ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਕਿੱਸਾ ਸ਼ੀਰੀਂ ਫ਼ਰਿਹਾਦ.pdf/58

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

(38)

ਧਿਆਨਸਾਰੇਜਦੋਂਇਸਕਦੇਖੜੇਨਿਸਾਨਹੋਏ॥ਭੁਲੀਬੰਦਗੀ ਵਿਰਦ ਨਾ ਕਰੇ ਕੋਈ ਪਿਆਲੇ ਇਸਕ ਦੇ ਨਾਲਮਸਤਾਨ ਹੋਏ॥ ਪੂਜਾ ਠਾਕਰਾਂ ਦੀ ਪਾਨੀ ਪਿੱਪਲਾਂ ਨੂੰਕੰਮਾਂ ਐਸਿਆਂ ਥੀਂ ਨਾ ਫ਼ਰਮਾਨ ਹੋਏ। ਪਿਆਰੇ ਬਾਝਨਾਪਤੀ ਭਲੀਭਾਵੈ ਚੰਦਭਾਨ ਜਾਂ ਸਿਕਰ ਅਸਮਾਨਹੋਏ।ਮੁਲਾਂਕਾਜ਼ੀਆਂਪੰਡਿਤਾਂ ਫ਼ਿਕਰ ਪਿਆ ਜਦੋਂ ਇਸਕ ਦੇ ਮੁਆਮਲੇ ਆਨਹੋਏ।ਗਏ ਖ਼ੇਸਕਬੀਲੜੇ ਨੱਸਸਾਰੇ ਦੋਸਤਯਾਰਪਿਆਰੇਦੁਸਮਨਜਾਨ ਹੋਏ। ਥੱਲੇ ਕੌਲ ਕਰਾਰ ਅਸਵਾਰ ਹੋਕੇਅਤੇ ਦੀਨਈਮਾਨ ਅਜਾਨਹੋਏ ਸੁਕਾ ਮਾਸਤੇ ਰੰਨਾਹੀਰੱਤੀਨੈਨਰੋਂਦਿਆਂ ਲਹੂਲੁਹਾਨ ਹੋਏ। ਆਹੀਂਚੱਲੀ ਹੱਲੀਆਂਹਿਰਸਹੋਰੀਜੋਗ ਰੋਗਤੇ ਸੋਗ ਸੁਲਤਾਨ ਹੋਏ॥ ਰੋਵਨ ਅੱਖੀਅਾ ਵਾਲਜ਼ਵਾਲ ਐਸੇ ਅਬਰੂ ਝੁਕਕੇ ਵਾਂਗਕਮਾ ਹੋਏ। ਕੜਕਨ ਹੱਡੀਆਂ ਤਨ ਤੰਦੂਰ ਹੋਯਾ ਏਹ ਇਸਕ ਦੇ ਆਨਨਸਾਨ ਹੋਏ।ਭੁਲੇ ਕਮਤੇਗ਼ਮਨੇਮਹਿਲਖਾਏ ਦੁਖ ਦਰਦ ਆਕੇਅਵਾਦਨ ਹੋਏ ॥ ਲੱਗੀ ਤਾਂਘ ਮਹਬੂਬ ਦੀ ਖ਼ੂਬਜਿਨਾਂਸੋਈਦੇਖ ਮਗ਼ਲੂਬ ਜਹਾਨ ਹੋਏ। ਅਲਇਸਕ ਨਾਰੂਨ ਭਰ ਹਕਾਮਾਸਵਾਔਲਾ ਬਾਝ ਯਾਰਦੇ ਭਜ ਮਸਾਨ ਹੋਏ॥ਬੁਰੀ ਅਗਵਿਛੋੜਚੀ ਸਾਂਝ ਨੂੰ ਸੁਟੇ ਜਿਵੇਂ ਵਿੱਚ ਤੰਦੂਰਦੇ ਨਾਨ ਹੋਏ॥ਅੰਗਇਸਕਦੀਬਾਝ ਨਾ ਕੋਈ ਪੱਕੇ ਕੱਚੇ ਗਲਕੋ ਖ਼ਾਕ ਸਮਾਨਹੋਏ॥ ਮੋਨਾ ਅੱ ਦੇ ਵਿਚ ਹੈ ਸਾਫ਼ ਹੋਂਦਾ ਮੈਲ ਦੂਰ ਕਰਕੇ ਕਦਰਦਾਨ ਹੋਏ ਕਿਸਨਸਿੰਘ ਆਸਕ ਇਵੇਂ ਇਸਕ ਅੰਦਰਜਿਵੇਂ ਸੂਰਮੇਂ ਵਿਚ