ਲਫ਼ਜ਼ ਚੁਨਰੀ ਮੇਂ ਲਪੇਟੇ ਰਕਸਾਂ24 ਹੈ ਸ਼ਿਵਰੰਜਨੀ, ਇਕ ਸਦਾ-ਇ-ਮੋਅੜਦਿਲ25 ਹੈ ਕੂਚਕੂ25 ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ। ਮੋਅਰਿਫ਼27 ਪੰਜਾਬੀ ਕਾ ਹੈ ਪੱਗ ਵੱਟ ਭਾਈ ਮੇਰਾ, ਮਾਤ ਭਾਸ਼ਾ ਕਾ ਅਦੁ ਮੇਰਾ ਅਦੁ28 ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ। ਇਕ ਕੀ ਆਂਖੋਂ ਮੇਂ ਖਟਕੜੀ ਰਹਿਤੀ ਹੈ ਕੰਡਿਆਲੀ ਤਾਰ॥ ਦੋਨੋਂ ਜਾਨਿਬ ਕੀ ਸਿਆਸਤ ਹੈ ਅਦੁ ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ। ਆਪਸੀ ਰਿਸ਼ੜੀ ਕੀ ਚਾਦਰ ਹੋ ਗਯੀ ਹੈ ਤਾਰ ਤਾਰ, ਬਿਨ ਤੇਰੇ ਕਯਾ ਹੋ ਸਕੇਗੀ ਸਿਹ ਰਫ਼ ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ॥ ਦਰਦ ਪਿਆਸੇ ਖੇਤ ਕਾ ਰਖਤਾ ਹੈ ਉਨ ਕੇ ਸਾਮਨੇ, ਬਾਦਲੋਂ ਸੋ ਜਬ ਕਰੇ ਹੈ ਗੁਫ਼ਤਗੁ ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ। ਗੀਤ ਮੇਂ ਮਿੱਟੀ ਕੀ ਖੂਬਸ਼ ਹੈ ਗ਼ਜ਼ਲ ਕੀ ਖੰਦਾਜ਼ਨ29, ਨਜ਼ਮ ਦੁਲਹਨ ਕੀ ਤਰਹ ਹੈ ਖੂਬਰੂ 30 ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ। ਤੂ ਚਰਾਗ਼-ਇ-ਇਲਮ-ਓ-ਫ਼ਨ ਹੈ ਰੌਸ਼ਨੀ ਕਾ ਹੈ ਮੀਨਾਰ, ਤੀਰਗੀ ਕੋ ਦੂਰ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ ਤੂ ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ। ਤੂ ਨੇ ਢੂ ਢੇ ਗੌਹਰ37-ਇ-ਨਾਯਾਬ ਤੋਂ ਤਪੜੀ ਰੇਤ ਮੈਂ, ਕਾਬਿਲ-ਇ-ਤਾਰੀਫ਼ ਹੈ ਯਿਹ ਜੁਸਤਜੂ34 ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ। ਹਰ ਸਜ਼35 ਸ਼ਾਖੋਂ ਹਿਲਾਤਾ ਹੈ ਸਲੀਕੇ ਸੈ ਸਦਾ, ਜਿਸ ਚਮਨ ਕਾ ਭੀ ਰਹਾ ਮਾਲੀ ਹੈ ਤੁ ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ। ਦਰਦ ਕੇ ਮਾਰੇ ਹੁਏ ਮਾਸੁਮ ਥੇ ਸਬ ਬੇ-ਜ਼ਬਾਂ, ਕਰਕੇ ਉਨ ਕਾ ਗ਼ਮ ਬਯਾਂ ਹੈ ਸੁਰਖ਼ਰੂ ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ। ਸਾਰੇ ਇਨਆਮਾਤ ਇਸ ਕੀ ਸ਼ਾਖ਼ ਸੋ ਨੀਚੇ ਰਹੇ, ਥਾ ਸਰੂ ਹੈ ਭੀ ਸਰੂ ਹੋਗਾ ਸਰੂ ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ। ਜਾਨਤਾ ਨੂੰ ਹਾਥ ਤੇਰਾ ਹੈ ਕਿਸੀ ਪਾਰਸ ਕਾ ਜੁਜ਼36, ਮੈਂ ਭੀ ਲੋਹਾ | ਮੁਝੇ ਭੀ ਆਕੇ ਛੂ ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ॥ ਸ਼ਾਦਮਾਂ7 ਹੋ ਘਰ ਤੇਰਾ ਔਰ ਪਾਏ ਸਬ ਉਮਰ-ਇ-ਦਰਾਜ਼38, ਹੈ ਯਿਹ ‘ਪੰਛੀ ਕੀ ਦੁਆ ਔਰ ਆਰਜ਼ ਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ
।
"'-ਸਰਦਾਰ ਪੰਛੀ"'
24. ਰਕਸਾਂ-ਨੱਚਦੇ ਹੋਏ 25, ਮੋਅਦਿਲ-ਦਿਲ ਨੂੰ ਠੰਡ ਪਾਉਣ ਵਾਲਾ 26. ਰੂ-ਬ-ਰੂ-ਗਲੀਓ ਗਲੀ 27, ਮੋ ਅਰਿਫ਼= ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਮੰਨਣ ਵਾਲਾ 28, ਅਦੂ=ਵੈਰੀ 29, ਮੁੰਦਾਜ਼ਨ=ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ 30, ਖੂਬਰੂ=ਸੋਹਣੀ 31, ਤੀਰਗੀ=ਹਨੇਰਾ 32, ਗੌਹਰ=ਮੋਤੀ 33, ਨਾਯਾਬਕੀਮਤੀ 34, ਜੁਸਤਜੂ-ਖੋਜ 35. ਸ਼ਜਰ-ਰੁੱਖ 36. ਜੁਜ਼-ਹਿੱਸਾ 37, ਸ਼ਾਦਮਾਂ=ਖ਼ੁਸ਼ 38. ਉਮਰ-ਏਦਰਾਜ-ਲੰਬੀ ਉਮਰ
ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਿਆਂ /143
