ਚੀਸਾਂ
ਇਨ੍ਹਾਂ ਅੱਖੀਆਂ ਮੈਂਨੂੰ ਕੇਹਾ ਸਤਾਇਆ,——— ਜਲ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੀਆਂ ਰਹਿਣ ਹਮੇਸ਼ਾਂ,
ਅਜੇ ਵੀ ਕਹਿਣ, "ਤਿਹਾਈਆਂ।"
੨੧