: ਕਰਮ
- : : :
ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਮੈਨੂੰ ਅਪਾਦਾਨ ਮੇਰੇ ਤੋਂ (ਮੈਥੋਂ, ਤੋਂ) ਸਾਂਨੂੰ (ਅਸਾਨੂੰ) ਸਾਡੇ ਤੋਂ, ਸਾਥ, ਸਾਤੋਂ ਸੰਬੰਧ ਮੇਰਾ, ਮੇਰੀ, ਮੇਰੇ (ਮਾੜਾ, ਮਾੜੀ, ਸਾਡਾ, ਸਾਡੇ, ਸਾਡੀ (ਸਾੜਾ, ਸਾੜੀ ਮਾੜੇ-ਪੁਠੋਹਾਰੀ ਤੇ ਡੋਗਰੀ). ਸਾੜੇ- ਪੁਠੇਹਾਰੀ ਤੇ ਡੋਗਰੀ) . ਅਧਿਕਰਣ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਬਿੱਚ), ਉੱਪਰ . | ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ (ਬਿਚ), ਉੱਪਰ ਪੁਣਛੀ ਕਾਰਕ ਇਕ ਵਚਨ ਬਹੁ ਵਚਨ ਕਰਤਾ ਮੈਂਹ, ਮੂੰਹ ਅਸ ਮੀਹ ਅਸੀਂ ਈ (ਅਸਾਂ ਕੀ) ਕਰਣ ਮੈਂਹ ਕੱਲਾ, ਮਾੜੇ ਕਲਾ ਅਸੀਂ ਕਲਾ, ਸਾੜੇ ਕਲਾ (ਕ) ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਮੀਂਹ ਅਸੀਂ ਈ (ਅਸਾਂ ਕੀ) ਅਪਾਦਾਨ ਮੈਂਹ ਕੱਲਾ, ਮਾੜੇ ਕਲਾ, ਮੈਂ ਥੀਂ, ਅਸੀਂ ਕੋਲਾ, ਸਾੜੇ ਕਲਾ (ਕਨੂੰ) , ਮਾੜੇ ਤੋਂ ਸਾੜੇ ਤੀ, ਸਾੜੇ ਥਾਂ ਸੰਬੰਧ ਮਾੜਾ, ਮਾੜੀ, ਮਾੜੇ ਅਧਿਕਰਣ ਮੈਂਹ 'ਚ, ਮੇਰੇ 'ਚ, ਮਾੜੇ 'ਚ, ਸਾੜ੍ਹਾ, ਸਾੜ੍ਹੀ, ਸਾੜੇ ਸਾੜੇ (ਉੱਪਰ) . ਮਾੜੇ ਰ (ਉੱਪਰ) . ਅਸੀਂਰ (ਉੱਪਰ) [੨] ਮਧਮ ਪੁਰਸ਼-ਤੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਰਕ ਇਕ ਵਚਨ ਬਹੁ ਵਚਨ ਤੁਸੀਂ, ਤੁਸੀ ਕਰਮ ਤੈਨੂੰ (ਤੁਕੀ, ਤੂੰਘੀ-ਪੁਠੋਹਾਰੀ ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ (ਸਾਨੂੰ, ਤੁਸੀਂਈ, ਡੋਗਰੀ, ਆਦਿ) | ਤੁਸੀਂ ਕੀ) ਕਰਣ ਕਰਣ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਤੈਨੂੰ ਤੱਕੀ, ਤੱਘੀ-ਡੋਗਰੀ ਆਦਿ; ਤੁਹਾਨੂੰ (ਸਾਨੂੰ, ਤੁਸੇਈ, | ਤੁਸੀਂ ਕੀ) ਅਪਾਦਾਨ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ, ਤੁਹਾਥੋਂ, ਤੁਸਾਂ ਕੋਲੋਂ ਸੰਬੰਧ ਤੇਰਾ, ਤੇਰੀ, ਤੇਰੇ ਤੁਹਾਡਾ, ਤੁਹਾਡੀ, ਤੁਹਾਡੇ ਤੁਸਾਂ ਦਾ (ਨਾ), ਤੁਸਾਂ ਦੀ (ਨੀ), ਤੁਸਾਂ ਦੇ (ਨੇ) ਕਰਤਾ 60
