ਘੁਰਨਾ
ਘੂਰਨਾ-(ਕਿਿ- ਅਕ.) ਪੁਰ ਘੂਰ ਹੋਣਾ
ਘੁਰਾਕੀ-(ਇ.) ਘੁਰੱਖੀ, ਪੁਰਕੀ
ਘੁਰਾਕੀਏ” ਤੱਕਣਾ--(ਮੁਹਾ, ਪੁਰਕੀਆਂ ਦੇਣਾ
ਘੁਰਾਖੀ--(ਇ ) ਘੁਰੱਖੀ
ਘੁਰਾਖੀਆੰ ਤੱਕਣਾ--(ਮੁਹਾ.) ਘੁਰਾਕੀਏਂ ਤੱਕਣਾ
ਘੁਲਣਾ-(ਕਿ- ਅਕ.) ਵਗਣਾ (ਹਵਾਂ ਵਾ)
ਘੁੱਲਮਘੁੱਲੀ-(ਇ-) ਘੁੱਲਣ ਤਿੜਨ ਦਾ ਭਾਵ (ਲਾ. ਕਰਿ
7 ਹੋਣੀ, ਕਰਨੀ)
ਘੁਲਾਣਾ-(ਵਿ. ਪੁ) ਪੁਲੈਣਾ ; ਘੁਲਾਣੀ
ਘੂਲ ਮਿਲ ਵੰਬਣਾ ਰ੍
ਘੂਲੀ ਮਿਲੀ ਜਾਣਾ
ਘੂੰ ਕਰਨਾ ਲੰਘੀ ਜਾਣਾ-(ੁਹਾ:) ਕੂੰ ਪੂੰ ਕਰਦਾ ਲੰਘ ਜਾਣਾ
ਪੂੰਆਂ-- (2 ਲੱਕੜ ਦਾ ਇਕ ਖਿਡਾਉਣਾ ਜਿਸਦੇ ਘੁੰਮਣ ਨਾਲ
ਰਜ ਪੰ ਪੂੰ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਉਂਦੀ ਹੈ
ਘੂਹ ਕੇ ਲਾਈ ਦੇਣੀ--(ੁਹਾ.) ਤੀਲੀ ਲਾ ਦੇਣੀ
ਘੁਹਣਾ--(ਕਿ. ਸਕ.) ਘਸਰਨਾ
ਘੂੰਕਰ-(੩:) ਪੂਕਰ
ਘੂੰਕਾਰ-(੬.) ਪੁਮਕਾਰ
ਘੂੰਠਾ-(ਵਿਹ ਖੂਠਾ-
ਘੂਰ--(੬) ਪੂਰੀ
ਘੋ-(9) ਪਿਉ
ਘੇ ਜੱਟੀ ਨਾ, ਤੇਲ ਹੱਟੀ ਨਾ--(ਅੰਬੋ) ਘਿਉ ਜੱਟੀ ਦਾ, ਤੇਲ ਰੱਟੀ ਦਾ
ਘੇਐ ਨਾ ਪੀਪਾ ਵੀਫਣਾ-(ਮੁਹਾਂ.) ਪਿਉ ਵਾ ਪੀਪਾ ਡੋਲ੍ਹਣਾ
ਘੋਐ ਨੀਆਂ ਧਾਰਨਾਂ ਤੇ ਥੱਕੇ ਨੀਆਂ ਲੀਕਾਂ-(ਅ੧ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਵੱਡੇ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਥੋਹੜੀ ਜਹੀ ਕਿਰਸ ਕੀਤਿਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋ ਜਾਏ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ
ਘੋਰ ਘਮੰਡ - (9) ਬੋਂ ਚਿਆਂ ਦੀ ਇਕ ਖੇਡ ਜੋ ਗੇਂਦ ਅਤੇ ਡੰਡਿਆਂ ਨਾਲ ਖੇਡੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
ਘੇਰੀ ਘਾਰੀ ਕੈ ਆਣਨਾ--(ਨੁਹਾ.) ਘੇਰ ਘਾਰ ਕੇ ਲਿਆਉਣਾ
ਘੈੱਟ--(ਵਿ) ਪੈਣ
ਘੈੱਟਣਾ--(ਕ੍ਰਿ. ਸਕ.) ਘੋਟਣਾ
ਘੈੱਟਪੁਣਾ--(੫.) ਖਰਾਂਟਪੂਣਾ
ਘੋਗਾ--(੫.) ੧. ਘੋਗੜ (ਪਿਰਣਾ ਨਾਲ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ) ੨. ਸੋਘਾ
ਘੋਣਾ-(੫) ਖਾਣੀ ਵਿਚ ਘੋਟ ਕੇ ਥਣਾਈ ਹੋਈ ਸਰਦਾਈ
--ਘੋਣਾਂ ਪੈਣੀਆਂ--(ਮੁਹਾ.) ਭੋਬੂ ਪੈਣੇ
ਘੋਪਣਾ-(ਕਿਿ. ਸਕ,) ਪੁੱਟਣਾ
(ਮੂਹਾ.) ਘੁਲ ਮਿਲ ਜਾਣਾ
'ਗਰਜੈਂਟਫਰ $ਊ #ਗਗੂੰਤ ਊਂ
੪੧ ਚਤੰਨੀ ਚ ਹੋਣਾ --ਸੰਘੀ ਘੋਪਣਾ-(ਪੁਹਾ) ਗਲ ਖੁੱਟਣਾ ਘੋਬਲੂ--(੩) ਬਹੁਲੀ
ਘੋਰਨਾ--(ਕ੍ਰਿ ਸਕ) ਵਜਾਉਣ
ਚ
ਚਈ' ਹੋਈ ਜਾਣਾ--(ਮੁਹਾ) ਭਹਿ ਜਾਣਾ
ਚੌਕ- (੫) ਚਾਕੀ
ਚੱਕੈ ਨਾ ਚੱਕ-(4.) ਚਾਕੀ ਦੀ ਚਾਕੀ
ਚਕਾਂਧਾ-(ਪੂ.) ਚਾਰ ਦੀਵਾਰੀ
ਚਕਲੀਆਂ ਬਣਾਣੀਆਂ--(ਪੁਹਾ.) ਪੇੜੇ ਬਣਾਉਣਾ
ਚੱਕੀ ਬਾਹਾਂ ਕੱਪਣੀਆਂ--(ਮੁਹਾ.) ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਚੱਕ ਮਾਰਨ), 'ਸਖ਼ਤ ਤਮਾਚੇ ਮੂੰਹ 'ਖਰ ਮਾਰਨ, ਚੱਕੀ' ਬਾਹਾਂ ਕੱਪਣਾ” (ਸੇਟੁਲ)
ਚੌਕੀ ਬਾਹਾਂ ਚੱਬਣਾ-(ਮੁਹਾ.) ਚੱਕੀ ਬਾਹਾਂ ਕੱਪਣਾ, 'ਜੋਬਸ਼ ਜੁੱਸੇ, ਜੋਸ਼ ਮਗ਼ਜ ਵਿਚ, ਚੱਕੀ” ਬਾਹਾਂ ਚਬਦਾ”
ਚਘਣਾਂ (ਰਿਸਕ)
(ਲੈਰੂਲ) ਦਰੀਆਂ ਚਾਘਾਂ ਲਾਉਣਾ ਗਿ
ਚਘੌਤੀਆਂ ਕਰਨੀਆਂ--(ਪੁਹਾ.) ਦੰਦੀਆਂ ਝਕਾਉਡਾ
ਚਘੌਤੀਆਂ ਲਾਣੀਆਂ--(ਮੁਹਾ.) ਚਪਾਂ ਲਾਗਾ
ਚੰਚਲ-ਵੱਟਾ-(9.) ਕਰੜਾ ਗੋਲ ਪੱਥਰ
ਚਫਲਾਸ- (ਇ) ਚਾਣ
ਚੌਟੂ ਸੋਹਲਾ--(੩) ਚੰਂਫੂ ਵੱਫਾ
ਚਟੋਕੇ ਨਾ ਪਟੋਕਾਂ ਪੁੜ ਪੁੜ ਵਾਧੇ ਨੀ--(੧.) ਜਦ ਕੋਈ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਵਧੇਗਾ ਬਢਲ ਲਵੇ ਤਾਂ ਕਹਿੰਵੇ ਹਨ
ਚੰਡ-(੬.) ਚੀਸ
ਚੰਡੀ ਸ਼ੋੜਨਾ-(£ਹਾ.) ਚੰਡ ਛੱਡਣ”
ਚੰਡੂਰੀ-(੬੨) ਢੂੰਡਾ
--ਚੰਡੂਰੀ ਪੇਂਟੀ ਕੈ ਹੱਥੀ "ਚ ਦੇਣਾ--(ਮੁਹਾ))ਭੂੰਡਾ ਪੁੱਟ
ਬਕਾਉਣਾ
ਕੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਢੇਣ॥ ਚਣਾਖ-(੪੦ ੧- ਮਕੋੜੀ ਦੇ ਜਲੇ ਫੀ ਪਤਲੀ ਤੰਦ ਜੌ ਅੱਖ ਵਿਚ ਪੈ ਕੇ ਅੱਖ ਨੂੰ ਲਾਲ ਕਰ ਦੇਂਦੀ ਹੈ ੨. ਇਸ ਤੰਦ ਦੇ ਕਾਰਣ ਪਈ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਲਾਲੀ (ਲਾ. ਕਰਿ ਪੈਣਾ) ਰੰਢ-(੬:) ਰੀਸ (ਲਾ. ਕ੍ਰਿ. ਪੈਣੀ, ਉਠਣ) ਚਤੰਨੀ--(ਇ ਰੈਤੰਠਤਾ ਚਤੰਨੀ ”ਚ ਹੋਣਾ-(ਮੁਹਾ.) ਚੇਤੋਨ ਰੋਣਾ
ਮਲਿਕ / ਅਪ ਮੁੰਤਓਦਮ9ਨਮੂ