੨੧੪
ਧ੍ਯਾਇ ੫੨
ਨਾਥ ਜਬ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਔ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਭਾਗ ਕੇ ਲੋਕ ਰੀਤਿ ਦਿਖਾਈ ਤਬ ਜਰਾਸੰਧ ਕੇ ਮਨ ਕਾ ਪਿਛਲਾ ਸਬ ਸ਼ੋਕ ਗ੍ਯਾ ਔ ਅਤਿ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੂਆ ਐਸਾ ਕਿ ਜਿਸ ਕਾ ਕੁਛ ਬਰਣਨ ਨਹੀਂ ਕੀਆ ਜਾਤਾ ਆਗੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਭਾਗਤੇ ਭਾਗਤੇ ਏਕ ਗੋਮੰਤ ਨਾਮ ਪਰਬਤ ਗ੍ਯਾਰਹ ਜੋਜਨ ਉੂਚਾ ਥਾ ਤਿਸ ਪਰ ਚੜ੍ਹ ਗਏ ਔ ਉਸ ਕੀ ਚੋਟੀ ਪਰ ਆਇ ਖੜੇ ਭਏ॥
ਚੌ: ਦੇਖ ਜਰਾਸੰਧ ਕਹੈ ਪੁਕਾਰਿ॥ ਸਿਖਰ ਚੜ੍ਹੇ ਬਲਭੱਦ੍ਰ
ਮੁਰਾਰਿ॥ ਅਬ ਕਿਮ ਹਮ ਜੋਂ ਜਾਇ ਪਲਾਇ॥ ਯਾ
ਪਰਬਤ ਕੋ ਦੇਹੁ ਜਲਾਇ॥
ਇਤਨਾ ਬਚਨ ਜਰਾਸੰਧ ਕੇ ਮੁਖ ਸੇ ਨਿਕਲਤੇ ਹੀ ਸਬ ਅਸੁਰੋਂ ਨੇ ਉਸ ਪਹਾੜ ਕੋ ਜਾ ਘੇਰਾ ਔਰ ਨਗਰ ਨਗਰ ਗਾਂਵ ਗਾਂਵ ਸੇ ਕਾਠ ਕਵਾੜ ਲਾਇ ਲਾਇ ਉਸ ਕੇ ਚਾਰੋਂ ਓਰ ਚੁਨ ਦੀਆ ਤਿਸ ਪਰ ਗੜ, ਗੁਦੜ, ਘੀ, ਤੇਲ, ਸੇ ਭਿਗੋਇ ਡਾਲ ਕਰ ਆਗ ਲਗਾ ਦੀ ਜਬ ਵੁਹ ਆਗ ਪਰਬਤ ਕੀ ਚੋਟੀ ਤੁਕ ਲਹਿਕੀ ਤਬ ਉਨ ਦੋਨੋਂ ਭਾਈਯੋਂ ਨੇ ਵਹਾਂ ਸੇ ਇਸ ਭਾਂਡੇ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਕੀ ਬਾਟ ਲੀਕਿ ਕਿਸੀਨੇ ਉਨੇਂ ਜਾਤੇ ਭੀ ਨ ਦੇਖਾ ਔਰ ਪਹਾੜ ਜਲ ਕਰ ਭਸਮ ਹੋ ਗਿਆ ਉਸ ਕਾਲ ਜਰਾਸੰਧ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਲਰਾਮ ਕੋ ਉਸ ਪਰਬਤ ਕੇ ਸੰਗ ਜਲ ਮਰਾ ਜਾ ਅਤਿ ਸੁਖ ਮਾਨ ਸਬ ਦਲ ਸਾਥ ਲੇ ਮਥੁਰਾ ਪੁਰੀ ਮੇਂ ਆਯਾ ਔ ਵਹਾਂ ਕਾ ਰਾਜ੍ਯ ਲੇ ਨਗਰ ਮੇਂ ਢੰਡੋਰਾ ਦੇ ਉਸਨੇ ਅਪਨਾ ਥਾਨਾ ਬੈਠਾਯਾ ਜਿਤਨੇ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਬਸੁਦੇਵ ਕੇ ਪੁਰਾਨੇ ਮੰਦਰ
