( ੬੬) ਹਜ. 4 ਰੁ 4, . ਮੰਨ ਰਬ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਅਰਜ਼ ਸੱਜੇ ਐਦਰ ਘੱਤਕੇ ਨੂੰਹਨ ਮਾਰ ਰਾਇ ਨੀ _ ਦਿੱਲ ਚਾਹੂੰਦਾ ਏ ਬੈਠਾਂ ਨਦੀ ਕੰਢੇ ਹੋਵਣ ਰੁੱਖ ਹਵਾ ਠੰਡੀਨਾਰ ਹਾਇਨੀ ` ਜਾਵਾਂ ਬਾਹਿਰ ਤੇ ਰਬ ਦੇ ਰੰਗ ਦੇਖਾ ਹਰੇ ਖੇਤ ਦੇ ਬਾਗ਼ ਗੁਲਜ਼ਾਰ ਹਾਇਨੀ ਸਹਿਤੀਨਾਲ ਜਾਣਾਸਹਿਤੀਨਾਲਆਉਨਾ ਤੈਂਨੂੰਹੋਰਕੀ ਸੋਚਵਿਚਾਰਹਾਇ ਨੀ ! ਮੂਹੋਂ ਆਖ ਭਲਕੇ ਦੋਵੇਂ ਖੇਤ ਜਾਈਏ ਮੇਰ ਕੌਟਿਆ ਜਾਇਆਜ਼ਾਰ ਹਾਇ ਨੀ _ ਲਾਰੋਰੀਆਖਰੱਲਾਂਜਗਰਹਿਣਗੀਆਂਕੋਈਜਾਣਦਾਨਹੀਇਤਬਾਰਹਾਇ ਨੀ [ ਸੋਸ ਨੇ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਦੀ ਆਰਾ ਦੇਣੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜਾਵੇ ਨਹੀ' ਵਰਜਦੀ ਮੈਂ ਭਲੀ ਤੂਧ ਦੀ ਜਿਵੇਂ ਸਲ੍ਹਾਹ ਧੀਆ “ਦੇਵੇ ਹੀਰ ਨੂੰ ਰੱਬ ਸ਼ਫ਼ਾ ਬੀਬੀ ਜੇਹੜੀ ਲੱਗਦੀ ਏ ਲਾਂਈਂ ਵਹ ਧੀਆ _ ਫ਼ਜਰੇ ਫਿਕਰ ਦੇ ਨਾਲ ਨਿਮਾਜ਼ ਵੇਲੇ ਉਠ ਧਾਂਵਣਾ ਖੇਤ ਦੇ ਰਹ ਧੀਆ _ਬੈਹਣਾ ਬਾਗ਼ ਦੇ ਵਿੱਚ ਨ ਧੁੱਪ ਫਿਰਨਾਜਿੱਥੇ ਚੂਨੀਆਂ ਚੁਨਣ ਕੁਪਾਹ ਧੀਆ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਥੀ ਹੀਰ ਨੂੰ ਰੋਕਣਾ ਨਾ ਖਾਏ ਸੋਈ ਜੋਂ ਖਾਣ ਦੀ ਚਾਂਹ ਧੀਆ ` ਸਾਈ ਕਰੇਲ/ਹੋਰੀਆ _ਹ ਤਗਜ਼ੀ ਮਾਣੇ ਉਮਰ ਸੁਖ ਨਾਲ ਨਿਬਾਹ ਧੀਆਂ ਸਹਿਤੀ ਦੀ ਬਾਹਿਰ ਜਾਂਣ ਲਈ ਸਹੇਲੀਆਂ ਨਾਲ ਸੁਲਾਹ `` ਸਹਿਤੀਸਦੀਆਂ ਨੂੰ ਸੌਂਦਕੇ ਮਤ/ਕੀਤਾਫ਼ਜਰੇ ਸਾਰੀਆਂ ਚੱਲਣਾ ਖੇਤ ਸਈਓ ` ਮਾਘ ਮਾਰਨਾ ਗਾਉਣਾ ਖੇਡਣਾ ਜੇ ਮੈਂ ਵੀ ਆਵਸਾਂ ਹੀਰ ਸਮੇਤ ਸਈਓ ` ਓਥੇ ਮਕਰ ਸ਼ਤਰੰਜ ਭੀ ਖੇਡਣੀ ਜੇ ਜੇ ਭਾਂਵੇ ਹਾਰ ਹੋਵੇ ਭਾਂਵੇ ਜਿੱਤ ਸਈਓ ਜੋ ਕੁਝ ਖੇਡ ਲਹੌਰੀਆ ਕੌਲ ਹੋਵੇਂ ਦੇਠਾ ਘਰੀ" ਨ: ਆਕੇ ਭੇਤ ਸਈਓ ਥੇਤ । ਵਿਚ ਗੀਰ,ਸਹਿਤੀ ਤੇ ਸਹੇਲੀਆਂ ਦਾ ਪੰਜਨਾ
` ਅਗਲੀਹੋਈ ਸਵੇਰ ਤੇ ਉਠ ਸਈਆਂ ਰਲ ਕੀਤ੍ੀਆਂ ਖੇਤ ਤਿਆਰੀਆਂ ਨੇਂ
__ ਗਲੀ ਚੋਲੀਆਂ ਅੰਗੀਆਂ ਫ਼ੱਬ ਰਹੀਆਂ ਲੱਕਲੁਝੀਆਂ ਸਿਰੀਂ ਸਲਾਂਰੀਆਂ ਨੇਂ
[ ਇਕ ਮਾਂਵਾਂ ਥੀ' ਪੁੰਛਕੇ ਉਠ ਧਾਂਈਆਂ ਇਕ ਦੌੜੀਆਂ ਆਪ ਮੁਹਾਰੀਆਂ ਇੱ _ ਖੂੰਬ ਚਾਹੜੀਆਂ ਧੋਬਣਾ ਸਾਫ਼ ਹੋਈਆਂ ਨੈਣਾਂ ਤ੍ਰਿਖੀਆਂ ਤੇਜ਼ ਕਟਾਰੀਆਂਨੇਂ
[
ਨਕ ਜੁਮਰਨਨਜਰਕਵ=ਲ।ਾਟਨ ੨ ੮
706 2 ।ਰਮੰਕ 0008/ 0643) | #੧੧60ੁਤ£ਹਉ09ਪਮਉ
