਦੇ ਸਨ)
ਖਾਲਸ: ਸ਼ੁੱਧ
ਮੈਂਕੂੰ ਤਾਂ ਖਾਲਸ ਮਾਖੀ ਤੇ ਸੰਗਸੋ।
(ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸ਼ੁਧ ਸ਼ਹਿਦ ਦੇ ਸਕੇਂਗਾ)
ਖ਼ਾਲਸਾ: ਰਾਜੇ ਦੀ ਆਪਣੀ ਮਾਮਲਾ ਰਹਿਤ ਜ਼ਮੀਨ
ਖਾਲਸਾ ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ ਮਾਲਕ ਰਾਜਾ ਤੇ ਖਾਲਸੇ ਦਾ ਵਾਹਿਗੁਰੂ।
(ਮਾਮਲਾ ਰਹਿਤ ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ ਮਾਲਕ ਰਾਜਾ ਤੇ ਖਾਲਸੇ ਦਾ ਵਾਹਿਗੁਰੂ)
ਖ਼ਾਲਾਜਾਨ: ਮਾਸੀ (ਮਾਂ ਦੀ ਭੈਣ)
ਫੌਤ ਮਾਰ ਦੇ ਬਚੜੇ ਖਾਲਾਜਾਨ ਦੀ ਝੋਲੀ।
(ਮਰੀ ਮਾਂ ਦੇ ਬਾਲ ਉਸ ਦੀ ਭੈਣ-ਮਾਸੀ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿਚ)
ਖਾਲਾ ਜੀ ਦਾ ਵਾੜਾ: ਸੌਖਾ ਕੰਮ
ਜੀਵੇਂ ਏਡੀ ਟਬਰੀ ਪਾਲਣਾ ਖਾਲਾ ਜੀ ਦਾ ਵਾੜਾ ਕੋਈ ਨਾ।
(ਜਿਉਂਦਾ ਰਹੇਂ, ਐਡਾ ਟਬਰ ਪਾਲਣਾ ਸੌਖਾ ਕੰਮ ਤਾਂ ਨਹੀਂ)
(55)
