(੫੫)
ਜੇਗੀਆਂ ਨੇ ਮੁਦਰਾਂ ਤੇ ਗੇਰੂਵੇ ਕਪੜੇ ਤਿਆਰ ਕਰਣੇ ਪਾਣੀ ਰੈਗਾਦਾ ਪਾਕੇ ਗੋਮਿੱਟੀ ਸਾਧਾਂ ਮੂੰਦਰਾਂ ਝੱਬ ਬਣਾਈਆਂ ਨੰ |“ ਮੈੜਰ ਪਤ੍ਰੇ ਗੁਰਬਚਨ ਆਲੱਖ ਵਾਲੈ ਧੁੱਪੇ ਰਖੀਆਂਝਬਨਕਾਈਆਂਨੇ `ਗੇਰੀਨਾਲ ਅਲਫੀਤੁਰਤਰੇਗਦਿਤੀ ਮੁੰਦਰਾਂ ਧੂਣੀਦੇ ਵਿਚਪਕਾਈਆਂਨੇ
_ ਲਾਹੋਗੇ ਸਿਕਦੇਨੂੰ ਜੋਗ ਮਿਲਨਲੱਗਾ ਘੜੀਆਂ ਨੌਕ ਰੌਝੇਟੇਤੇਆਈਆਂਨੇ ਇ ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਇਸ਼ਨਾਨ ਲਈ ਨਾਥ ਜੀ ਦਾ ਹੁਕਮ __ `_ ਨਾਥ ਹੁਕਮਦਿਤਾ ਸੂੰਹੋ' ਨੁਹਾਂਵਣੇ ਵਾਓਸੇ ਵਕਤ ਰੈਝੇਟੇਅਸ਼ਨਾਨਕੀਤਾ __ ਮਲੀਖ਼ਾਕ ਜੋਗੀਜਾਪੇ ਮੁੱਦਤਾਂਦਾਨੀਵੀ'ਨਜ਼ਰ ਗੁਰਚਰਨ ਧਿਆਂਨ ਕੀਤਾ 'ਬੈਠਾ ਵਾਂਗ ਗ਼ਰੀਬਨਿਮਾਣਿਆਂਦੇ ਦਿਲੋਂ ਦੂਰਚਾ ਖ਼ੂਦੀ ਗੁਮਾਨਕੀਤਾ ਲਾਹੌਰੀ ਰਾਂਝਨੇਹੀਰਦੀਦੀਦਕਾਰਨਜਾਨਮਾਲਤੇ ਸੀਸ ਕੁਰਬਾਂਨ ਕੀਤ
ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਰਾਂਝੇ ਦੇ ਕੈਨ ਪਾੜਕੇ ਮੁੰਦਰਾਂ ਪਾਣੀਆਂ ਬਾਲਨਾਥ ਨੇ ਛੁਰੀ ਦੋ ਧਾਰ ਫ਼ੜਕੇ ਮੀਏ' ਰਾਂਝਣੇ ਦੇ ਕੰਨ ਚੀਰ ਦਿੱਤ ਪਾਈਆੰਮੁੰਦਰਾਂ ਗੁਰੂਦਾਨਾਮ ਲੈਕੇਗਲ ਸੇਹਲੀਆਂਘੱਤ ਜ਼ੈਜੀਰ ਦਿੱਤੇ ਦਿੱਤਾਕੰਨ `ਤ੍ ਮੁਕਤ ਜੁਕਤਿਵਾਲਾਦੁਨੀਆਂਭੀਖਨੂੰ ਦੇਸਜਾਗੀਰਦਿੱਤੇ ਕੀਤੀ ਨਿਗੱਹਤੇ 5ੰ ਗਲਾਸ਼ਾਹਕੀਤਾਕਰਤਾਬਿਆ ਪੀਰ ਅਮੀਰ ਦਿੱਤੇ ` . _ਨੈਨੀਂ' ਨੀਰਤੇ ਕੰਨਾਂ ਬੀ' ਲਹੂਵੇਗੇ ਅਜਬ ਇਸ਼ਕਨੇਰੈਗ ਅਖ਼ੀਰਦਿੱਤੇ ਲਾਹੋਰੀ ਪੀੜ ਹੰਝੇਟੇ ਦੀ ਕੋਨ ਜਾਨੇ ਜੋਜੋ ਲਿੱਖੇ ਸੋ ਦੁੱਖ ਤਕਦੀਰ ਦਿੱਤੇ [7 _ ਨਾਥ ਜੀ ਨੇ ਰੰਝੇਟੇ ਨੂੰ ਮੱਤ ਦੇਣੀ ਏਸ ਜੋਗਦੇ ਰਾਹਨੂੰ ਘਾਉ'ਨ ਔਖਾਜੀਵੇ' ਸ਼ੇਰਦਾ ਕਰਨ ਸ਼ਿਕਾਰਬੱਂਚਾ
ਘੋੜਾ ਸਬਰਤੇ ਮੋਚਦੀ ਵਾਰ ਮੋੜੇ ਚਾਬਕਗਿਆਨਦਾਕੋ ਟਲਾਮਾਰ ਬਚਾ ਕਿਧਰੇ ਜੋਗਨੂੰ 1 ਕਲੰਕ ਲੱਗੇ ਸੈਭਲ ਵੇਖਣਾ ਏਹ ਸੰਸਾਰ ਵੱਚਾ ਲਵੀ'ਬਾਸ਼ਨਾਹੱਥਨਲਾਂਵਣਾਏ'ਦੁਨੀਆਂਦੇਖਦਾਫ਼ਿਰੀ'ਗੁਲ ਜਾਰ ਬੱਚਾ ਏਹੋ ਬਦਗੀਹੈ ਖਾਹਿਸ਼ਾਂ ਖੋਟੀਆਂਥੀ' ਏਸ ਜੀਉ ਨੂੰ ਰੱਖਸੁਧਾਰ ਬਚਾ `_ ਲਾਹੌਰੀ ਤੁੱਧਨੂੰ ਸੋਂ ਪਿਆ ਰਬ ਤਾਈ' ਤੇਗਓਹਲਾਵੇ ਬੇੜਾਪਾਰ ਬੱਚਾ
0ਟਫ0 86 ਰੁੱਕ ਨਮਕ! (6) ! ੪000 ਗੁੰਫਹੰਪਰਜਐਹਹੂ
