ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਯਾਦਾਂ
ਸ਼ਾਹ ਦਿਲ ਪਰ ਨਰਮ ਹਲੀਮ ਡਾਢਾ,
ਉਹ ਗਰੀਬ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਅਮੀਰ ਵੀ ਸੀ।
ਲਖਾਂ ਵੰਡਦਾ ਕੋਲ ਨਾ ਰਖਦਾ ਸੀ,
ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਫਕੀਰ ਵੀ ਸੀ।
ਹੁੰਦਾ ਚਾਹ ਸੀ ਪਰਉਪਕਾਰ ਕਰਕੇ,
ਦੁਖੀ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਲਈ ਦਿਲਗੀਰ ਵੀ ਸੀ।
ਲੈਹਰਾਂ ਉਹਦੀਆਂ ਤੋਂ ਮੋਤੀ ਉਛਲਦੇ ਸੀ,
ਉਹ ਇਕ ਬੈਹਰ ਵੀ ਸੀ ਕਰਤਾ ਨੀਰ ਵੀ ਸੀ।
ਵਿਰਵੇ ਵੇਖ ਕੇ ਸ਼ਮਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗ ਘੁਲਦਾ,
ਪਰ ਨਾ ਸਾੜਦਾ ਸੀ ਪਰਵਾਨਿਆਂ ਨੂੰ।
ਜੋ ਵੀ ਸ਼ਰਨ ਆਉਂਦੇ ਕੰਠ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦਾ,
ਇਕੋ ਜਹੇ ਆਪਨੇ ਤੇ ਬੇਗਾਨਿਆਂ ਨੂੰ
੮੨.
