(੮) ਤੂੰਵੀ' ਰਬ ਰਸੂਲ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਪੌਕਾ ਕੋਲ ਦੇਹ ਦਿਲਬਰਾ ਜਾਨੀਆਂ ਵੇ ਚੱਲ ਨਾਲ਼ ਮੇਰੇ ਤੇਰੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲ਼ੀ ਘਰ ਕੋਈ ਤਦਬੀਰ ਬਣਾਨੀਆਂ ਵੇ ਚਾਰੂ ਮਹੀ' ਦਾ ਨਹੀ'ਸੀ ਭਲ ਲਯਾਂਦ' ਮਾਂ ਬਾਪ ਨੂੰ ਏਹ ਸੁਣਨੀਆਂ ਵੇ ਲਾਹੌਰੀ ਹੀਰ ਲਡਿੱਕੜੀ ਮਾਪਿਆਂ ਬੀ' ਜੋ ਕਹਨੀਆਂ ਸੋਈ ਮਨਾਨੀਆਂ ਵੇ
ਹੀਰ ਦੀ ਮਿੰਨਤ ਮੰਨ ਕੇ ਰਾਂੜੇ ਦਾ ਜਵਾਬ ਮੈਂ' ਰੱਬ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰ ਕੋਲ ਦਿੱਤਾ ਮੌਝੀ' ਚਾਰਸਾਂ ਜਾਨ ਕੁਰਬਾਂਨ ਹੀਰੇ ਚੂੰਡਾ ਰੈਨ ਦਾਹੜੀ ਮੁਛ ਪੌਗ ਵਾਲੋਂ ਰਹੇ ਮਰਦ ਦੀ ਇਕ ਜ਼ਬਾਨ ਹੀਰੇ ਔਖੀ' ਲਾਈਆਂ ਦਾ ਵੇਲਾ ਯਦ ਰੌਖੀ' ਜਾਈਂ ਛਡ ਨ ਦੀਨ ਈਮਾਨ ਹੀਰੇ ਜੇਹੜਾ ਇਸ਼ਕ ਸੀ ਥਿੜਕਿਆ ਮੂੰਹ ਕਾਲਾ ਢੋਈ ਮਿਲੇ ਨਾਂ ਉਸ ਜਹਾਂਨਹੀਰੇ ' ਜੇਹੜੇ ਇਸ਼ਕਦੀ ਰਮਜ਼ਬੀ' ਹੋਣ ਵਾਕਫ਼ ਦੇਵਨ ਸੀਸ ਤੇ ਭੇਤ ਛਪਾਨ ਹੀਰੇ ਦੀਦ ਯਾਰਕਾਰਨ ਆਸ਼ਕ ਚੜ੍ਹਨ ਸੂਲੀ ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਖੋਲਲੂਹਾਂਣ ਹੀਰੇ ' ਆਸ਼ਕ ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਮੋਰਚੇ ਲਾ ਬੈਠੇ ਇਸ਼ਕ ਰੱਬ ਦਾ ਇਕ ਨਿਸ਼ਾਨ ਹੀਰੇ ਸਾਬਤ ਕਦਮ ਰਹੇ ਰਾਹੇ ਇਸ਼ਕ ਅੰਦਰ ਹੋਵੇ ਰੌਬ ਜਿਸਤੇ ਮੇਹਰਬਾਂਨ ਹੀਰੇ ਮੈ ਤਖਤ ਹਜ਼ਾਰਿਉ` ਝੰਗ ਦੀ ਤੂੰ ਰੱਬ ਮੇਲ ਕੀਤਾ ਏਥੇ ਆਣ ਹੀਰੇ ਲਾਹੇਰੀ ਕੇਹਾ ਅੱਛਾ ਰਲਕੇ ਕਟ ਲਈਏ ਕੋਈ ਘੜੀ ਦੀ ਹੈ ਗੁਜ਼ਰਨ ਹੀਰੇ ਗੋਰ ਦਾ ਰਾਂਝੇ ਨੂੰ ਘਰ ਲੈ ਜਾਣਾ ਗੱਲਾਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਨਾਲ ਪਰਚਾ ਰਾਂਝਾ ਘਰ ਨੂੰ ਨਾਲ ਈ ਗੋਰ ਲੈ ਆਈਏ ਜੀ - ਸੈਨਤ ਨਾਲ ਚਾ ਦਸਿੱਯਾ ਬਾਪ ਚੂਚਕ ਰਾਂਝੇ ਦੁਆ ਸਲਾਮ ਬੁਲਾਈਏ ਜੀ ਸ਼ਕਲ ਦੇਖ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਦੀ ਚੂਚਕੇ ਨੇ ਮੂਹੋਂ ਆਖਿਆ ਏ ਬਹਿ ਜਾਈਏ ਜੀ - ਅੰਦਰ ਮਾਂ ਪਯਾਰੀ ਨੂੰ ਜਾਕੇ ਤੇ ਸਾਰੀ ਹੀਰ ਨੇ ਰੱਲ ਸਮਝਾਈਏ ਜੀ ਮਲਕੀ ਬੈਠ ਚੁਚਕ ਦੋਹਾਂ ਪੁਛਿਆ ਏ ਤੈੱ'ਡਾ ਵਤਨ ਕ।ਜ਼ਾਤ ਫ਼ੁਰਮਾਈਏ ਜੀ ਵਤਨ ਤਖ਼ਤ ਹਜ਼ਾਰਾ ਤੇ ਜ਼ਾਤ ਰਾਂਝਾ ਕਿਸਮਤਲਿਆਏ ਜਾ ਦਿਖਾਈਏ ਜੀ ` ਕਰੋ ਮੇਹਰਬਾਨੀ ਕੋਈ ਕਾਰਦੱਸੋ ਕਗੋਏ ਹੀਲੜਾਤੇ ਟੁਕੜਾ ਖਾਈਏ ਜੀ ਹੀਰ ਝੋਂਟ ਬੇਲੀ ਹੋਰ ਕਾਰ ਕੀਏ ਏਹਨੂੰ ਮੌਂਝੀਆਂ ਦੇ ਮਗਰ ਲਾਏ,ਏ ਜੀ ਚੂਚਕ ਆਖਿਆਏ ਤੈਂਨੂੰ ਕਾਰ ਦਿਤੀ ਮੰਗੂ ਅਸਾਂ ਦਾ ਨਿੱਤ ਚਰਾਈਏ ਜੀ
ਗਰੁਮਟਟਹ $ਊ #ਡਗੁੰਤ£ 0ੈਉਫ( /37£ / ੧॥੧੦7ਗੁੰਤਹਯੂਸਉ.ਹਾਰੂ
