(੩੫)
ਮੌਕਾ ਪਾ, ਫਿਰ ਇਨ ਮੇ ਜਾਵੈ.
ਤਿਸ ਕੋ ਭੀ ਇਹ ਸੁਧਾ ਛਕਾਇ,
ਲੇਤ ਮਜ਼ਬ ਮੇ ਤੁਰਤ ਮਿਲਾਇ.
ਤੱਤਖਾਲਸਾ ਗੁਰੁ ਕਾ ਜਾਹਰ,
ਕਹਿਤ ਚੁਰਾਸੀ ਤੇ ਹੈ ਬਾਹਰ.
ਹਿੰਦੂ ਅੰਨ੍ਹੇ ਤੁਰਕੂ ਕਾਣੇ,
ਸਿੰਘ ਗੁਰੂ ਕੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸਯਾਣੇ.
ਮੁਸਲਮਾਨ ਹਿੰਦੁਨ ਤੈੈਂ ਨਯਾਰੀ,
ਮਿਾਲਇ:- ਦੇਖੋ, ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਜੀ ਇਸ ਮਿਲਾਪ ਵਿਸ਼ਯ
ਕੀ ਲਿਖਦੇ ਹਨ:-
ਦੁੁੰਹ ਮਿਲ ਜੰਮੇ ਦੁਇਜਣੇ, ਦੁਇਜਣਿਆਂ ਦੁਇਰਾਹ ਚਲਾਏ,
ਹਿੰਦੂ ਆਖਣ ਰਾਮ ਰਾਮ, ਮੁੱਸਲਮਾਨਾ ਨਾਂਉਂ ਖੁਦਾਏ,
ਹਿੰਦੂ ਪੂਰਬ ਨਿਉਂਦਿਆਂ, ਪੱਛਮ ਮੁੱਸਲਮਾਨ ਨਿਵਾਏ,
ਗੰਗ ਬਨਾਰਸ ਹਿੰਦੂਆਂ, ਮੱਕਾ ਮੁੱਸਲਮਾਨ ਮਨਾਏ,
ਵੇਦ ਕਤੇਬਾਂ ਚਾਰ ਚਾਰ, ਚਾਰ ਵਰਣ ਚਾਰ ਮਜ਼ਬ ਚਲਾਏ,
ਪੰਜਤੱਤ ਦੋਵੇਂਜਣੇ,ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰ ਛਾਏ,
ਇੱਕ ਥਾਉਂ ਦੋਇ ਨਾਂਉਂ ਧਰਾਏ.
ਵੁਣੈ ਜੁਲਾਹਾ ਤੰਦ ਗੰਢ, ਇੱਕ ਸੂਤ ਕਰ ਤਾਣਾਵਾਣਾ,
ਦਰਜੀ ਪਾੜ ਵਿਗਾੜਦਾ, ਪਾਟਾ ਮੁੱਲ ਨ ਲਹੈ ਵਿਕਾਣਾ,
ਕਾਤਣ ਕਤਰੈ ਕਤਰਣੀ, ਹੋਇ ਦੁੁੁੁਮੂੰਹੀਂ ਚੜ੍ਹਦੀ ਸਾਣਾ,
ਸੂਈ ਸੀਵੇਂ ਜੋੜਕਰ, ਵਿੱਛੁੜਿਆਂ ਕਰ ਮੇਲ ਮਿਲਾਣਾ,
ਸਾਹਿਬ ਇੱਕੋ ਰਾਹਿ ਦੁਇ, ਜਗ ਵਿਚ ਹਿੰਦੂ ਮੁੱਸਲਮਾਣਾ,
ਗਰੁਸਿੱਖੀ ਪਰਧਾਨ ਹੈ, ਪੀਰ ਮੁਰੀਦੀ ਹੈ ਪਰਵਾਣਾ,
ਦੁਖੀ ਦੁਬਾਜਰਿਆ ਹੈਰਾਣਾ. (ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸਲੀ ਵਾਰ ੩੩)
ਤੱਤਖਾਲਸਾ:- ਇਤਿਹਾਸ ਤੋਂ ਅਗਯਾਤ ਆਦਮੀ "ਤੱਤਖਾਲਸੇ ਨੂੰ"
ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਫਿਰਕਾ ਸਮਝਬੈਠੇ ਹਨ,
