ਪੰਨਾ:ਕਿੱਸਾ ਹੀਰ ਲਾਹੌਰੀ.djvu/68

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

8੩) ਜੋਗੀ ਨੇ ਲਾ ਲਾਉਣੀ ਦਿਨ ਹੁੰਦਿਆਂਈ ਜੋੜ ਮੇਲ ਬਾਲਣਪਈ ਸ਼ਾਮਲਈ ਧੂੰਣੀਲਾਜੋਗੀ `ਜੋ ਕੁਝ ਗੁਰੂਦਾ ਨਾਮ ਜਪ ਜਾਪਹੈਸੀਪੜ੍ਿਮਖੜੇ ਹੋਨਾਦ ਵਜਾ ਜੋਗੀ ਝੈਠਾ ਜੇਹਾ । ਉਸ ਨਂਬਦੀ ਯਾਦ ਅੰਦਰ ਦਿੱਟ] ਜਾਗਦੇਰਾਤਲੀਘਾਜੋਗੀ `ਲਾਹੋਰੀ ਜਣਿਆਂ ਜਦੋਂ ਪਰਭਾਤਹੋਈਗੱਜਾਚਲਿਆਂ ਭਸਮਰੁਮਾਜੋਗੀ ਜੋਗੀ ਦਾ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਭਿਛਿਆ ਵਾਸ ਤੇ ਜਾਣਾ ਹਾਲਕਾਲ ਫ਼ਕੀਰੀਦਾਪਹਿਨਕੇਤੇ ਝੂਲਝਾਲ ਟੁਰਿਆਨਾਲਨਾਜ਼ਜੋਗੀ ਨਗਰ ਏੜਿਆਂਦੀਰ ਲੀਗਲੀ ਫ਼ਿਟਦਾਮੁੱਥੋਂ ਕਹੈਆਲਖਅਵਾਜ਼ਜੋਗੀ _ ਚਲਦੀਤਿਫਿੰਆਲਵੇਜੋਝਬਲਿਯਾਵਨਕਦਮਸਟਦਾਗਿਆਦਰਾਜ਼ਜੋਗੀ

ਕਿਸੇ ਤਰਫ਼ ਨ ਦੇਖਦਾਚਾਅੱਖੀ' ਐਸਾਂ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਵਿੱਚਗੁਦਾਜ਼ਜੋਗੀ _]

੯੦ <੧<-੯੩ -੬੩

ਫ਼ੜਨ ਬਾਲਕੁੜੀਆਂਤੇ ਪਰਸ਼ਾਦਦੇਵੇ ਮਿੱਠੇਲਤੇ ਨੇਕ ਮਜ਼ਾਜ਼ਜੋਗੀ ਲਾਹੋਰੀ ਭੀਖਦਾਇਕਬਹਾਨੜਾਸੀਲੈਣਹੀਰਦਾ ਗਿਯਾਸੀਰਾਜ਼ ਜੋਗੀ

ਥੋੜ ਮੰਗ ਕੇ ਦੋਗੀ ਦਾ ਆਸਨ ਪਰ ਅ। ਬੈਠਣਾ

ਪੰਜਸੌਤ ਗਲੀਆਂ ਮੰਗ ਪਤਹੋਇਆਲੱਗੀਖੁਿਆਤੇਡੇਰੇਆਣ ਬੈਠ ਧੂੰਠੀਬਾਲ ਜ਼ਿਮੀਨ ਤੁਪਾਈਓ ਸੂ ਆਟਾ ਗੌਕੇ ਹੋਣ ਪਕਾਣ ਵੈਠ! _ ਪਲਿਆਦੁੱਧ ਮਲਾਈਪਰਾਊ'ਨਿਆਂਦਾ ਰੁੱਖਾਮਿਸੜਾਟੁੱਕੜਾਖਣਬੈਠਾ ਕਦਰਖੀਰਦੀਪਈਜਦ ਮਿਲੀ) ਮਿੱਸੀਪਾਣੀ ਘੁੱਠਦੇਨਾਲਲੰਘੋਨਬੈਠਾ _ ਹਰੀਤੋੜਲਿਆਇਆਬੂਟੀਜੇਗਲੇ ਦੀਖ਼ੂਬ ਰਗੜਿਓਗਸੂਿਜਿਆਡਾਣਬੈਠਾ ਪੀਤੀ ਭੈਗ.ਮਲੰਗ ਤੇ ਮੈਹਵਹੋਇਆ ਇਕਯਾਰਦਾਰੱਖਧਿਆਨ ਬੈਠਾਂ ਕਿਸੇ ਨਾਲਨਹੀ'ਰੱਲਕਲਾਮਕਰਦਾਯਾਦਰੱਬਦੀਵਿਚਗ਼ਲਤਾਨਬੈਠ' ਤਾੜੀ ਲਾਕੇ ਨਾਬਦਾ ਧਿਆਨਧਰਿਆਦੋਰਝੁਕਕੇਵਾਂਗਕਮਾਨ 'ਬਠਾਂ ਲੋਕੀ ਸੀਸ ਨਿਵਾਂਵਦੇ ਲੱਗਦਰਣਜੋਗ) ਜਾਣਕੇ ਫ਼ੈਜ਼ ਰਸਾਨ ਝੈਠਾਂ ਲਾਹੋਗੈਰੋਣੁਆਖੇਜਾਜੇਹੀਰਤਾਈ'>ੇ ਰਾ ਰਾਂਝੁਣ' ਬਾਹਿਰਮਹਿਮਾਨ ਬੈਠਾਂ

ਉਮਫਫ0ਂ // #ਜਗੁੱਤਨ 0ੈਹ/ਰ (00) / ੪੪%7ਗਪੁੰਕਉ/ਹ.ਮਹੂ