ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
੫੦. ਕਦੋਂ ਦਾ.
(ਗ਼ਜ਼ਲ)
ਉਲਝਣ ਦੇ ਵਿਚ ਹੈ ਆਪ ਦਾ ਅਸਰਾਰ ਕਦੋਂ ਦਾ ।
ਹੈ ਲਟਕ ਰਿਹਾ ਮਿਲਣ ਦਾ ਇਕਰਾਰ ਕਦੋਂ ਦਾ ।
ਵੇਂਹਦੇ ਭੀ ਹੋ ਤੇ ਫੇਰ ਭੀ ਪਸੀਜਦੇ ਨਹੀਂ ?
ਹੈ ਸਿਸਕ ਰਿਹਾ ਮੇਰਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਦੋਂ ਦਾ ।
ਵਸਦੇ ਤਾਂ ਹੋ ਨਜ਼ੀਕ, ਪਰ ਉਹਲਾ ਹੈ ਗ਼ਜ਼ਬ ਦਾ,
ਹੈ ਡਾਵਾਂਡੋਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਇਤਬਾਰ ਕਦੋਂ ਦਾ ।
ਸਦਕੇ ਮੈਂ ਏਸ ਹੁਸਨ ਦੇ, ਜਿਸ ਦੀ ਬਹਾਰ ਤੇ,
ਦੇਖੇ ਬਿਨਾਂ ਹੀ ਵਿਕ ਚੁਕਾ ਹੈ ਪਿਆਰ ਕਦੋਂ ਦਾ ।
ਪਲ ਭਰ ਹੀ ਬਹਿ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ, ਦੇ ਜਾਂਦੇ ਦਿਲਬਰੀ,
ਸੀਨੇ ਦੇ ਵਿਚ ਖਟਕ ਰਿਹਾ ਏ ਖ਼ਾਰ ਕਦੋਂ ਦਾ ।
ਵਹਿਸ਼ਤ ਮੇਰੀ ਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਕਿਹਾ,
ਤੂੰ ਲਾ ਲਿਆ ਏ ਯਾਰ ! ਇਹ ਆਜ਼ਾਰ ਕਦੋਂ ਦਾ ?
ਦਾਰੂ ਬਿਅੰਤ ਦੇ ਦੇ ਸਿਆਣੇ ਭੀ ਥਕ ਗਏ,
ਮੰਜੇ ਪਿਆ ਹੈ ਆਪ ਦਾ ਬੀਮਾਰ ਕਦੋਂ ਦਾ ।
ਇਕ ਝਾਤ ਪਾ ਕੇ ਤਾਂਘ ਮੇਰੀ ਪੂਰੀ ਕਰ ਛਡੋ,
ਮੈਂ ਲੈ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਖ਼ਾਬ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਕਦੋਂ ਦਾ ।
-੮੮-