ਭਾਰਤ ਕਾ ਗੀਤ/ਪਟੇਲ
ਪਟੇਲ
ਗੀਤ ੧੩
ਸ਼ੇਰ-ਬਬਰ ਬਰਦੌਲੀ ਵਾਲਾ, ਥਾ ਇੱਕ ਆਫ਼ਤ ਕਾ ਪਰਕਾਲਾ। ਗਾਂਧੀ ਕਾ ਅਨਮੋਲ ਸਿਪਾਹੀ, ਲੋਹ ਪੁਰੁਸ਼ ਵੋਹ ਵੱਲਭ ਭਾਈ। ਵੱਲਭ ਭਾਈ ਕੀ ਏਕ ਕਲਮ ਸੇ, ਗਿਰੀ ਅਰਿਸਟੋਕ੍ਰੇਸੀ[1] ਧਮ ਸੇ। ਨੀਤੀ ਕੀ ਉੱਚ ਤਦਬੀਰੋਂ ਸੇ, ਡਿੱਸਿਪਲਿਨ ਕੀ ਜ਼ੰਜੀਰੋਂ ਸੇ। ਜਕੜ ਲੀਏ ਸਭ ਰਾਨਾ ਰਾਜਾ, ਜੀਤ ਲਈ ਸਭ ਸੇਨਾ ਪਰਜਾ। ਸਟੇਟਸ ਕਾ ਇੰਟ੍ਰੈਗ੍ਰੇਸ਼ਨ[2] ਇਕ ਥਾ, ਦੁਨੀਆਂ ਕਾ ਅਸ਼ਚਰ੍ਯ ਮੇਜਜ਼ਾ[3]। ਗ਼ੈਰ ਕੇ ਛੱਕੇ ਛੂਟ ਰਹੇ ਖੇ, ਦੁਸ਼ਮਨ ਕੇ ਦਿਲ ਟੂਟ ਰਹੇ ਥੇ। ਵੈਰੀ ਸਭ ਭੈ ਭੀਤ ਹੂਏ ਥੇ, ਹਰਸ਼ਿਤ ਹਰ ਜਾ ਮੀਤ ਹੂਏ ਥੇ। ਚੋਰ ਉਚੱਕੇ ਕਾਂਪ ਰਹੇ ਥੇ, ਲੁੰਡੇ ਗੁੰਡੇ ਹਾਂਪ ਰਹੇ ਥੇ। ਮੁੱਕਾ ਘੂੰਸਾ ਥਾ ਜੇਬੋਂ ਮੇਂ, ਧਮਕੀ ਗਾਲੀ ਪਾਜ਼ੇਬੋਂ ਮੇਂ। ਡਰਨਾ ਤੋ ਕਾਫ਼ੂਰ ਥਾ ਉਸ ਸੇ, ਦਬਨਾ ਝੁਕਨਾ ਦੂਰ ਥਾ ਉਸ ਸੇ। ਰਾਮ ਰਾਜ ਕਾ ਇਕ ਝਲਕਾਰਾ, ਆਨੇ ਲਗਾ ਨਜ਼ਰ ਹਲਕਾ ਸਾ। ਪਰ ਵਹਿ ਫੌਲਾਦੀ ਸੇਨਾਪਤ, ਲੋਹੇ ਕੁ 'ਪਾਟੇਲ ਸਭਾ ਪਤ। ਲੰਬਰ ਦਾਰੋਂ ਕਾ ਇੱਕ ਲੰਬਰ, ਸਰਦਾਰੋਂ ਮੇਂ ਪਹਿਲਾ ਨੰਬਰ। ਜਬ ਉੱਮੀਦੇਂ ਸਭ ਭਰ ਆਈਂ, ਖੁਸ਼ੀ ਕੀ ਰਾਤੇਂ ਘਰ ਘਰ ਆਈਂ। ਭਾਰਤ ਕਾ ਜਰਨੈਲ ਭਯੰਕਰ, ਕਰਨੇ ਵਾਲਾ ਹੀਰੇ ਕੰਕਰ। ਦੇਸ਼ ਕਾ ਵੋਹ ਸਰਦਾਰ ਸਿਪਾਹੀ, ਹੋ ਗਿਆ ਸ੍ਵਰਗ ਧਾਮ ਕਾ ਰਾਹੀ।
