ਪੰਨਾ:ਕਿੱਸਾ ਹੀਰ ਲਾਹੌਰੀ.djvu/52

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

ਲਾਈਏ ਦੋਸਤੀ ਕਿਮੇਦੇ ਨਾਲ 4 ਜੇ ਨ ਤੌਰਨਭਾਣੀਏ ਨੀ

ਰਾਂਝਾ ਤੂਧ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਮੁਰਾਦਮੇਨੂੰ ਇਕੋ ਹਾਂਣ ਦੋਵ' ਮੌਜਾਂ ਮਾਣੀਏ ਨੀ _!

ਸੋਖਾ ਜਾਪਦਾ ਇਸ਼ਕ ਕਮੌਣ ਔਖਾ ਗੱਲ ਸਮਝ ਲੈਂਹੀਰਸਿਆਣੀਏਨੀ ਹੋਵੇਦੁਧ ਦਾ ਦਹੀ ਨ ਜਾਗ ਬਾਝੋ' ਲੱਗੇਜਾਗ ਅੱਛੇ ਕਰਮ ਜਾਣੀਏਨੀ ਚਾਟੀ ਪ੍ਰੀਤਤੇ ਵਹਦਤਦੀ ਘੱਤ ਡੋਰੀ ਗਾਂਝੇਨਾਮਦੀ ਪਾ ਮਧਾਣੀਏ ਨੀ ਮੱਖਨਯਾਰਦਾਨਾਮ ਹਥਮਾਰ ਹੀਰੇ ਹੋਵਣ ਭਾਗਤੇਮਿਲੇ ਸਵਾਣੀਏਨੀ ਆਣਮਿਲੇਗਾ ਰੌਖਉਮੈਦਹੀਟੇਕਾਹਨੂੰ ਹਿਜਰਵਿੱਚ ਜਾਨ ਸੁਕਾਣੀਏਨੀ

_ ਲਾਹੋਰੀਕਿਸੇਨਾਮੂਲਮਿਟਾਵਨੀਏ ਚੋਂਲੀਹੋਈਜੋ ਕਲਮ ਰਬਾਣੀਏਨੀ _ 1

ਹੀਰ ਨੇ ਗਾਵੇ ਨੂੰ ਖ਼ਤ ਲਿਖਣਾ

ਚਿੱਠੀ ਰਾਂਝੇਦੀ ਤਰਫ਼ ਰਵਾਨਕੀਤੀ ਲਿੱਖੀ ਹੋਰਸਲਾਮਦੁਆ ਆਵੀ' _ 1

ਮੇਰੇਹਾਲਉਤੇ ਕਰੀ' ਮੈਹਰਬਾਂਨ ਖ਼ਤ ਪੜਦਿਆਂ ਸਾਰ ਸਿਧਾ ਆਵੀ' ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਨ ਜਾਂਣ ਪਛਾਣ ਸੱਕੇ ਜੇਹ' ਸੱਜਣਾ ਭੇਸ ਵਟਾ ਆਵੀ' ਕਿਸੇ ਗੁਰੂ ਥੀ' ਜੋਗਦਾ ਪਹਿਨ ਚੇਲਾ ਕੈਨ ਪਾੜਕੇ ਮੁੰਦਰਾਂਪਾਆਂਵੀ' ਮੱਬੇਤਿਲ 3 ਸੈਧੂਰ ਗਨਨਾਂਦ ਸੇਲੀ ਅਗ ਨਾਲ ਭਰੂਤਰੁਮਾ ਆਵੀ' ਗੀਰਜ਼ੈਰ ਤੇਰੀ ਖ਼ੈਰ ਖ਼ੇਰ ਮਲਸੀ ਝੋਲੀ ਹੱਥਲੇ ਆਲਖ ਜਗਾ ਆਵੀ' ਕਿਸੇ ਪਾਸਏਹ ਭੇਤਨਾ ਮੂਲਖੋਲੀ' ਜਿਗਰ ਜੀਭਨੂੰ ਜੈਦਰਾਲਾਆਵੀ' ਫ਼ਕਰ ਹੋਕੇ ਸਰਬਨੂੰ ਸਮਝ ਇਕੋ ਵਿਲੋ' ਦੁਟੀਦ' ਹਨਫ਼ਮਿਟਾਆਵੀ'

ਦੁੱਖ ਦਰਦ ਮੂਸੀਬਤਾਂ ਝੁਲਕੇ ਤੇ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਹਿਸਾਨ ਚੜ੍ਹ ਆਵੀਂ _।

ਫੇਰਾਪਾ ਪਿਆਰਿਆ ਗਲੀ ਮੇਰੀ ਲਾਹੋਰੀ ਤਲੀਤੇਜਾਨ ਟਿਕਾ ਆਵੀ' ਕਾਸਦ ਨੇ ਰਾਝੈ ਨੂੰ ਖ਼ਤ ਦੇਣਾ ੍ ਕਾਸਦਜਾਕੇ ਹੀਰਦਾਖ਼ਤਦਿੱਤਾ ਰਾਂਝਾਚੈਮ ਅਖੀ'ਨਾਲ ਲ.ਉੱਣ ਲੱਗਾ ਖ਼ਤਖੋਲ ਪੜ੍ਹਆਜੋਸੀ:।ਰਲਿਖਿਆ ਰਾਂਝਾਹੱਸਮੱਥੇਹਥਲਾਉ'ਣ ਲੱਗ ਚੜ੍ਹਹਿਆਢਿਲਦਰਯਾਉਛਾਲਹੋਇਆਰੋਰਨੈਣਾਂਬੀਂ ਨੀਰਵਹਾਨ ਲੱਗਾ ਗਾਲੰਦੇ ਤੁਸਗੀਆਂ ਜੀਊ ਦਾਈ'ਕੀਤੀਸੋਚਤੇਅਕਲਦੁੜਉ'ਨ ਲੱਗਾ