੨੩੨
ਧ੍ਯਾਇ ੫੪
ਚਾਰ ਰੁਕਮਣੀ ਜੀ ਕੋ ਜਾ ਸੁਨਾਯੋ ਗੋ ਵੇ ਧੀਰਯ ਧਰ ਅਪਨੇ ਮਨ ਕਾ ਦੁੱਖ ਹਰੇਂ ਪੀਛੇ ਵਹਾਂ ਕਾ ਭੇਦ ਹਮੇਂ ਆ ਸੁਨਾਯੋ ਜੋ ਹਮ ਫਿਰ ਉਸ ਕਾ ਉਪਾਇ ਕਰੇਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਬੋਲਾ ਕਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਾਥ ਆਜ ਬ੍ਯਾਹ ਕਾ ਪਹਿਲਾ ਦਿਨ ਹੈ ਰਾਜਮੰਦਿਰ ਮੇਂ ਬੜੀ ਧੂਮ ਧਾਮ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਮੇਂ ਜਾਤਾ ਹੂੰ ਪਰ ਰੁਕਮਣੀ ਜੀ ਕੋ ਅਕੇਲੀ ਪਾਇ ਆਪ ਕੇ ਆਨੇ ਕਾ ਭੇਤ ਕਹੂੰਗਾ ਯੋਂ ਸੁਨਾਇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਵਹਾਂ ਸੇ ਚਲਾ ਮਹਾਰਾਜ ਇਧਰ ਸੇ ਹਰਿ ਤੋਂ ਚੁਪ ਚਾਪ ਅਕੇਲੇ ਪਹੁੰਚੇ ਔਰ ਉਧਰ ਜੇ ਰਾਜਾ ਸਿਸਪਾਲ ਜਰਾਸੰਧ ਸਮੇਤ ਅਸੁਰ ਦਲ ਲੀਏ ਇਸ ਧੂਮ ਸੇ ਆਯਾ ਕਿ ਜਿਸ ਕਾ ਬਾਰਾਪਾਰ ਨਹੀਂ ਔਰ ਇਤਨੀ ਭੀੜ ਸੰਗ ਕਰ ਲਾਯਾ ਕਿ ਜਿਸ ਕੇ ਬੋਝ ਸੇ ਲਗਾ ਸੇਖ ਨਾਗ ਡਗਮ ਗਾਨੇ ਔਰ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਉਲਟਨੇ ਇਸ ਕੇ ਆਨੇ ਕੀ ਸੁਧ ਪਾਇ ਰਾਜਾ ਭੀਸ਼ਮਕ ਅਪਨੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਔ ਕੁਟੰਬ ਕੇ ਲੋਗੋਂ ਸਮੇਤ ਆਗੂ ਬਢ ਲੇਨੇ ਗਏ ਔਰ ਬੜੇ ਆਦਰਮਾਣ ਸੇ ਆਗੇ ਨਿਊਂ ਕਰ ਸਕੋ ਪਹਿਰਾਵਨੀ ਪਹਰਾਏ ਰਤਣਜਟਿਤਬਸ੍ਰ ਆਭੂਖਣਔ ਹਾਥੀ ਘੋੜੇ ਦੇ ਉਨੇ ਨਗਰ ਮੇਲੇ ਆਏ ਔ ਜਨਵਾਸਾ ਦੀਆ ਫਿਰ ਖਾਨੇ ਪੀਨੇ ਕਾ ਸਨਮਾਨ ਕੀਆ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਮੁਨਿ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਅਬ ਮੈਂ ਅੰਤਰ ਕਥਾ ਕਹਿਤਾ ਹੂੰ ਆਪ ਚਿਤ ਲਗਾਇ ਸੁਨੀੲ ਕਿ ਜਬ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਸੇ ਚਲ ਤਿਸੀ ਸਮਯ ਸਬ ਯਦੁਬੰਸੀਯੋਂ ਨੇ ਜਾਇ ਰਾਜਾ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਹਮ ਨੇ ਸੁਨਾ ਹੈ ਕਿ ਕੁੰਡਨਪੁਰ ਮੇਂ ਰਾਜਾ ਸਿਸਪਾਲ ਜਰਾਸੰਧ
