(੧੦੦) ਟੁਰੀਆਂ ਤੇਲਣਾ ਮੇਲਣਾ ਸੱਬ ਦੀਆਂ ਗੁਜਰੇਟੀਆਂ ਦੁੱਧ ਪਿਆਰੀਆਂ ਨੇ ਸੁੰਦਰ ਦਰਜ਼ਣਾ ਦੁੱਖ ਵੈਡਾਨਗੀਆਂ ਤੇ ਪਟੋਲਣਾ ਪੇਂਟ ਸਿੰਗਾਰੀਆਂ ਨੇ' ਚੂੜੇਗਰਨੀਆਂ ਤੇ ਛਾਪੇਗਰਨੀਆਂ ਨੇ'ਤੇ ਲੂਹਾਰੀਆਂਨਾਲ ਸੁਨਿਆਰੀਆਂਨੇਂ ਵਾਹ ਖ਼ਰਾਸਣਾ ਜੱਟੀਆਂ ਸ਼ਾਹਪਰੀਆਂਤੇ ਮਰਾਸਣਾ ਰਾਗ ਉਚਾਰੀਆਂ ਨੇ ਤੇ ਅਰਾਇਣਾ ਖਾਰੀਆਂ ਚਾ ਲਈਆਂ ਵੇਚਣ ਧਾਈਆਂ ਤਰੋਤਰਕਾਰੀਆਂਨੇ'
ਚੜ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਚਾ ਜੁਲਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਤਾਏ ਭੇਂਠ ਨ ਕਿਸੇ ਭਠੀਆਰੀਆਂ ਨੇਂ . [
ਜਾ ਚੇਗੜੀਆਂ ਚੂੜ੍ਹੀਆਂ ਗੀਤ ਗਏ ਗੱਲਾਂ ਕਰਣ ਜਹਾਂਨ ਤੋਂ ਨਿਆਰੀਆਂਨੇ'
ਤਰਖਾਣੀਆਂ ਗਾਜਣਾ ਨਕਸ਼ ਗਰਨਾ ਗੋਟੇ ਬਾਫ਼ਨਾ ਜਿਵੇਂ ਕਨਾਰੀਆਂ ਨੇ” ,
ਸਈਆਂ ਚਾਰ ਸਹਿਤੀ ਹੀਰ ਖੇਤਗਈਆਂ ਸਤੇਹੌਂਸੀਆਂ ਆਖਿਆ ਵਾਰੀਆਂਨੇ' ਹੋਰ ਮੋਚਣਾ ਖੋਜਣਾ ਖੋਜ ਉੱਤੇ ਖੁੰਲ ਤੁੱਲ ਘੁਮਿਆਗੇਆਂ ਹਾਰੀਆਂ ਨੇ ਲਾਹੋਰੀ ਕੂੜ ਕੁਸੈਗ ਦੇ ਵਿੱਚ ਫ਼ੱਸੀਆਂ ਰੱਲਾਂ ਨੌਂਚੀਆਂ ਸਬ ਵਿਸਾਰਆਂ ਨੰ” ਹੀਰ ਨੰ ਸਹੇਲੀਆਂ ਦਾ ਧਨਵਾਦ ਕਰਣਾ ਬੋਲੀ ਹੀਰਹੈ ਰੇਂਬਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਸਈਓ ਭਲਾ ਦਿਨ ਚੜ੍ਹਿਆ ਮੈਂਨੂੰ ਔਜ ਹੈ ਨੀ ਠੰਢੀ ਹਵਾ ਵੱਸੋਂ ਭਲੀ ਬਾਹਰ ਦੀ ਏਸਤਰ ਵਿੱਚ ਕੀਜੀਉਣਦਾਹੱਜਹੈਨੀ' _ ਸੱਸਨਣਦ ਸਹੇਲੀਆਂ ਜੀਉਣ ਸਹੁਰੇ ਦਿੱਤਾ ਮ ਪਿਆਂ ਨੇ ਮੈਂਨੂੰ ਤੱਜਹੈਨੀ' ਧੈਨ ਤਿਨ੍ਹਾਂ ਕਮਾਈਆਂ ਸਾਫ਼ ਸੀਨੇ ਵੇਖਣ ਐਬ ਪਾਵਣ ਪਰਦੇਕੱਜ ਹੈ ਨੀ' . ਨਾਮੈਂ ਸੋਹਿਣੀ ਕੋਈ ਨਾ ਅਕਲ ਪੌਲੇ ਮੂਰਖ ਸਿਖਿਆ ਕੋਈ ਨ ਚੌਂਜ ਹੈਨੀ ਲਾਹੋਰੀ ਜਗ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਭਾਰੀਆਂ ਨੇ ਰੱਖੇ ਰੱਬ ਸਰਬਤ ਦੀ ਲੱਜ ਹੈਨੀ' ਸਹਿਤੀ ਤੇ ਗੋਰ ਦੀ ਸਲਾਹ ਤੇਰੇ ਜੋਗੜੇ ਵਾਸਤੇ ਭਾਬੀਏ ਨੀ' ਏਥੇ ਨਵਾਂ ਹੈ ਮਕਰ ਮਚਾਈਏ ਨੀ' ਕੁੜੀਆਂ ਚੁਨਣ ਕੁਪਾਹ ਸਿਵੇ'ਖੇਤ ਅੰਦਰ ਨਾਲ ਰਲੀਏ ਅਸੀਂਚੁਗਾਈਏਨੀ'
%੩ 2੧
ਕੇਢਾ ਚੋਭ ਦਈਏ ਤੇਰੇ ਪੈਰ ਖੋਬੇ ਲੜਿਆ ਨਾਗ ਏਹ ਆਖ ਸੁਠਾਈਏਨੀ'
ਉ#ਦਟਰ $9 /ਰੂੰਰ£ ਹਉ#ਰ/ 6; #॥#0ਗਮੁੱਕ£ਹਉ(ਹ