ਭਾਰਤ ਕਾ ਗੀਤ/ਭਾਂਤੀ ਭਾਂਤੀ ਉਦਿਓਗ ਘਰੇਲੂ
ਗੀਤ ੨੪
ਭਾਂਤ ਭਾਂਤ ਉਦਿਓਗ ਘਰੇਲੂ, ਤਰਹ ਤਰਹ ਕੇ ਕਾਫ਼ਟ[1] ਹਥੇਲੂ[2]। ਚੋਂਕਾ ਚੁੱਲ੍ਹਾ ਚਰਖ਼ਾ ਚੱਕੀ, ਦੂਧ ਦਹੀ ਮਾਖਨ ਔਰ ਲੱਸੀ। ਸੀਨਾ ਔਰ ਪਰੋਨਾ ਘਰ ਘਰ, ਚਾਟੀ ਔਰ ਬਿਲੋਨਾ ਘਰ ਘਰ। ਸੂਤ ਖੇਸ ਰੇਸ਼ਮ ਫੁਲਕਾਰੀ, ਪਟ ਤਿੱਲਾ ਜ਼ਰਦੋਜ਼ੀ[3] ਭਾਰੀ। ਫ਼ਰਦ ਦੋਸ਼ਾਲੇ ਗੱਭੇ ਗੁਦਖੇ, ਲੋਈਆਂ ਧੁੱਸੇ ਕੰਬਲ ਨਮਦੇ। ਬੜ੍ਹੀਆ ਨਏ ਸੇ ਨਏ ਨਮੂਨੇ, ਜਾਜਮੋਂ ਕੇ ਔਰ ਸੋਜ਼ਨੀਓਂ ਕੇ, ਨਏ ਡੀਜ਼ਾਈਨ ਪਲੰਘ ਪੋਸ਼ ਕੇ, ਦਰੀਓਂ ਕੇ ਔਰ ਕਾਲੀਨੋਂ ਕੇ। ਛੋਟੀ ਹਲਕੀ ਕਲੋਂ ਚਲਾਏ, ਹਮ ਘਰ ਘਰ ਜਾਪਾਨੇ ਬਨਾਏ। ਸਸਤੀ ਬਿਜਲੀ ਕਾਮ ਮੇਂ ਲਾਏਂ, ਗਾਓਂ ਕਸਬੇ ਉੱਨਤੀ ਪਾਏਂ।' ਕਪੜਾ ਕੋਠਾ ਖਾਨਾ ਦਾਨਾ, ਪੜ੍ਹਾ ਸਿਖਾ ਕਰ ਕਾਮ ਲਗਾਨਾ। ਹੈ ਸਰਕਾਰ ਕਾ ਫ਼ਰਜ਼ ਜ਼ਰੂਰੀ, ਵਰਨਾ ਆਜ਼ਾਦੀ ਹੈ ਅਧੂਰੀ।