ਧ੍ਯਾਇ ੨
੨੧੩
ਪੁਰੀ ਸੇ ਨਿਕਲ ਵਹਾਂ ਆਏ ਹਾਂ ਕਾਲਯਮਨ ਕਾ ਕਟਕ ਖੜਾ ਬਾ ਔ ਆਤੇ ਹੀ ਦੋਨੋਂ ਉਨ ਸੇ ਯੁੱਧ ਕਰਨੇ ਲਗੇ ਨਿਦਾਨ ਲੜਤੇ ਲੜਤੇ ਜਬ ਮਲੇਛ ਕੀ ਸੈਨਾ ਪ੍ਰਭੁ ਨੇ ਸਬ ਮਾਰੀ ਤਬ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਭਾਈ ਮਥੁਰਾ ਕੀ ਸਬ ਸਮਪਤਿ ਲੇ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਕੋ ਭੇਜ ਦੀਜੈ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਬੋਲੇ ਬਹੁਤ ਅੱਛਾ ਭਬ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਨੇ ਮਥੁਰਾ ਕਾ ਸਬ ਧਨ ਨਿਕਲਵਾ ਭੈਸੋਂ ਛਕਰੋਂ, ਉੂਂਟੋਂ, ਹਾਥੀਯੋਂ, ਪਰ ਲਦਵਾਇ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਕੋ ਭੇਜ ਦੀਆ ਇਸ ਬੀਚ ਫਿਰ ਜਰਾਸੰਧ ਤੇਈਸ ਹੀ ਅਖੂਹਣੀ ਸੈਨਾ ਲੇ ਮਾਥੁਰਾਪੁਰੀ ਪਰ ਚੜ੍ਹ ਆਯਾ ਤਬ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਲਰਾਮ ਅਤਿ ਘਬਰਾਇਕੇ ਨਿਕਲੇ ਤੋਂ ਉਸ ਕੇ ਸਨਮੁਖ ਜਾਦਿਖਾਈ ਦੇ ਉਸ ਕੇ ਮਨ ਕਾ ਸੰਤਾਪ ਮਿਟਾਨੇ ਕੋ ਭਾਗ ਚਲੇ ਤਦ ਮੰਤ੍ਰੀ ਨੇ ਜਰਾਸੰਧ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਆਪ ਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪ ਕੇ ਆਗੇ ਐਸਾ ਕੌਨ ਬਲੀ ਹੈ ਜੋ ਠਹਿਰੇ ਦੇਖੋ ਵੇ ਦੋਨੋਂ ਭਾਈ ਕਿਸ਼ਨ ਬਲਰਾਮ ਛੋੜ ਕੇ ਸਬ ਧਨ ਧਾਮ ਲੇਕੇ ਅਪਨਾ ਪ੍ਰਣ ਤੁਮਾਰੇ ਤ੍ਰਾਸ ਕੇ ਮਾਰੇ ਨੰਗੇ ਪਾਂਵ ਭਾਗੇ ਚਲੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਮੰਤ੍ਰੀ ਸੇ ਸੁਨ ਜਰਾਸੰਧ ਵੀਯੋਂ ਪੁਕਾਰ ਕਰ ਕਹਿਤਾ ਹੂਆ ਸੈਨਾ ਲੇ ਉਨ ਕੇ ਪੀਛੇ ਦੋੜਾ॥
ਚੋਂ: ਕਾਹੇ ਡਰਕੇ ਭਾਗੇ ਜਾਤ॥ ਠਾਢੇ ਰਹੋ ਕਰੋ ਕੁਛ ਬਾਤ॥
ਪਰਤ ਉਠਤ ਕੰਪਤ ਕ੍ਯੋਂ ਭਾਰੀ॥ ਆਈ ਹੈ ਢਿਗ
ਮੀਚ ਤਿਹਾਰੀ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਮੁਨਿ ਬੋਲੇ ਕਿ ਪ੍ਰਿਥਵੀ
