ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਪਹਿਲੀ ਝਾਕੀ
ਥਾਂ:-ਕਨੇਰੀਆ ਨੱਗਰ ਦੇ ਬਾਲੇ ਵਾਲੇ ਖੂਹ ਦਾ ਬੋਹੜ।
ਸਮਾਂ:-ਪਹਿਲੀ ਰਾਤ ਦਾ ਵੇਲਾ।
ਮਾਨ ਸਿੰਘ:-(ਨੱਸੇ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਰਾਤ ਦੇ ਵੇਲੇ ਨ੍ਹਾ ਕੇ ਹਟੀ ਰਤਨ ਦੇਵੀ ਬਾਲੇ ਵਾਲੇ ਖੂਹ ਦੇ ਬੋਹੜ ਹੇਠ ਖੜੀ ਨੂੰ ਵੇਂਹਦਿਆਂ ਗਰਜ ਮਾਰੀ)
"ਕਿਹੜੀ ਐਂ ਤੂੰ, ਰਸਤਾ ਡੱਕੀਂ ਖੜੀ?"
"ਕਿਹੜੀ ਐਂ ਤੂੰ, ਰਸਤਾ ਡੱਕੀਂ ਖੜੀ?"
ਰਤਨ ਦੇਵੀ-ਜਾਹ ਵੀਰਾ. ਚੁਪ ਕਰਕੇ, ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰ, ਤੈਂ ਕੀ ਲੈਣਾ ਹੈ?
ਮਾਨ ਸਿੰਘ-ਜੇ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਸੂਹ ਦਿੱਤੀ, ਤਾਂ ਸਮਝ ਲਈਂ ਸਿਰ ਤੇਰਾ ਹੈ ਨੀ! ਕੀ ਨਾਉਂ ਐਂ?
ਰਤਨ ਦੇਵੀ-ਨਾਉਂ ਰਤਨ ਦੇਵੀ, ਪਰ ਵੀਰਾ ਸਿਰ ਦੀ ਧਮਕੀ! ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਤਾਂ ਨੌਂ ਮਹੀਨੇ ਕੋਈ ਮਾਂ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰੀ ਐ।
ਪਿਛਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ-(ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਥੋਂ) ਫੜਿਓ ਓਇ। ਫੜਿਓ ਓਇ! ਚੋਰ ਓਏ! ਡਾਕੂ ਓਏ!
੯
