ਭਾਰਤ ਕਾ ਗੀਤ/ਪੰਚਾਇਤ ਰਾਜ
ਗੀਤ ੨੬
ਨਵ ਜੀਵਨ ਭਾਰਤ ਪਾਤਾ ਹੈ, ਪੰਚਾਇਤ ਕਾ ਰਾਜ ਆਤਾ ਹੈ। ਅਬ ਪੰਚੋਂ ਕੀ ਜ਼ਿੱਮੇਦਾਰ, ਹੈ ਦੇਹਾਤ ਮੇਂ ਸਭ ਸੇ ਭਾਰੀ। ਉਨ ਕੋ ਚਾਹੀਏ ਸਭ ਸੇ ਪਹਿਲੇ, ਖ਼ੁਦ ਵੋਹ ਰਹੇਂ ਨਮੂਨਾ ਬਨ ਕੇ। ਫਿਰ ਲੋਗੋਂ ਕੇ ਕਾਮ ਸੰਵਾਰੇਂ, ਸ਼ੁਭ ਕਾਮੋਂ ਪੈ ਉਨ੍ਹੇਂ ਉਭਾਰੇਂ। ਸੋਚੇਂ ਸਮਝੇਂ ਦੇਖੇਂ ਭਾਲੇਂ, ਸਭ ਅਪਨੇ ਕਰਤਵ੍ਯ ਕੋ ਪਾਲੇਂ। ਸੁਘੜ ਸਹੀ ਮੈਂਬਰ ਚੁਨਵਾਏਂ, ਨੇਕ ਨਿਡਰ ਨੇਤਾ ਬਨਵਾਏਂ। ਜੋ ਸਰਕਾਰ ਕਾ ਹਾਥ ਬਟਾਏਂ, ਔਰ ਭਾਰਤ ਕੀ ਸ਼ਾਨ ਬੜ੍ਹਾਏਂ। ਸਭ ਅਪਨੇ ਅਧੀਕਾਰ ਕੋ ਜਾਨੋਂ, ਅਪਨੀ ਪਦਵੀ ਕੋ ਪਹਿਚਾਨੇਂ। ਧੜੇ ਬੰਦੀਓਂ ਕੋ ਸਭ ਟੋਕੇਂ, ਨਿਆਇ ਕਰੇਂ ਅਨਿਆਇ ਕੋ ਰੋਕੇਂ। ਅਬ ਇਨਸਾਫ਼ ਹੋ ਜਲਦੀ ਆਲਾ, ਪਕਸ਼ਪਾਤ ਰਿਸ਼ਵਤ ਸੇ ਬਾਲਾ। ਸਭ ਧਰਮ ਕੋ ਫਿਰ ਅਪਨਾ ਲੇਂ, ਸਤ ਜੁਗ ਕੀ ਇਕ ਝਲਕ ਦਿਖਾ ਦੇਂ। ਪੁਨ੍ਯ ਭੀ ਹੈ ਔਰ ਫਲੀਆਂ ਭੀ ਹੈਂ, ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਹੈ ਔਰ ਕਲੀਆਂ ਭੀ ਹੈਂ।