੩੧੦
ਧ੍ਯਾਇ ੬੦
ਯਮੁਨੀ ਝੂਲੋਂ ਕੀ ਚਮਕ ਔਰ ਘੋੜੋਂ ਕੇ ਪਾਖਰੋਂ ਕੀ ਦਮਕ ਔ ਸੁਖਪਾਲ, ਪਾਲਕੀ, ਨਾਲਕੀ, ਡੋਲੀ, ਚੰਡੋਲ, ਰਥ, ਘੁੜਬਹਿਲੋਂ ਕੇ ਘਟਾਟੋਪੋਂ ਕੀ ਓਪ ਔ ਉਨਕੇ ਮੋਤੀਯੋਂ ਕੀ ਝਾਲਰੋਂ ਕੀ ਜ੍ਯੋਤਿ ਸੂਰਯ ਕੀ ਜ੍ਯੋਤਿ ਸੇ ਮਿਲ ਏਕ ਹੋ ਜਗਮਗਾਇ ਰਹੀ ਥੀ
ਆਗੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਸਬ ਰਾਜ ਕੰਨ੍ਯਾਓਂ ਕੋ ਲੀਏ ਕਿਤਨੇ ਏਕ ਦਿਨੋਂ ਮੇਂ ਚਲੇ ਚਲੇ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਪੁਰੀ ਪਹੁੰਚੇ ਵਹਾਂ ਜਾਇ ਰਾਜ ਕੰਨ੍ਯਾਓਂ ਕੋ ਰਾਜ ਮੰਦਿਰ ਮੇਂ ਰੱਖ ਰਾਜਾ ਉੱਗ੍ਰਸੈਨ ਕੇ ਪਾਸ ਜਾਇ ਪ੍ਰਣਾਮ ਕਰ ਪਹਿਲੇ ਤੋ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਨੇ ਭੋਮਾਸੁਰ ਕੇ ਮਾਰਨੇ ਔ ਰਾਜ ਕੰਨ੍ਯਾਓਂ ਕੇ ਛੁਡਾਇ ਲਾਨੇ ਕਾ ਸਬ ਭੇਦ ਕਹਿ ਸੁਨਾਯਾ ਫਿਰ ਰਾਜਾ ਉੱਗ੍ਰਸੈਨ ਸੇ ਬਿਦਾ ਹੋਇ ਪ੍ਰਭੁ ਸੱਤ੍ਯਭਾਮਾ ਕੋ ਸਾਥ ਲੇ ਛੱਤ੍ਰ ਕੁੰਡਲ ਲੀਏ ਗਰੁੜ ਪਰ ਬੈਠ ਸ੍ਵਰਗ ਕੋ ਗਏ ਤਹਾਂ ਪਹੁੰਚਤੇ ਹੀ॥
ਚੌ: ਕੁੰਡਲ ਦੀਏ ਅਦਿਤਿ ਕੋ ਈਸ॥ ਛੱਤ੍ਰ ਧਰ੍ਯੋ ਸੁਰ
ਪਤਿ ਕੇ ਸੀਸ॥
ਕਹੋ ਜੋ ਸੱਤ੍ਯਭਾਮਾ ਤੁਮ ਸੇਕਲਪ ਬ੍ਰਿਛ ਮਾਂਗਤੀ ਹੈਂ ਦੇਖੋ ਵੁਹ ਕ੍ਯਾ ਕਹਿਤਾ ਹੈ ਇਸ ਬਾਤ ਕਾ ਉੱਤਰ ਮੁਝੇ ਲਾ ਦੋ ਪੀਛੇ ਸਮਝਾ ਜਾਏਗਾ ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਕੇ ਮੁਖ ਸੇਸੁਨ ਨਾਰਦ ਜੀ ਨੇ ਸੁਰ ਪਤਿ ਸੇ ਜਾਇ ਕਹਾ ਕਿ ਸੱਤ੍ਯ ਭਾਮਾ ਤੁਮਾਰੀ ਭੌਜਾਈ ਤੁਮ ਸੇ ਕਲਪਤਰੁ ਮਾਂਗਤੀ ਹੈ ਤੁਮ ਕਿਆ ਕਹਿਤੇ ਹੋ ਸੋ ਕਹੋ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹੇਂ ਜਾਇ ਸਨਾਓਂ ਇਸ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਇੰਦ੍ਰ ਪਹਿਲੇ ਤੋਂ ਹਕਬਕਾਇ ਕੁਛ ਸੋਚ ਰਹਾ
