੨੨੨
ਧ੍ਯਾਇ ੫੩
ਕੋਈ ਬਸੁਦੇਵ ਕਾ ਕਰ ਮਾਨਤਾ ਹੈ ਪਰ ਅਜ ਤਕ ਕਿਸੀ ਨੇ ਨੇ ਪਾਯਾ ਕਿ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕਿਸ ਕਾ ਬੇਟਾ ਹੈ ਇਸੀ ਸੇ ਜੋ ਜਿਸ ਕੇ ਮਨ ਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਸੋ ਗਾਤਾ ਹੈ ਮਹਾਰਾਜ ਹਮੇਂ ਸਬ ਕੋਈ ਜਾਨਤਾ ਮਾਨਤਾ ਹੈ ਔਰ ਯਦੁਬੰਸੀ ਰਾਜਾ ਕਬ ਭਏ ਕ੍ਯਾ ਹੂਆ ਜੋ ਥੋੜੇ ਦਿਨੋਂ ਸੇ ਬੜ੍ਹਕਰ ਉਨੋਂ ਨੇ ਬੜਾਈ ਪਾਈ ਪਹਿਲਾ ਕਲੰਕ ਤੋਂ ਅਬ ਨ ਛੂਟੇਗਾ ਉਸ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕਾ ਚਾਕਰ ਕਹਾਤਾ ਹੈ ਉਸ ਨੇ ਸਗਾਈ ਕਰ ਕ੍ਯਾ ਹਮ ਕੁਛ ਸੰਸਾਰ ਮੇਂ ਯਸ਼ ਪਾਵੈਂਗੇ ਕਹਾ ਹੈ ਬ੍ਯਾਹ ਬੈਰ ਔਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਮਾਨ ਸੇ ਕਰੀਏ ਤੋਂ ਸ਼ੋਭਾ ਪਾਈ ਔਰ ਜੋ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੋ ਦੇਂਗੇ ਤੋ ਲੋਗ ਕਹੇਂਗੇ ਗ੍ਵਾਲ ਕਾ ਸਾਲਾ ਤਿਸ ਸੋ ਸਬ ਜਾਏਗਾ ਨਾਮ ਔਰ ਯਸ਼ ਹਮਾਰਾ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਯੋਂ ਕਹਿ ਫਿਰ ਰੁਕਮ ਬੋਲਾ ਕਿ ਨਗਰ ਚੰਦੇਲੀ ਕਾ ਰਾਜਾ ਸਿਸਪਾਲ ਬੜਾ ਬਲੀ ਔ ਪ੍ਰਤਾਪੀ ਹੈ ਉਸਕੇ ਡਰ ਸੇ ਸਬ ਥਰ ਥਰ ਕਾਂਪਤੇ ਹੈਂ ਔ ਪਰਮਪਰਾ ਸੇ ਉਨ ਕੇ ਘਰ ਰਾਜ ਗੱਦੀ ਚਲੀ ਆਤੀ ਹੈ ਇਸ ਸੇ ਅਬ ਉੱਤਮ ਯਹੀ ਹੈ ਕਿ ਰੁਕਮਣੀ ਉਸੀ ਕੋ ਦੀਜੈ ਔਰ ਮੇਰੇ ਆਗੇ ਫਿਰ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕਾ ਨਾਮ ਭੀ ਲੀਜੈ ਇਤਨੀ ਬਾਤਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਸਬ ਸਭਾ ਕੇ ਲੋਗ ਮਾਰੇ ਡਰ ਕੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਅਛਤਾਇ ਪਛਤਾਇ ਕੇ ਚਪ ਹੋ ਰਹੇ ਔ ਰਾਜਾ ਭੀ ਸ਼ਮਕਭੀ ਕੁਛ ਨ ਬੋਲਾ ਇਸਮੇਂ ਰੁਕਮਨ ਨੇ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼ਿ੍ਯੋਂ ਕੋ ਬੁਲਾਇ ਸ਼ੁਭ ਦਿਨ ਲਗਨ ਠਹਿਰਾਇ ਏਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਕੇ ਹਾਬ ਰਾਜਾ ਸਿਸਪਾਲ ਕੇ ਯਹਾਂ ਟੀਕਾ ਭੇਜ ਦੀਆ ਵੁਹ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਟੀਕਾ ਲੀਏ ਚਲਾ ਚਲਾ ਨਗਰ ਚੰਦੇਲੀ ਮੇਂ ਜਾਇ ਰਾਜਾ ਸਿਸਪਾਲ
