੨2.)
ਅਗੇ ਚਾਕ ਬਣਾਨੇ ਤਾਰਿਓਤੀ ਚਾਕੋ' ਦੋਰ ਕਰਨੇ ਟੁਣ ਫੜਾ ਹੀਰੈ
` ਦੌੜ ਮਿਲਨ ਸਯਾਲ ਚਾ ਕਰਨ ਟੋਟੇ ਜਾਨੋਂ' ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਣ ਮੂਕਾਹੀਰੇ `` ਚੋਰੀ ਦੇਸ ਤੇ ਭੀਖ ਪ੍ਰਦੇਸ ਮੰਗੇ ਦਿਤਾ ਦਾਨਿਆਂ £ਖ਼ਨ ਫੂਰਸਾ ਹੀਰੇ ` ਵੇਲਾ ਯਾਦ ਕਰ ਅਖੀਆਂ ਲਾਈਆਂ ਦਾ ਚਲ) ਕੌਲ ਕਰ'ਰ ਭੁਲਾਹੀਰੇ ਆਂਦਾ ਜਿਵੇਂ ?ਸੀ ਘਰੋਂ' ਕੱਢ ਮੈਂਨੂੰ ਮੇਰੀਆਂ ਮੇਹਨਤਾਂ ਸਭ ਚੁਕਾਹੀਰੇ ਅਸਾਂ ਸਭ ਹਕੀਕਤਾਂ ਜਾਣ ਲਈਆਂ ਹੱਲਾਂ ਨਾਲ ਨ ਪਈ ਪ੍ਰਚਾਹੀਰੇ ਅਛਾ ਜਾਹ ਪ੍ਰਦੇਸੀਆਂ ਜ਼ੋਰ ਕੀਏ ਜੇ ਕੀਤਾ ਈ ਦੱਬ ਥੀ” ਪਾਂ ਹੀਰੇ . | ਗੱਝ ਸਮਝ ਅਸੀਲਜੇ ਰਿਹਾਜੀਉਂ'ਦ ਖੇੜੀਂ ਮਿਲਾਂਗਾ ਤੁਧਨੂੰਆਹੀਚੇ ਲਾਹੋਰੀ ਨੇਕ ਬੈਦੇ ਅਤੇ ਧੋ[ਟਮਂ ਨੂੰ ਸਿਰ ਤੇ ਵੇਖਦਾ ਸਦਾ ਖ਼ੁਦਾਹੀਰੇ
ਸਹੇਲੀਆਂ ਨੇ ਹੀਰ ਨੂੰ ਬੇਵਫ਼ਾ ਸਮਝ ਕੇ ਤਾਹਨੇ ਨਾਲ ਫਿਟਕਾਰਨਾ ਠੁੜੀਆਂਕਿਹਾਹੀਰੇਪਹਲਾਂਰਾਂਝਣੇਤੋ'ਜਾਨਮਾਲ ਕੂਰਬਾਨੁਕਟਵਾਜਿਆ ਨੀ ਸੌਚਕਹਿਣ ਲਾਰੇਕੱਚਕੂਵਾਰੀਆਂ ਦੇ ਨੱਢੀ ਠੱਚੀਏ ਠੱਚ ਖਲਾਰੀਏ ਨੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਖ਼ਤ ਤੇ ਚਾਬਹਲਿਆਈਹੁਣ ਜ਼ਿਮੈਂਤਕਿਉ'ਪਟਕਾਵਿਆਨੀ' ਚਲ ਝੂਠੀਏ ਪੂਠੀਏ ੯ਟੀਏ ਨੀ ਕੀਤਾਫੋਲ ਕਰਾਰ ਚਾ ਹਾਰਿਆਂ ਨੀਂ -_ਗੱਝੇ ਚਾਕ ਨੂੰ ਖ਼ਕ ਰੂਲਾ ਦਿਤੋ ਹੈਰੇ ਅਪਣਾ ਅ੫ £ਗ/ਰਿਆ ਨੀ ਸੈਢੇ ਖ਼ਸਮ ਦੀ ਛੇਜ ਤੇ ਚੜ੍ਹਨ ਲਗੀ ਰਾਂਝਯਾਰਕਦੀਮ ਵਿਸਾਰਿਆ ਨੀ -ਦਗ਼ੇ'ਬਜ਼ਨੇ ਦੇ ਜਵਾਬ ਚਲੀ ਬਾਰਾਂ ਬਰਸ ਮੰਗੂਜਿਸਨੇ ਚਾਰਿਆਨੀ' ਗੈਰੈ ਦੱਸ ਰੱਝ ਉਠ ਜਾਏ ਕਿੱਥੇ ਪਿਛੇ ਤੁਧਦੇ ਜੁੱਗ ਗੁਜ਼ਾਰਿਆਂ ਨੀ' ਬਦਲੇ ਠਏਗ,ਓਸਜਹਾਂਨਤੇਥੋ' ਜਿਨਨੇਸਬਰ ਕਰਆਪਨੂੰਮਾਰਿਆਨੀ' ਲਾਹੌਰੀਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨ ਹੋਗ ਓਥੇ ਜਦੋ' ਸੱਚਤੇ ਝੂਠ ਨਿਤਾਰਿਆ ਨੀਂ ਹੀਰ ਨੇ ਸਹੇਲੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪੜਾਂ ਨਿਸਚਾ ਦਸਣਾ
ਬੋਲੀ ਹੀਰ ਸ :)ਓ ₹ੱਸਾਂ ਕੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਜਿੰ” ?ਕਾਈਏਨੀ ਗੱਲਾਂ ਬਹੁਨਸਮਝ'ਈਆਂ ਰਾਝਣੇ ਨੂੰਮਟੀਓਸ ਨ ਮੰਨੰਏ ਕਾਈਏ ਨੀ _ ਰ੍ ਏਧਰਯਾਰ ਰਾਂਝਾ ਐਧਰਬਾ੫ ਮਾਈ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਅਜ਼ਾਬਵਿੱਦ ਆਈਏਨੀ
