ਦਾ ਸਾਹਿੱਤ - ਖ਼ਾਸ ਕਰ ਕੇ ਕਹਾਣੀ - ਬਹੁਤ ਘਟ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਹੈ ।
ਮੇਰੀ ਵਾਕਫ਼ੀ ਅਨੁਸਾਰ ਕੇਵਲ ਸ: ਸੋਹਣ ਸਿੰਘ ਜੀ 'ਜੋਸ਼' ਦੀਆਂ ਬੰਗਾਲੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਹੀ ਟੈਗੋਰ ਤੇ ਮੁਨਸ਼ੀ ਪ੍ਰੇਮ ਚੰਦ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਪੰਜਾਬੀ ਪਾਠਕਾਂ ਤਕ ਪੁਜੀਆਂ ਹਨ । ਇਸ ਘਾਟੇ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ 'ਆਂਢ ਗੁਆਂਢੋੋਂ' ਇਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਯਤਨ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿਚ ਮੈਂ ਸਫ਼ਲ ਜਾਂ ਅਸਫ਼ਲ ਜੋ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਹਾਂ, ਆਪ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈ ।
ਯਤਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕਹਾਣੀ ਵਿਚ ਉਹੀ ਕੁਝ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾਏ, ਜੋ ਕੁਝ ਅਸਲ ਲੇਖਕ ਨੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਪਰੰਤੂ ਜੇ ਕੋਈ ਊਣਤਾਈ ਰਹਿ ਗਈ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਿਮੇਵਾਰੀ ਅਨੁਵਾਦਕ ਸਿਰ ਹੈ।
ਮੇਰੇ ਪੂਜਨੀਕ ਪਿਤਾ ਮਾਸਟਰ ਤਾਰਾ ਸਿੰਘ ਜੀ (ਸਯਦ) ਨੇ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਖਰੜਾ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਗੁਣ ਵਧਾਏ ਤੇ ਔਗਣ ਘਟਾਏ ਹਨ ਅਤੇ ਸ: ਪਿਆਰਾ ਸਿੰਘ ਜੀ ‘ਦਾਤਾ’, ਮੈਨੇਜਰ ਪ੍ਰੀਤ ਨਗਰ ਸ਼ਾਪ, ਲਾਹੌਰ ਨੇ ਉਚੇਚੀ ਖੇਚਲ ਕਰ ਕੇ ਇਸ ਕਠਨ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਇਸ ਨੂੰ ਛਪਵਾਉਣ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਜੇ ਉਹ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਨਾਂਹ ਕਰਦੇ ਤਾਂ 'ਆਂਢ ਗੁਆਂਢੋੋਂ' ਦਾ ਖਰੜਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਮੇਰੀ ਅਲਮਾਰੀ ਦੀਆਂ ਨੁਕਰਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਪਿਆ ਰਹਿੰਦਾ।
ਕਾਂਗੜਾ ਵੈਲੀ}
੧੦. ੫, ੪੪}
ਅਨੁਵਾਦਿਕ
ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਸਯਦ
