ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਹਿੰਦੀ ਤਰਾਨਾ
ਉਠ ਜਾਗ ਹੋ ਗਿਆ ਸਵੇਰ ਬੜਾ,
ਤੈਨੂੰ ਦਿਸਦਾ ਹਿੰਦੀਆ ਹਨੇਰ ਬੜਾ,
ਤੈਨੂੰ ਆਖਣ ਲੋਕ ਦਲੇਰ ਬੜਾ,
ਤੂੰ ਦਿਸੇਂ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ੇਰ ਬੜਾ,
ਤੇਰਾ ਕਿਵੇਂ ਕਲੇਜਾ ਠਰਦਾ ਏ,
ਜਦੋਂ ਪਿਆ ਅੰਦੇਸ਼ਾ ਘਰ ਦਾ ਏ ।
ਜੋ ਅਣਖ ਤੇ ਅੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਏ,
ਉਹ ਕਦੀ ਨਾ ਡਿਗਦਾ ਢਹਿੰਦਾ ਏ,
ਜੋ ਆਦਮੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰਦਾ ਏ,
ਉਹ ਮਨ ਆਈਆਂ ਭੀ ਕਰਦਾ ਏ ।
ਜੋ ਕੁਰਬਾਨੀ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਏ,
ਉਹ 'ਵੀਰ' ਗ਼ਦਾਰੀ ਕਰਦਾ ਏ ।
ਕਿਉਂ ਹਿੰਦੀਆ ਅੱਜ ਦਿਲਗੀਰ ਹੈਂ ਤੂੰ,
ਕਿਉਂ ਗ਼ਮ ਦੀ ਬਨੇ ਤਸਵੀਰ ਹੈਂ ਤੂੰ ।
ਏ ਖ਼ਾਕ 'ਜਿਨ੍ਹਾ' ਅਕਸੀਰ ਹੈਂ ਤੂੰ,
ਤਦਬੀਰ ਨੇ ਉਹ ਤਕਦੀਰ ਹੈਂ ਤੂੰ।
ਜੋ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਏ,
ਜਗ ਸਾਰਾ ਉਸ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਏ ।
ਜਦ ਦਾ ਘਰ ਤੇਰਾ ਪਾਟਾ ਏ,
ਤਦੋਂ ਦੂਤੀ ਘੁਟਿਆ ਗਾਟਾ ਏ।
-੩੧-
