ਜ਼ਫ਼ਰਨਾਮਾ ਸਟੀਕ
(੨੨੮)
ਹਿਕਾਯਤ ਯਾਰਵੀਂ
ਭਾਵ—ਜੋ ਉਸਦਾ ਅਲੰਕਾਰ ਮੈਨੂੰ ਦਿਖਾਓ ਕਿ ਤੂੰ ਪੁਰਾਣਾ ਘੋੜਾ ਕਿਕਰ ਲੈ ਗਿਆ ਹੈਂ॥੪੧॥
ਨਿਸ਼ਸਤੰਦ ਅਜ਼ਾਂ ਵਹੇਬਰ ਰੋਂਦਿਆਬ॥
ਬਿਬੁਰਦੰਦ ਬਾਦਹ ਬਿਖ਼ੁਰਦੰਦ ਕਬਾਬ॥੪੨॥
ਨਿਸ਼ਸਤੰਦ = ਬੈਠ ਗਈ। ਅਜ਼ਾਂ = ਉਸੇ। ਵਜ਼ਾ = ਢੰਗ। ਬਰ = ਉਪਰ।
ਰੋਦ = ਨਦੀ। ਇ = ਦੀ। ਆਬ = ਪਾਣੀ। ਬਿਬੁਰਦੰਦ = ਲੈ ਗਏ। ਬਾਦਹ = ਸੁਰਾ
ਖੁਰਦੰਦ = ਖਾਧਾ। ਕਬਾਬ = ਭੁੰਨਿਆਂ ਮਾਸ।
ਭਾਵ—ਓਸੇ ਢੰਗ ਪਾਣੀ ਦੀ ਨਦੀ ਉਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਅਤੇ ਦਾਰੂ ਪੀਤਾ ਅਤੇ ਮਾਸ ਖਾਧਾ॥੪੨॥
ਰਵਾਂਕਰਦ ਅੱਵਲ ਬਸੇ ਪੁਸ਼ਤਿਕਾਹ॥
ਦਗ਼ਾ ਮੇਦਿਹਦ ਪਾਸ ਬਾਨਾਨਿ ਸ਼ਾਹ॥੪੩॥
ਰਵਾਂਕਰਦ = ਤੋਰੇ। ਅੱਵਲ = ਪਹਿਲਾਂ। ਬਸੇ = ਬਹੁਤ। ਪੁਸ਼ਤ = ਪੂਲਾ। ਇ = ਦਾ
ਕਾਹ = ਘਾਉ। ਦਗ਼ਾ = ਧੋਖਾ। ਮੇਦਿਹਦ = ਦਿੰਦੀ ਰਹੀ। ਪਾਸਬਾਨਾਨ = ਰਾਖੇ।
ਇ = ਦੇ। ਸ਼ਾਹ = ਰਾਜਾ
ਭਾਵ—ਪਹਿਲਾਂ ਘਾਉ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਪੂਲੇ ਰੋਹੜੇ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਰਾਖਿਆਂ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦੀ ਰਹੀ॥੪੩॥
ਵਜ਼ਾਂ ਪੁਸ ਬਿਕੋਸ਼ਸ਼ ਕੁਨਾਨੀਦ ਲਖ਼ਤ॥
ਬਪੈਰਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਜ਼ ਦਰੀਆਇ ਸਖ਼ਤ॥੪੪॥
ਵ = ਅਤੇ। ਜ਼ਾਂ = ਉਸਤੇ। ਪਸ = ਪਿਛੋਂ। ਬਿ = ਵਾਧੂ। ਕੋਸ਼ਸ਼ = ਉਪਾਇ।
ਕੁਨਾਨੀਦ = ਕੀਤਾ। ਲਖਤ = ਥੋੜਾ ਚਿਰ। ਬ = ਵਾਧੂ। ਪੈਰ = ਪਾਰ। ਸ਼ = ਉਸ
ਦਰਾਮਦ = ਆਈ। ਜ਼ = ਤੇ। ਦਰੀਆ = ਨਦ। ਇ = ਉਸਤਤੀ
ਸੰਬੰਧੀ। ਸਖ਼ਤ = ਭਾਰਾ
ਭਾਵ—ਉਸਤੇ ਪਿਛੋਂ ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਬੜੀ ਫੁਰਤੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਭਾਰੇ ਨਦ ਤੇ ਪਾਰ ਲੰਘ ਗਈ॥੪੪॥
ਵਜ਼ਾਂ ਬਿਸ਼ਕੁਨਾਨੀਦ ਓ ਗਰਦ ਸ਼ੁਦ
ਬਦੀਦਸ਼ ਅਜ਼ੋ ਸ਼ਾਹ ਪੁਛ ਮੁਰਦਾਸ਼ਦ॥੪੫॥
ਵ = ਅਤੇ। ਜਾਂ = ਉਸਤੇ। ਬਿਸ਼ਕੁਨਾਨੀਦ = ਮਾਰੇ। ਓ = ਓਹ। ਗਰਦਸ਼ੁਦ = ਪਉਣ
ਹੋ ਗਈ। ਬ = ਕਰਕੇ। ਦੀਦ = ਦੇਖਣੇ।ਸ਼ = ਉਸ।ਅਜ਼ੋ = ਉਸਤੇ। ਸ਼ਾਹ = ਰਾਜਾ।
ਪਜ਼ਮੁਰਦਾ = ਅਸਚਰਜ। ਸ਼ੁਦ = ਹੋਗਿਆ।
