੩੦੬
ਧ੍ਯਾਇ ੬੦
ਥੇ ਔ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਵ ਹੀ ਕਾਟ ਕਾਟ ਢੇਰ ਕਰਤੇ ਜਾਤੇ ਥੇ ਨਿਦਾਨ ਹਰਿ ਨੇ ਸੱਤ੍ਯਭਾਮਾ ਜੀ ਕੋ ਮਹਾਂ ਭਯਾਤੁਰ ਦੇਖ ਅਸੁਰ ਦਲ ਕੋ ਮਾਰ ਕੇ ਸਾਤੋਂ ਬੇਟੋਂ ਸਮੇਤ ਸੁਦਰਸ਼ਨ ਚੱਕ੍ਰ ਸੇ ਬਾਤ ਕੀ ਬਾਤ ਮੇਂ ਯੋਂ ਕਾਟ ਗਿਰਾਯਾ ਕਿ ਜੈਸੇ ਕਿਸਾਨ ਜ੍ਵਾਰ ਕੀ ਖੇਤੀ ਕੋ ਕਾਟ ਗਿਰਾਵੈ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਪਰੀਛਿਤ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਮੁਰ ਕੇ ਪੁੱਤ੍ਰੋਂ ਸਮੇਤ ਸਬ ਸੈਨਾ ਕਟੀ ਸੁਨ ਪ੍ਰਥਮ ਤੋ ਭੋਮਾਸੁਰ ਅਤਿ ਚਿੰਤਾ ਕਰ ਮਹਾਂ ਘਬਰਾਯਾ ਪੀਛੇ ਕੁਛ ਸੋਚ ਸਮਝ ਧੀਰਜ ਕਰ ਕਿਤਨੇ ਏਕ ਮਹਾਂ ਬਲੀ ਰਾਖਸੋਂ ਕੋ ਅਪਨੇ ਸਾਥ ਲੀਏ ਲਾਲ ਲਾਲ ਆਂਖੇਂ ਕ੍ਰੋਧ ਸੇ ਕੀਏ ਕਸ ਕਰ ਫੇਂਟ ਬਾਂਧੇ ਸਰ ਸਾਧੇ ਬਕਤਾ ਝਕਤਾ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਸੇ ਲੜਨੇ ਕੋ ਆਇ ਉਪਸਥਿਤ ਹੂਆ ਜੋ ਭੋਮਾਸੁਰ ਨੇ ਪ੍ਰਭੁ ਕੋ ਦੇਖਾ ਤੋਂ ਉਸਨੇ ਏਕ ਬਾਰ ਅਤੇ ਰਿਸਾਇ ਮੂਠ ਕੀ ਮੂਠ ਬਾਣ ਚਲਾਏ ਸੋ ਹਰਿ ਨੇ ਤੀਨ ਤੀਨ ਟੁਕੜੇ ਕਰ ਕਾਟ ਗਿਰਾਏ ਉਸ ਕਾਲ॥
ਚੌ: ਕਾਢ ਖੜਗ ਭੋਮਾਸੁਰ ਲੀਯੋ॥ ਕੋਪਿ ਹੰਕਾਰ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ
ਉਰ ਦੀਯੋ॥ ਕਰੈ ਸ਼ਬਦ ਅਤਿ ਮੇਘ ਸਮਾਨ। ਅਰੇ ਗੱਵਾਰ ਨ ਪਾਵਹਿ ਜਾਨ॥ ਕਰ ਕਸ ਬਚਨ ਯਹਾਂ ਉਚਰੈ॥ ਮਹਾਂ ਯੁੱਧ ਭੋਮਾਸਰ ਕਰੈ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਯਿਹ ਤੋ ਅਤਿ ਬਲ ਕਰ ਇਨਪਰ ਗਦਾ ਚਲਾਤਾ ਥਾ ਔਰ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੇ ਸਰੀਰ ਮੇਂ ਉਸਕੀ ਚੋਟ ਯੋਂ ਲਗਤੀ ਥੀ ਕਿ ਜੋ ਹਾਥੀ ਕੇ ਅੰਗ ਮੇਂ ਫੂਲ ਛੜੀ, ਆਗੇ ਵੁਹ ਅਨੇਕ
