ਪੰਨਾ:ਕਿੱਸਾ ਹੀਰ ਲਾਹੌਰੀ.djvu/53

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

੪੯ ] ਅਗੇਚਾਕਹੋਇਆਹੁਣਖਾਕ ਹੋਵ ਚਿੱਤਨੂੰ ਏਹਸਮਝਾਉਂਨਲੱਗਾ ਵਾਹਵਾਹਸੌਜਣਾਲਿਖਿਆਤਾ ਮੇਰੇਪੜ੍ਹ ਖ਼ਤਨੂੰਸੀਸ ਨਿਵਾਉਨਲੱਗ ਲਾਇਆਖ਼ਤਮਹਬੂਬਦਾਨਾਲਸੀਨੋਦੁਨੀਆਹਿਰਸਨੂੰਮਨੋ ਹਟਾਉਨਲੱਗਾ ਲਾਹੋਰੀ ਉਠੱਕੇਹੋਣਫ਼ਕੀਰਟੁਰਿਆਰਾਂਝਾਹੀਰਦਾਹੁਕਮ ਬਜਾਉ'ਠਲੱਗਾ

ਰਾਂਝੇਨੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਤਸੌਲੀ ਦੇਣਾ

1 _ ਭਾਲ ਜਾ ਕੋਈ ਗੁਰੂਪੂਰਾ ਕਾਮਲ ਮੰਨ ਲਿਖਿਆਂ ਭੇਜਿਆਹੀਰਦਾ ਓਏ 1 _ ਸੀਨਾ ਢਾਲ ਬਣਾਕੇ ਰੋਕ ਮੀਆਂ ਵਾਰ ਝੱਲ ਪਰੀਤ ਸ਼ਮਸ਼ੀਰਦਾ ਓਏ

` ਫ਼ਕਰ ਚਾਹਨ ਜੋ ਕਰੇਗਾ ਰੱਬ ਸੌਚ ਚੇਲਾ ਜਾਂ ਹੋ ਕਿਸੇਫ਼ਕੀਰਦ। ਓਏ ਜੋਗੀ ਹੋ ਆਲੱਖ ਜਗਾ ਖੇੜੀ' ਏਹਵੀ ਦੇਖਲੈ ਕੰਮ ਤਕਦੀਰਦਾ ਓਏ ਕਿਧਰੇ ਜਾਵਣੇਦੀ ਹੋਰ ਥਾਂ ਨਾਹੀ' ਕੈਦੀ ਹੈ' ਤੂੰ ਜੂਲਫ ਜੋਜੀਰਦਾਓਏ ਟਿੱਲੇ ਜਾਕੇ ਜੋਗਦਾ ਪਾ ਬਖ਼ਰਾ ਪਾਪ ਕਟਿੰਆਜਾਏ ਸਰੀਰਦ ਓਏ ਜਾਗਣਭਾਗਜੇਸੁਣੇ' ਉਪਦੇਸ਼ਗੁਰਦਾਖਿੜੀ ਕੋਲਏਹਦਿੱਲਵਿਲਗੀਰਦਾਓਏ ਸੇਵਾ ਕਰਣ ਚੇਯ ਓਥੇ ਕਈ ਬੈਠੇ ਬਾਲਾ ਨਾਥ ਗੁਰ੍ਕੰਨਚੀਰਦਾਏ ਥਾਲੀਹੀਰਪਰਸੀਜੇਕਰਮਿਲੇਤੈਨੂੰਧਾਮਾਤੁੱਧਪਾਇਆਜਾਣੀ'ਖੀਰਦਾਓਏ ] _ ਲਾਹੋਰੀਮੰਗ ਖ਼ੁਦਾਬੀ' ਮਿਲੋਂਤੇਂ ਨੂੰ ਤੇਰ ਚਿੱਤਤਾਲਬਨਿੱਤਹੀਰਦਓਏ 'ਗੱਝੇ ਢਾ ਟਿੱਲੋਂ ਜਾਣ ਬਾਲੋਨਾਥਵਾਲੇ ਸਿੱਧੇ ਗਾਹ ਟੁਰਿਆ ਛੌਡੇ ਭੋਗਤੇਜੋਗਦਾਧਿਮਨਕੀਤ/ ਬਿਨਾਂ ਯਾਰ ਸੰਸਾਰ ਵੈਰਾਂਨ ਜਾਪੇ ਡਾਢ' ਇਸ਼ਕਨੇਦਿਲੀਤੂਫ਼ਾਨਕੀਤ | _ਕੀਤੇਸ਼ਾਹਗਦਾਇਸਇਿਸ਼ਕ ਜ਼ਾਲਮਤਾਜਤਖਤ ਤੇ ਬਖ਼ਤ ਵੈਰਾਨਕੀਤਾ

- ਜਿਸਦੀਆਸਕਰਕਰਮੱਝੀ'ਚਾਰੀਆਂਸੀਰੋਂਤੀਹਸਨ ਨ ਓਸਨੈਦਾਨਕੀੜਾ ਹੁਣਮਿਲਣਮੁਹਾਲਕਮਾਲਹੋਇਆਜ਼ਾਲਮਹਿਜਰਨੇਬਹੁਤਨੁਕਸਾਂਨਕੀਤਾ ਆਖ਼ਰਕਾਰ ਫ਼ਕੀਰਹੋਜਾਣਆਸ਼ਕ ਮੀਏ'ਰਾਂਝਣੇਵੀਏਹੋ ਗਿਆਨਕੀਤ, ਆਹੀ'ਮਾਰਭੋਂਦਾਟਿੱਲੇਜਾਚੜ੍ਰਿਆ ਬਾਲੋਨਾਬਤਾੀ'ਨਿਗ੍ਰਾਬਾਨ ਕੀਤ। ਹੋ ਖ਼ਾਸੇਸ਼ਜਕੇਕਦਮਬੋਸ਼ਹੋਇਆ ਸਾਰੇ ਜਗਤਨੂੰ ਸੁਪਨ ਸਮਾਨ ਕੀਤ,