੧੩੨
ਧਯਾਇ ੩੯
ਧਰ ਮੂੰਦ ਕੇ ਚਲਾ ਆਵੇ ਐਸੇ ਜਬ ਸਬਕੋ ਵਹਾਂ ਰੱਖ ਆਯਾ ਔ ਅਕੇਲੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਰਹੇ ਤਬ ਲਲਕਾਰ ਕਰ ਝੋਲਾ ਕਿ ਅੱਜ ਕੰਸ ਕਾ ਕਾਜ ਕਰੂੰਗਾ ਔ ਸਬ ਯਦੁਬੰਸ਼ੀਯੋਂ ਕੋ ਮਾਰੂੰਗਾ ਯੂੰ ਕਹਿ ਗ੍ਵਾਲ ਕਾ ਭੇਖ ਛੋੜ ਸਚਮੁਚ ਭੇੜੀਆ ਬਨ ਜੋ ਹਰਿ ਪਰ ਝਪਟਾ ਤੋਂ ਉਨੋਂ ਨੇ ਉਸਕੋ ਪਕੜ ਗਲਾ ਘੁੱਟ ਮਾਰੇ ਘੂਸੋਂ ਕੇ ਯੋਂ ਮਾਰ ਪਟਕਾ ਕਿ ਜੈਸੇ ਯੱਗਯ ਕੇ ਬਕਰੋ ਕੋ ਮਾਰ ਡਾਲਤੇ ਹੈਂ ॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮਸਾਗਰੇ ਬਯੋਮਾਸੁਰ
ਬਧੋ ਨਾਮ ਅਸ਼ਟ ਤ੍ਰਿੰਸੋਂ ਅਧਯਾਇ ੩੮
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਮੁਨਿ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਕਾਰਤਿਕ ਬਦੀ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ੀ ਕੋ ਤੋ ਕੇਸੀ ਔ ਬਯੋਮਾਸੁਰ ਮਾਰਾ ਗਿਯਾ ਔ ਤ੍ਰਯੋਦਸ਼ੀ ਕੋ ਭੋਰ ਹੀ ਕੇ ਤੜਕੇ ਅਕਰੂਰ ਕੰਸ ਕੇ ਪਾਸ ਆਇ ਬਿਦਾ ਹੋ ਰਥ ਪਰ ਚੜ੍ਹ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੇਂ ਯੂੰ ਬਿਚਾਰਤਾ ਬ੍ਰਿੰਦਾਬਨ ਕੋ ਚਲਾ ਕਿ ਐਸਾ ਮੈਂਨੇ ਕਿਯਾ ਜਪ ਤਪ ਯੁੱਗਯ ਦਾਨ ਤੀਰਥ ਬ੍ਰਤ ਕੀਆ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਕੇ ਪੁੰਨਯ ਸੇ ਯਹ ਫਲ ਪਾਊਂਗਾ ਅਪਨੇ ਜਾਨ ਤੋਂ ਇਸ ਜਨਮ ਭਰ ਕਭੀ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਲੀਯਾ ਸਦਾ ਕੰਸ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਮੇਂ ਰਹਾ ਭਜਨ ਕਾ ਭੇਦ ਕਹਾ ਪਾਉੂਂ ਹਾਂ ਅਗਲੇ ਜਨਮ ਮੇਂ ਕੋਈ ਬੜਾ ਪੰਨਯ ਕੀਆ ਹੋ ਉਸ ਧਰਮ ਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪ ਕਾ ਯਿਹ ਫਲ ਹੋ ਤੋ ਹੋ ਜੋ ਕੰਸ ਨੇ ਮੁਝੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਆਨੰਦ ਕੰਦ ਕੇ ਲੇਨੇ ਕੋ ਭੇਜਾ ਹੈ ਅਬ ਜਾਇ ਉਨਕਾ ਦਰਸ਼ਨ ਪਾਇ ਜਨਮ ਸੁਫਲ ਕਰੂੰਗਾ॥
ਚੌ:ਹਾਥ ਹਾਥ ਜੋਰਿ ਕੈ ਪਾਇਨ ਪਰਿਹੋਂ ॥ ਪੁਨ ਪਗ ਰੇਣੁ
