ਪੰਨਾ:ਜੂਠ ਤੇ ਹੋਰ ਨਾਟਕ – ਬਲਰਾਮ.pdf/124

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਆ ਰਹੀ ਐ, ਛੇਤੀ ਕਰੋ... ਅੰਮਾ : (ਉੱਚੀ) ਕੀ ਹੋਇਆ ਮੇਰੇ ਸ਼ਕੀਲ ਨੂੰ? (ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਮੁੜਕੇ) ਸਕੀਨਾ, ਸੁਣਿਆ ਤੁਸੀਂ... (ਸਕੀਨਾ ਸ਼ਾਂਤ ਖੜ੍ਹੀ ਹੈ। ਪੱਤਰਕਾਰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਰਵਸ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ) ਅੰਮਾ : ਬੋਲਦੀ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਤੂੰ? ਸਕੀਨਾ : ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਮਾਂ, (ਇੱਕ ਜ਼ਹਿਰੀਲੀ ਮੁਸਕਾਨ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਫ਼ੈਲਦੀ ਹੈ।) ਮਰਦ ਬਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਏ... ਉਸਨੇ ਵੀ ...ਮਰਦ। (ਬਾਹਰੋਂ ਅਨਾਉਂਸਮੈਂਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।) ਅਨਾਉਂਸਮੈਂਟ : ਸਾਰੇ ਮਰਦ ਹੱਥ ਖੜ੍ਹੇ ਕਰਕੇ ਛੱਤਾਂ ’ਤੇ ਆ ਜਾਣ। ਕੋਈ ਘਰਾਂ 'ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਾ ਕਰੇ। ਚੁੱਪ !!! ਸਕੀਨਾ : (ਪੱਤਰਕਾਰ ਨੂੰ, ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਸੀ ਨਾ, ਕੋਈ ਘਟਨਾ ਨਹੀਂ ਏ ਬਲਾਤਕਾਰ, ਜੰਗਲ ਹੈ ਅਤੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ਪਾਸੇ ਓ। (ਪੱਤਰਕਾਰ ਬੁੱਲਾਂ 'ਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਦੀ ਗਲਾ ਤਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ। ) ਨਹੀਂ ਅਸੀਂ ਨੀ ਦੁਆਣੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ। (ਇੱਕ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਤੇ ਦੋ ਸਿਪਾਹੀ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।) ਇੰਸਪੈਕਟਰ : ਸਾਈਡ ਤੇ ਹੋ ਜਾਓ ਸੱਭ। ਕੋਈ ਭੱਜਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ। ਅੰਦਰ ਜਾਓ, ਤਲਾਸ਼ੀ ਲਓ ਸਾਰੇ ਘਰ ਦੀ। ਫਰੋਲ ਮਾਰੋ... (ਸਿਪਾਹੀ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।) ਸਕੀਨਾ : ਸਜ਼ਾ ਦਾ ਇਹ ਸਿਲਸਿਲਾ. ਪੱਤਰਕਾਰ : (ਆਪਣਾ ਆਈ-ਕਾਰਡ ਦਿਖਾਉਂਦੀ ਹੋਈ। ) ਇੰਸਪੈਕਟਰ, ਆਈ | ਐਮ ਜਰਨਲਿਸਟ ਢਾਮ...! ਇੰਸਪੈਕਟਰ : ਸਾਈਡ ..., ਸਾਈਡ ਤੇ ਖੜੇ ਰਹੋ, ਚੁੱਪਚਾਪ (ਅੰਦਰੋਂ ਚੀਖਾਂ ਮਾਰਦੀ ਰਾਬੀਆ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਅੰਮਾ ਨਾਲ ਚਿੰਬੜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅੰਮਾ ਬੁੱਤ ਬਣੀ ਖੜ੍ਹੀ ਹੈ। ਸਿਪਾਹੀ

122

122