ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ
(੧੧)
ਕਪੜੇ ਫੜਨ ਲਈ ਹੱਥ ਅਗਾਹਾਂ ਕੀਤਾ।
ਦੋਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਮਿਲ ਗਈਆਂ । ਸਤੇਂਦ੍ਰ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਕਪੜੇ ਪੰਡੇ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਦੇਕੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਉੱਤਰ ਗਿਆ। ਅੱਜ ਉਹ ਤਰਿਆ ਨਹੀਂ ਨਾ ਹੀ ਹੋਰ ਖਰੂਦ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਛੇਤੀ ਛੇਤੀ ਨ੍ਹਾ ਕੇ ਜਦ ਉਹ ਕਪੜੇ ਬਦਲਣ ਲਈ ਆਇਆ ਤਾਂ ਉਹ ਸੁੰਦਰੀ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ।
ਉਸ ਦਿਨ ਸਾਰੀ ਦਿਹਾੜੀ ਸਤੇਂਦ੍ਰ ਦਾ ਮਨ ਗੰਗਾ ਹੀ ਗੰਗਾ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਦੂਜੇ ਦਿਨ ਅੱਜੇ ਸਵਖਤਾ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਗੰਗਾ ਮਾਤਾ ਨੇ ਏਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖਿਚਿਆ ਕਿ ਉਹ ਸਿਰਫ ਇਕ ਧੋਤੀ ਲੈਕੇ ਹੀ ਗੰਗਾ ਜੀ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਆ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਇਆ। ਘਾਟ ਤੇ ਪੁਜ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਉਹ ਸੁੰਦਰੀ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਕੇ ਹੁਣੇ ਹੀ ਉਤੇ ਆਈ ਹੈ। ਜਦ ਸਤੇਂਦ੍ਰ ਆਪ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਨ ਪੰਡੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਾ ਤਾਂ ਉਹ ਸੁੰਦਰੀ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਵਾਂਗ ਹੀ ਪੰਡਤ ਪਾਸੋਂ ਮੱਥੇ ਨੂੰ ਚੰਦਨ ਲਗਵਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਅਜ ਵੀ ਦੋਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਮਿਲੀਆਂ। ਉਹਦੇ ਸਾਰੇ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਬਿਜਲੀ ਫਿਰ ਗਈ ਤੇ ਉਹ ਛੇਤੀ ੨ ਕਪੜੇ ਬਦਲਕੇ ਚਲਦਾ ਹੋਇਆ।
