(35)
ਨਾਨਕੀਤਾਲੱਈਆਂਪਹਿਨਔਸਾਕੀਆਂਪਾਇਕੈਜੀ।ਏਸੋਚਾਲ ਦੇ ਨਾਲ ਨਿਹਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਵੇਖਨ ਨੈਨਨੈਨਾਸਰਮਾਇਕੇਜੀ। ਪੇਈਏ ਸਾਹੁਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇਰਾਜੀ ਹੋਆਵੈਨਿਤ ਜਾਇਭੇਜੀ। ਕਈ ਬਰਸ ਬੀਤੇ ਏਸੇ ਰੰਗ ਅੰਦਰ ਡਿੱਠ ਦੁਖ ਨਾ ਅੱਖ ਉਠਾਇਕੈ ਜੀ। ਜਲੇ ਬਖ਼ਤ ਦੇਖੋ ਵਖ਼ਤ ਸਖ਼ਤ ਆਯਾ ਇਸਕ ਤਖ਼ਤ ਬੈਠਾ ਸਭਾ ਲਾਇਕੇ ਜੀ।ਦੁਖ ਦੇਨ ਲੱਗਾ ਸੁਰਿਆਂ ਨੂ ਦੇਖੋ ਸੁਤੜੀ ਕਲਾ ਜਗਾਇ ਜੀ। ਕਿਸਨਸਿੰਘ ਇਸ ਇਸਕ ਦਾ ਕੰਮ ਏਹੋ ਜਦੋਂ ਆਂਵਦਾ ਜਾਏ ਮੁਕਾਇਕੇ ਜੀ॥੨੪॥ ਹ ਰੱਬ ਥੀਂ ਆਵਨਾ ਇਸਕ ਸ਼ਹਿਰਇਸਤੰਬੋਲ ਵਿੱਚ ਆਯਾ ਹੁਕਮ ਦਰਗਾਹਥੀਂ ਇਸਕ ਤਾਈਂ ਇਸਤੰਬੋਲਦੀ ਤਰਫ਼ਤਿਆਰ ਹੋਯਾ! ਪਕੜ ਕੋਰੜਾ ਕਹਿਰਦਾਂ ਕਮਰਕੱਸੀ ਘੋੜੇ ਸਿਦਕ ਦੇਤੇ ਅਸਵਾਰ ਹੋਯਾ। ਸੋਹਰਤ ਭੋਜਨੇ ਸੋਰਦਾ ਲਿਆ ਲਸਕਰ ਫ਼ਾਕਾ ਫ਼ਿਕਰ ਅੱਗੇ ਫ਼ੌਜਦਾਰਹੋਯਾ। ਝੰਡੇ ਝਿੜਕਦੇ ਝੋਰੇ ਦਾ ਲਾਲ ਨੇਜ਼ਾ ਜੋਬਨ ਰੱਮਕੇ ਤੇ ਜਮਾਦਰ ਹੋਯਾ। ਪਲਟਨ ਆਹੀਂ ਦੀ ਆਨਕੇ ਪਰਬੱਧ ਸਬਰਸੈ ਉਠਾਇਸਰਦਾਰ ਬੋਯਾ।ਮਲਕ ਮੱਲਿਆ ਆਇ ਮਲਾਮਤਾਂ ਨੇ ਸਿਦਕ ਹੱਠ ਅਗੇ ਸੂਬੇਦਾਰ ਹੋ] ਗੋਰਾ ਗੁਲਨੇਗੁਦ ਗੁਬਾਰ ਕੀਤਾ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੁਲਮ ਦੇ ਨਾਲ ਅੰਧਾਰ ਹਯਾ॥ ਹੁਸਨ ਹੁਕਮ ਚਲਾਂਵਦਾ ਫਿਰੇ ਸਭਤੇ ਰੂਪਰਸਰਸੀਲੜਾਯਾਰਹੋਯਾ ਸਫ਼ਰਸਕਰ ਦੀ ਸਕਲਬਨਾ ਬੈਠਾ ਨਾਲਮਕਰਤੀਅ ਇ
