੩੧੪
ਧ੍ਯਾਇ ੬੧
ਚੋਆ ਚੰਦਨ ਅਰਗਜਾ ਸੇਜ ਕੇ ਚਾਰੋਂ ਓਰ ਪਾਤ੍ਰੋਂ ਮੇਂ ਭਰਾ ਧਰਾ ਥਾ ਅਨੇਕ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੇ ਚਿੱਤ੍ਰ ਬਿਚਿੱਤ੍ਰ ਚਾਰੋਂ ਓਰ ਭੀਤੋਂ ਪਰ ਖਿੰਚੇ ਹੂਏ ਥੇ ਆਲੋਂ ਮੇਂ ਜਹਾਂ ਤਹਾਂ ਫੂਲ ਫਲ ਪਕਵਾਨ ਪਾਕ ਧਰੇ ਥੇ ਔਰ ਸਬ ਸੁਖ ਸਾਮਾਨ ਜੋ ਚਾਹੀਏ ਸੋ ਉਪਸਥਿਤ ਥਾ॥
ਝਲਾਬੇਰ ਕਾ ਘਾਘਰਾਘੂਮ ਘੁਮਾਰਾ ਤਿਸ ਪਰ ਸੁੱਚੇ ਮੋਤੀ ਟੰਕੇ ਹੂਏ ਚਮਚਮਾਤੀ ਅੰਗੀ ਝਲਝਲਾਤੀ ਸਾਰੀ ਜਗਮ ਗਾਤੀ ਓਢਨੀ ਪਹਿਨੇ ਓਢੇ ਨਖ ਸਿਖ ਨੇ ਸਿੰਗਾਰ ਕੀਏ ਰੋਲੀ ਕੀ ਆੜ ਦੀਏ ਬੜੇ ਬੜੇ ਮੋਤੀਯੋਂ ਕੀ ਨਥ, ਸੀਸ ਫੂਲ, ਕਰਣਫੂਲ, ਮਾਂਗਟੀਕਾ, ਟੇਢੀ, ਬੰਦੀ ਚੰਦ੍ਰਹਾਰ, ਮੋਹਨਮਾਲਾ, ਧੁਕਧੁਕੀ, ਪੰਚਲੜੀ, ਸਤਲੜੀ, ਮੁਕਤਮਾਲ, ਦੁਹਰੇ, ਤਿਹਰੇ, ਨਵਰਤਨ, ਔ ਭੁਜਬੰਧ, ਕੰਕਣ, ਪਹੁੰਚੀ, ਨੌਗਰੀ, ਚੂਰੀ, ਛਾਪ, ਛੱਲੇ ਕਿੰਕਣੀ, ਅਨਬਟ, ਬਿਛੂਏ, ਜੇਹਰ, ਤੇਹਰ, ਆਦਿ ਸਬ ਆਭੂਖਣ ਰਤਨ ਜਟਿਤ ਪਹਿਨੇ ਚੰਦ੍ਰਬਦਨੀ, ਚੰਪਕ ਬਰਣੀ ਮ੍ਰਿਗਨਯਨ, ਪਿਕਬਯਨੀ, ਗਜਗਾਮਿਨੀ ਕਟਿਕੇਹਰੀ, ਸ੍ਰੀ ਰੁਕਮਣੀ ਜੀ ਔ ਮੇਘ ਬਰਣ, ਚੰਦ੍ਰ ਮੁਖ, ਕਮਲ ਨਯਨ, ਮੋਰ ਕੇ ਪਾਂਖੋਂ ਕਾਮੁਕਟਦੀਏ ਬਨਮਾਲਹੀਏ ਪੀਤਾਂਬਰ ਪਹਿਰੇ ਪੀਤਪਟ ਓਢੇ ਰੂਪ ਸਾਗਰ ਤ੍ਰਿਭੁਵਨ ਉਜਾਗਰ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਆਨੰਦ ਕੰਦ ਵਹਾਂ ਬਿਰਾਜਤੇ ਥੇ ਔ ਆਪਸ ਮੇਂ ਪਰਸਪਰ ਸੂਖ ਲੇਤੇ ਦੇਤੇ ਥੇ ਕਿ ਯਕਾ ਯਕੀ ਲੇਟੇ ਲੇਟੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਨੇ ਰੁਕਮਣੀ ਜੀ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਸੁਨ ਸੁੰਦਰਿ ਏਕ ਬਾਤ ਤੁਝ ਸੇ ਪੂਛਤਾ ਹੂੰ ਤੂੰ ਉਸਕਾ ਉੱਤਰ ਮੁਝੇ ਦੇ ਕਿ ਤੂੰ ਤੋ ਮਹਾਂ ਸੁੰਦਰੀ
