ਰ੍ । ੬੧) ਕੋਈਵਾਰ ਮਹੂਰਤ ਨ ਸੋਚਿਓਮੂਲੱਮੇਂਰਾਹ ਟੁਰਿਆ ਦਿਨਢਲਿਆ ਦੇ ਦੇਖੀਸ਼ਾਮ ਨ ਰਾਤਫ਼ਜ਼ਰ ਹੋਈ ਲਾਹੋਰ। ਖੇੜਿਆਂਦਾ ਦੇਸ ਮਲਿੱਆ ਏ ਤਾਂਝੇ ਦੀ ਤਜਵੀਜ਼ ਰੱਬੇ ਚਲਦਿਆਂ ਏਹ ਤਜਵੀਜ਼ਕੀਤੀ ਪੰਜਸਤਚਾ ਬੂਟੀਆਂਪੱਟੀਆਂ ਨੇ _ ਇੱਫ ਸਿੱਟਖਟਕਲ ਤੇ ਕਵਾਰਰੀਦਲਕੋਈ ਰੌੜੀਆਂਤੇਕੋਈਖੱਟੀਆਂ ਨੇ ਜਾਠੇਅਲਫ਼ਦਾਨਾ ਨ ਵੇਦਬਨਿਆਂਹਜ਼ਰਤਇਸ਼ਕਪੜ੍ਹਾਈਆਂਪੱਟੀਆਂਨੇ ਲਾਹੋਰੀਦੇਖ ਰਾਂਝੇ ਆਸ਼ਕਹੀਰਪਿੱਛੇ ਸਿਰਤੇਕਿਵੇਂ ਮੂਸੀਬਤਾਂ ਕੱਟੀਆਂਨੇ ਅਯਾਲੀ ਨੇ ਜੋਗੀ ਨੂੰ ਪਛਾਨਣਾਂ
ਵਾਹਲਧੜਕਜੋਗੀਜ਼ੋਰਾਜ਼ੋਰਜਾਵੇ ਛੁੱਟਾ ਤੀਰਜਿਉ'ਸਖ਼ਤਕਮਾਨਦਾ ਏ
ਜੂਹ ਖੇੜਿਆਂਵਿੱਚਅਯਾਲਿਮਿਲਿਆਨਜ਼ਰਬਾਜ਼ਚਾਲਾਕ ਜਹਾਂਨਦਾ ਏ
ਪਾਸ ਆਣਕੇ ਤੋਗੀਦੇ ਵੱਲ ਡਿੱਠਾ ਕੇਂਦ ਸ਼ਕਲ ਤੇ ਰੇਗ ਪਛਾਣਦਾ ਏ
ਮੂਖੋਂ ਕਿਹਾ ਸਲਾਮ ਫ਼ਕੀਰਸਾਈਂ ਮੰਦਰ ਕੌਨਸਾਫ਼ਕਰਮਸਤਾਨਦਾ ਏ ਕਾਮਲ ਗੁਰੂਮਿਲਿਆਭਲੀ ਸੈਵਕੀਤੀ ਵੱਲਸਿਖਿੰਆਭੇਸਵਟਾਨਦਾਏ ਭਾਵੇਂ ਜਾਣਨ ਜਾਣ ਤੂ ਜੋਗੀਆ ਓਏ ਏਹਦੇਸਤੈਂ ਨੂੰ ਸੌਂਗਜਾਣਦਾ ਏ
_ ਜੋਗੀਹੋਰੰਨਾਆਇਓ'ਖੇੜਿਆਂਤੇਅਜਬਢੈ ਗ ਇਹ ਹੀਰਖਿਸਕਾਣਦਾਏ -_ ਬਾਗ ਬਰਸ ਮੋਜਾਂਮਾਣਰਜਿੱਓ'ਨਾ ਗਿਓ ਸ਼ੌਕ ਨ ਅਖਲੜਾਨਦਾ ਏ ਮੰਗ ਖੇੜਿਆਂ ਦੇ ਬੂਹੇ ਸੈਰ ਜਾਕੇ ਰਸਚੋਵਸੀ ਮਿੱਠੀ ਜ਼ਬਾਨ ਦਾ ਏ ਦੇਸ ਵੈਰੀਆਂਦੇਕਾਹਨੂੰਆਣਵੜਿਓਂਲਾਹੌਰੀਖ਼ਯਾਲਰੌਖੀ ਸਰੋਂ ਜਾਨਦਾਏ ਜੋਗੀ ਦਾ ਅਯਾਲੀ ਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦੇਣਾ
ਅਰੈ ਜਾਟ ਰੈਵਾਰਕਿਆਖ਼ਬਰਤੁਮਕੋ ਬਾਲਾਨਾਥਗੁਰੂਹਮਾਰਾਪੀਰਹੈਰੈ ਗੋਰਖਨਾਬ ਟਿੱਲਾ ਗੁਰਦ੍ਰਾਰ ਹਮਰਾਸਦਾਬਰਤ ਪੂੜਾ ਦਾਨਖੀਰਹੈ ਰੇ ਆਏ ਪੂੰਮਤੇ ਘਾਮਤੇ ਧਹਾਂ ਟਰ ਫਰੇ ਚਲੋਦੇਖਣੇ ਮੁਲਕ ਕਸ਼ਮੀਰਹੈ ਰੇ ` ਕਬਕੀਬਾਤ ਸਾਲੈਕਿਸਨੇਭੇਸਬਦਲਾਚੇਬੀ ਸਾਲਕੇਹਸੀ' ਫ਼ਕੀਰਹੈ ਰੇ ਹਮ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤੇ ਬਾਵਰੇ ਕਿਸੀਕੋਭੀ ਸੁਸਰੇ ਕੌਨ ਖੇੜੇਕੋਠਹੀਰਹੈਰੇ
ਰਬ ਤਰ ਸਕਰਜ
606 $। #8ੁੱਰ? 09081 £00% 1 #0੧0080ਮੱਗ6ਰਿਮ.ਹਰੂ
