(੧੬੫)
'ਅਫਸੋਸ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਸੁਣ ਚੁਕਾ ਹਾਂ' ਸ: ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਅਗੋਂ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, ਅਜ ਤੋਂ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਏਹੋ ਹੀ ਸਜ਼ਾ ਮਿਲਣੀ ਹੈ।
ਆਪ ਬਹਾਦਰ ਜੇ ਆਪ ਦੀ ਦਲੇਰੀ ਦੀ ਦਾਦ ਦੇਂਦੇ ਹਾ, ਪਰ ਇਹ ਜੁਆਨੀ ਇਸ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਸੀ।'
ਵਕੀਲ ਚੁਪ ਨਾ ਰਹਿ ਸਕਿਆ।
'ਸਾਹਬ ਬਹਾਦਰ! ਜੁਆਨੀ ਵਿਚ ਹੀ ਐਸੀ ਸਜ਼ਾ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਹੈ, ਮੇਰੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਦਸਿਆ ਕਰਦੇ ਸੀ:-
'ਜਿਸ ਮਰਨੇ ਤੇ ਜਗੁ ਡਰੇ, ਮੇਰੇ ਮਨ ਆਨੰਦ।,
ਮਰਨੇ ਹੀ ਤੇ ਪਾਈਐ, ਪੂਰਨ ਪਰਮਾਨੰਦ।'
ਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਤੇ ਹਿੰਦ ਵਿਚ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਲੋਕ ਰਾਜ ਕਾਇਮ ਕਰਨ ਦੇ ਘੋਲ ਬਦਲੇ ਮੈਂ ਫਾਂਸੀ ਲਗਣਾ ਹੈ ਇਹ ਕਈ ਮਾੜਾ ਕਰਮ ਨਹੀਂ ਜਿਸ ਦਾ ਅਫਸੋਸ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਮੈਂ ਚੋਰੀ, ਬਦ-ਇਖਲਾਕੀ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਜ਼ਮੀਨ ਬਦਲੇ ਕਿਸੇ ਵੀਰ ਨੂੰ ਕਤਲ ਕਰਕੇ ਫਾਂਸੀ ਨਹੀਂ ਲਗਣਾ, ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਫਾਂਸੀ ਦੇ ਤਖਤੇ ਉਤੇ ਖਲਿਹਾਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਛੇਤੀ ਤੋਂ ਛੇਤੀ ਮੈਨੂੰ ਰਾਇਫਲ ਨਾਲ ਸ਼ੂਟ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਤਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਦਲੇਰ ਤੇ ਦੇਸ਼ ਭਗਤ ਮਾਂ ਬਾਪ ਦੇ ਘਰ ਫਿਰ ਜਨਮ ਲਵਾਂ ਤੇ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਸਾਮਰਾਜ ਨੂੰ ਹਿੰਦ ਵਿਚੋਂ ਖਤਮ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਮੁੜ ਘੋਲ ਕਰਾਂ। ਜੇ ਲੋੜ ਪਵੇਗੀ ਤਾਂ ਬੰਦੂਕ ਤੇ ਤੋਪ ਨਾਲ ਮੈਦਾਨੇ ਜੰਗ ਵਿਚ ਵੀ ਟੱਕਰ ਲਵਾਂਗਾ।'
