________________
ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ (੩੪੮) ਭਾਗ-ਗੁਰੂ ਕਰੀਖ ਰਹੀਮ; ਐਊ ਲਕਿ ਇਕ ਦਿਨ ਲੰਗਰ ਬਰਤਗਏ ਪੰਛੋਭੁੱਖੇ ਸਿੱਖ ਆਗ ਏਏਦੇ ਉਦੈ ਬਹਦੀ ਸੀਰਨੀਜੋ ਪੱਕਰਹੀਸੀ ਓਹੋਖੁਲਾਉਣੀ ਚਾਹੀ ਤਾਂ ਬੀਬੀ ਦੀ ਮਾਤਾਨੇਆ ਏਹਸਗਨਾਂ ਦੀ ਮਾਈਹੈ ਜਦਤਕਈਨਾਂਛਕਲੇਣਦਤਹੋਰ ਕੋਸੇਨੂੰਦੈਣੀਯੋਗਨਹੀਂ।ਏਹ ਜਵਾਬ ਸੁਣਕੇ ਗੁਰੂਜੀਨੇਬਚਨਕੀਤਾ ਏਹ ਖਿਮਾਈ ਖਾਂਸਾਧਾਂਨੂੰਹੀਦਿੱਤੀਤੁਰਕਾਂਨੂੰਦੇਓਗੇ।ਏਹੋ ਗੱਲਰੀਹੋਈਕੇ ਥੋੜੇ ਦਿਨਪਿੱਛੋਂ ਤੁਰਕਾਂਨਾਲਲੜਾਈਹੋਈਤੇ ਓਹੋ ਡਾਈਹੋਰ ਬਹੁਤ ਰੀਵੇਸਮੇਤ ਸਾਫ਼ੌਜਦੇ ਕੰਮਆਈ। ਤੇ ਏਵੇਂ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਸੇਵਕ ਭੀਐਸੇਸਨਾਕੇ ਉਂਟਾਰੀਪੰਡਤ ਸਿੱਖਾਂਨੂੰ ਅਰਫੀਆਂ ਦੌਕੇ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਜੀਦੇਨਾਲਕਾਗਾਨ ਦੇਸੜੇਘੋੜੇ ਖਰੀਦਣਭੇਮਾ, ਜਦਪੜਾਵਰ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਭਾਈ ਦੁਨੀਰੰਦ ਮੁਨਸੰਜੋਏ ਦੇਨਾਲ ਗਯਾਸੀ ਓਸਘਰਪਸ਼ੌਰਤੋਂਚਾਰ ਕੌਂਸ ਪਰਸੀ ਓਸਦੇ ਸਕੇ ਭਾਈਆਂ ਨੇ ਆਕੇ ਡੇਰੀਇਊਬਹੁਤ ਬੀਮਾਰਹੋਰ ਪਯਾ ਰਹੇ ਹਾਂ ਜੋ ਕਰੇ ਸੋਈਹੋਵੇਨੂਰਜਹਾਕਮੰਜੀਲਾਨੇਦਾ ਟੱਲੀਆਂਵਾਲਾ ਆ ਤੇਪਣੇ ਮਾਹਿਲਤੇ ਬਾਜਾਰਤਕਮੇਟਦਿੱਤਾ। ਜਿਸਨੂੰ ਉਥਨਾ ਲੱਗੇ ਓਹ ਜੰਮੀਗਹਿਲਾਵੇਤਾਂ ਉ ਓਸਦਾ ਇਨਸਾਫਨੂਰਜਹਾਂਪੂਰਾਕਰਦੀਪਰਨਾਮਜਹਾਂਗੀਰ'ਹੋਣੇ। " | ਸੰਮਤ ੧੬੭੫ ਬ ਰਜਹਾਂਗੀਰਨੇਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਬੇਟੇ ਖੁਰਮਯਾਨੇ ਸ਼ਾਹਜਹਾਂਨੂੰਦੁੱਖਨਦੀਮੁ ਹੇਮਪਰਕਾਯਕੀਤੇ ਨੂਰਜਹਾਂਦੀਬੇਟੀਜੇਹੜੀ ਅਫਕੁਨੋਖਾਦੇ ਘਰੁਦੀਨੂੰਮੀਈਓਹ ਜਹਾਂਗੀਰਦੇ ਛੋਟੇ ਬੇਟੇ ਸ਼ਹਰਯਾਰੜੇ ਨਾਲਬਮਾਹੀਣਕਰਕੇ ਓਸਨੂੰ ਤਖਤਬੈਰਾਵਣਲਈਘਾਣ ਘੜਨਗੀਨਾਸ਼ਾਹਜਹਾਂਡੈਂਜਹਾਂਗੀਰਤਐਸੇਚੁਹੇ ਛੱਡੇਕੇ ਅੰਡੀਖੰਡਕਰੜੇਓੜਕਸ਼ਾਹ ਜਹਾਨੇਬਗਾਵਤ ਦਾ ਡੰਕਾ ਬਨਾਤੇਮਾਂਡੂਆਗੇਨੂੰਆਯਾਪਰਸ਼ਾਹੀਫੌਜਤੋ ਡਰਦਾ ਦੱਖਣਨੂੰ ਚਲਾਗਿਅਏਧਰ ਮਹਾਵਤਖਾਂ ਬੰਗਾਲੇਦੇ ਸੂਬੇਨਾਲਕੁਛੁਸਾਥਮੰਗਣਭੋ ਤੇ ਦੂਸਰੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਬੇਟੀਬੇਨਾ ਪੁੱਛੋਜਹਾਂਗੀਰਦੇ ਸਰਦਾਰ ਬਰਖੁਰਦਾਰਖਾਂਨਾਲ ਨਕਾਹਦਿੱਤੀਸੀਏਸਗਲੈਂਨੂਰਜਹਾਂਦੀਮਹਾਵਤਖਾਤੇ ਬਰਖੁਰਦਾਰਖਾਂਨਾਲ ਬਹੁਤ ਬੇਗੜਗਈਓਹ ਅੰਕਤਾ ਸ਼ਾਹਜਹਾਂਨਾਲਲਗਏ ਮਹਾਵਤਖਾਨੇ ਪੰਜਸੌਚੁਨੇਹੋਏਰਾਜਪੂਤਨਾਲ ਲੈਕੇ ਜਹਾਂਗੀਰਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਾਬੂਕਰ ਲੀਤਾ ਜੱਪਰ ਜਹਾਂਸ਼ਾਹੀ ਫੌਜਲੇਕੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰਛੁਡਾਵਣਵਾਲ਼ੇ ਆਪਤਲਵਾਰਖੇਚ ਕੇ ਬਹੁਤਲੜੀ ਤੇ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਆ ਦਮੀਦੋਹਾਂਤਰਦੇ ਮਰੇਪਰਓੜਕਨੂੰਨੂਰਜਹਾਂਨੇਡਉੱਤੇ ਪਕਨਕਰਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦੇਰੂਬਰੂਆਂਦੀ ਗਈ ਮਹਾਵਤ ਖਾਂਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਕਾਬਲਤੂੰbਆ ਤਾਂਨੂਰਜਹਾਂਨੇਐਸੀਚਾਲ ਖੇਡੀਕੇ ਸਮੇਤਜਹਾਂਗੀਰਦੇ ਲੋਕ ਲਲਕੇ ਆਪਫੌਜ ਵੇਰ ਜਾਵੜੀ।ਜਹਾਂਗੀਰ ਭੀਮਨਾਕਸ਼ਮੀਰੋ ਲਾਹੌਰਨੂੰਆਂਵਦਾਹੋਯਾ ਦਮੇਰੀਬੀ ਮਾਰੀਨਾਲ :੧੨ ਵਿਚ ਕੂਚ ਕਰ ਗਿਆ) ਇੰਗਲਿਸ਼ਾਨਦੇ ਬਾਦਸਾਹ ਜੇਮਸਦੇ ਵਕੀਲ ਧਰਮ ਜੋ : ੧੧੬ ਈ:ਇਹ ਜਹਾਂਗੀਰ ਆਯਾਸੀ ਏਸਦੀ ਤਾਰੀਫ ਕਾਰਵਾਰਾਂ ਦੀ ਬੇਇੰਤਜ਼ਾਮੀਬਹੁਤਲੇਖੀ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
