ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਅਕਸ
51
"ਚਲ, ਤੂੰ ਵੀ ਫੁਰਤੀ ਨਾਲ ਤੁਰ...”
ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਜਣੇ ਪੌੜੀਆਂ ਉਤਰ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਦਾਖ਼ਲ ਹੋਏ। ਡਰੈਸਿੰਗ ਟੇਬਲ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪਿਆ ਉਹ ਕਬੂਤਰ ਤੜਫ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚੋਂ ਉਸ ਦਾ ਅਕਸ ਵਿਖਾਈ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ ਇਕ ਨਹੀਂ ਦੋ ਕਬੂਤਰ ਫੱਟੜ ਹੋਕੇ ਤੜਫ ਰਹੇ ਹਨ।
ਤਾਜ਼ੇ ਖੂਨ ਦੇ ਛਿੱਟੇ ਇਧਰ-ਉਧਰ ਖਿੰਡੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਜਿਥੇ ਉਹ ਡਿੱਗਾ ਸੀ, ਲਹੂ ਓਥੇ ਵੀ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।
"ਪਾਪਾ, ਜਲਦੀ ਕਰੋ..."
"ਪਾਪਾ, ਇਹ ਇੰਝ ਕਿਉਂ ਤੜਫ ਰਿਹਾ..."
ਗਗਨ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਨਮੀ ਸੀ ਅਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕਈ ਸਵਾਲ ਡਾਰ ਬੰਨ੍ਹੀ ਖੜ੍ਹੇ ਸਨ।
ਉਹ ਬੋਲਦਿਆਂ ਬੋਲਦਿਆਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਲਗਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਮੈਂ ਦੋਹਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਕਬੂਤਰ ਨੂੰ ਚੁੱਕਿਆ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਚੁੰਝ ਕਦੇ ਖੋਲ੍ਹ ਲੈਂਦਾ, ਕਦੇ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦਾ।
"ਜਾਹ ਜਾ ਕੇ ਪਾਣੀ ਲੈ ਆ। ਸੁਣ... ਇਕ ਛੋਟਾ ਚਮਚਾ ਵੀ ਲੈ ਆਵੀ..." ਮੈਂ
