ਆਮ-ਫਹਿਮ ਸੰਬੰਧ ਸ਼ੈਆਂ ਦੇ, ਭੂੰਡ, ਕੀੜੀਆਂ, ਲਾਲੜੀਆਂ,
ਰੱਤਟੰਗਿਆਂ, ਢੋਡਰ ਕਾਂਵਾ ਰਲ ਕੇ, ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਨੇ ਕਾਤਲ ਨੰਗੇ,
ਬੜੇ ਪੋਸ਼ੀਦਾ ਕਤਲ ਵੀ ਨਾਲੇ।- ਕਿੰਨੀ ਬੀਤੀ ਰਾਤ ਭਲਾ ਹੁਣ?
ਲੇਡੀ ਮੈਕਬੈਥ:ਗਲ਼ ਆ ਪਈ ਸਵੇਰ ਦੇ ਲਗਦੀ; ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਕੌਣ ਹੈ ਕਿਹੜੀ।
ਮੈਕਬੈਥ:ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਮੈਕਡਫ ਹਾਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਆਇਆ, ਸਾਡੇ ਮਹਾਂ ਬੁਲਾਵੇ ਉੱਤੇ?
ਲੇਡੀ ਮੈਕਬੈਥ:ਘੱਲਿਐ ਕੋਈ ਬੁਲਾਵਾ ਉਹਨੂੰ, ਤੁਸੀਂ ਜੁਨਾਬ?
ਮੈਕਬੈਥ:ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਮੈਂ ਇਉਂ ਸੁਣਿਐਂ: ਪਰ ਮੈਂ ਬੁਲਾਵਾ ਭੇਜਣੈ ਉਹਨੂੰ:
ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਦਰਬਾਰੀ ਐਸਾ, ਜੀਹਦੇ ਘਰ 'ਚ ਚਾਕਰ ਕੋਈ,
ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਮੇਰੇ ਪੈਸਿਆਂ ਉੱਤੇ।
ਕੱਲ ਸਵੇਰੇ, ਵੇਲ਼ੇ ਨਾਲ ਹੀ , ਚੁੜੇਲ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਜਾ ਕੇ ਮਿਲਣੈ,
ਬੜਾ ਕੁੱਝ ਉਹਨਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਦੱਸਣੈ;
ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਹੁਣ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਤੁਲਿਆਂ:-
ਮੰਦੇ ਕੰਮੀਂ ਜਾਨਣੈ ਸਭ ਕੁੱਝ, ਜੋ ਅਤਿ ਮੰਦਾ ਹੋਣੈ।
ਮੇਰੇ ਨਿੱਜ ਭਲੇ ਦੀ ਰਾਹ ਦੇ ਰੋੜੇ, ਸਭ ਖਤਾ ਹੋ ਜਾਣੇ:
ਹੁਣ ਮੈਂ ਏਨਾਂ ਅੱਗੇ ਆ ਗਿਆਂ, ਮਿੱਝ,ਰੱਤ ਦੀ ਧਾਰਾ ਵਿੱਚੀਂ,
ਜੇ ਕਿਧਰੇ ਹੁਣ ਰੁਕਣਾਂ ਚਾਹਾਂ, ਵਾਪਸੀ ਓਨੀ ਔਖੀ ਹੋਣੀ,
ਜਿੰਨਾ ਅੱਗੇ ਜਾਣਾ।
ਅਜੀਬ-ਓ-ਗ਼ਰੀਬ ਬੜੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਮਸਤਕ ਮੇਰੇ,
ਹੱਥ 'ਚ ਫੌਰਨ ਲੈਣ ਵਾਲੀਆਂ;
ਵਿਚਾਰ,ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਨ, ਕਰਨੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਅਮਲ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਕਰਨਾ ਪੈਣੈ।
ਲੇਡੀ ਮੈਕਬੈਥ:ਜੀਵ-ਸੁਭਾਅ ਦੀ ਬਹਾਰ ਕਹਾਵੇ, ਨੀਂਦ ਖੁਮਾਰੀ ਨਾਮ ਧਰਾਵੇ,
ਬੜੀ ਕਮੀ ਹੈ ਉਹਦੀ ਤੁਹਾਨੂੰ।
ਮੈਕਬੈਥ:ਆਓ ਤਾਂ ਸੌਂ ਜਾਈਏ ਆਪਾਂ; ਆਤਮ ਤ੍ਰਿਸਕਾਰ ਅਜੀਬ ਹਮਾਰਾ,
ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਡਰ ਹੈ, ਜੀਹਨੂੰ ਦੱਬ ਕੇ ਰੱਖਣਾ ਪੈਂਦੈ :
ਕੱਚੇ ਹਾਂ ਖਡਾਰੀ ਹਾਲੀਂ, ਏਸ ਨਵੇਲੀ ਖੇਡ ਦੇ ਆਪਾਂ।
{ਪ੍ਰਸਥਾਨ}
57
