ਧ੍ਯਾਇ ੪੦
੧੩੫
ਤ੍ਯੋਂ ਪਰਜਾ ਕੋ ਕੰਸ ਹੈ, ਦੁਖ ਪਾਵੈ ਸਭ ਕੋਇ
ਇਤਨਾ ਕਹਿ ਫਿਰ ਬੋਲੇ ਕਿ ਤੁਮ ਤੋ ਕੰਸ ਕਾ ਬ੍ਯੋਰਾ ਜਾਨਤ ਹੋ ਹਮ ਅਧਿਕ ਕਿਯਾ ਕਹੇਂਗੇ॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਅਕ੍ਰਰ ਬ੍ਰਿੰਦਾਬਨ
ਗਮਨੋ ਨਾਮ ਉਨਤਾਲੀਸਵੋਂਅਧ੍ਯਾਇ ੩੬ ਸਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਪ੍ਰਿਥਵੀਨਾਥ ਜਬ ਨੰਦ ਜੀ ਬਾਤੇਂ ਕਰ ਚੁਕੇ ਤਬ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕੋ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਲਰਾਮ ਸੈਨ ਸੋ ਬਲਾਇ ਅਲੱਗ ਲੇ ਗਏ॥ ਚੌ:ਆੱਦਰ ਕਰ ਪੁੂਛੀ ਕੁਸਲਾਤ॥ ਕਹੋ ਚਚਾ ਮਥੁਰਾ
ਕੀ ਬਾਤ॥ ਹੈਂ ਵਸੁਦੇਵ ਦੇਵਕੀ ਨੀਕੇ॥ ਰਾਜਾ ਬੈਰ
ਪਰ੍ਯੋ ਤਿਨਹੀ ਕੇ॥ ਅਤਿ ਪਾਪੀ ਹੈ ਮਾਮਾ ਕੰਸ॥
ਜਿਨ ਖੋਯੋ ਸਗਰੋ ਯਦੁਬਸ॥
ਕੋਈ ਯਦੁਕੁਲ ਕਾ ਮਹਾ ਰੋਗ ਜਨਮ ਲੇ ਆਯਾ ਹੈ ਤਿਸੀ ਨੇ ਸਬ ਯਦੁਬੰਸੀਯੋਂ ਕੋ ਸਤਾਯਾ ਹੈ ਔਰ ਸੱਚ ਪੂਛੇ ਤੋ ਵਸੁਦੇਵ ਦੇਵਕੀ ਹਮਾਰੇ ਲੀਏ ਇਤਨਾ ਦੁਖ ਪਾਤੇ ਹੈਂ ਜੋ ਹਮੇਂ ਨ ਛਪਾਤੇ ਤੋ ਇਤਨਾ ਦੁੱਖ ਨ ਪਾਤੇ ਯੂੰ ਕਹਿ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਫਿਰ ਬੋਲੇ॥ ਚੌ: ਤੁਮ ਸੋਂ ਕਹਾ ਚਲਤ ਉਸ ਕਹ੍ਯੋ॥ ਤਿਨਕੋ ਸਦਾ
ਰਿਣੀ ਹੋ ਰਹ੍ਯੋ॥ ਕਰਤ ਹੋਇੰਗੇ ਸੁਰਤ ਹਮਾਰੀ॥
ਸ਼ੰਕਟ ਮੇਂ ਪਾਵਤ ਦੁਖ ਭਾਰੀ॥
ਯਿਹ ਸੁਨ ਅਕ੍ਰੂਰ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨਾਥ ਤੁਮ ਸਬ ਜਾਨਤੇ ਹੋ ਕਿਆ ਕਹੂੰਗਾ ਕੰਸ ਕੀ ਅਨੀਤਿ,ਉਸਕੀ ਕਿਸੀ ਸੇ
