ਧ੍ਯਾਇ ੬੪
੩੬੩
ਯਿਹ ਬਚਨ ਸੁਨ ਮਹਾਂਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਕੇ ਜ੍ਵਰ ਬਿਨ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਐਸਾ ਤ੍ਰਿਭੁਵਨ ਮੇਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜੋ ਹਰੈ ਇਸ ਸੇ ਉੱਤਮ ਯਹੀ ਹੈ ਕਿ ਤੂ ਭਗਤ ਹਿਤਕਾਰੀ ਸ੍ਰੀ ਮੁਰਾਰੀ ਕੇ ਪਾਸ ਜਾ ਸ਼ਿਵ ਵਾਕ੍ਯ ਸੁਨ ਸੋਚ ਬਿਚਾਰ ਵਿਖਮ ਜ੍ਵਰ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਆਨੰਦ ਕੰਦ ਜੀ ਕੇ ਸਨਮੁਖ ਜਾ ਹਾਥ ਜੋੜ ਅਤਿ ਬਿਨਤੀ ਕਰ ਗਿਰ ਗਿੜਾਇ ਹਾ ਹਾ ਸ੍ਵਾਯ ਬੋਲਾ ਹੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਿੰਧੁ ਦੀਨ ਬੰਧੁ ਪਤਿਤ ਪਾਵਨ ਦੀਨ ਦਯਾਲ ਮੇਰਾ ਅਪਰਾਧ ਖ੍ਯਮਾਂ ਕੀਜੈ ਔ ਅਪਨੇ ਜ੍ਵਰ ਸੇ ਬਚਾਇ ਲੀਜੈ॥
ਚੌ: ਪ੍ਰਭੁ ਤੁਮ ਹੌ ਬ੍ਰਹਮਾਦਿਕ ਈਸ॥ ਤੁਮਰੀ ਸ਼ਕਤਿ
ਅਗਮ ਜਗਦੀਸ॥ ਤੁਮ ਹੀ ਰਚ ਕਰ ਸ਼੍ਰਿਸ਼੍ਟਿ ਸਵਾਰੀ॥
ਸਬ ਮਾਯਾ ਜਗ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਤੁਮਾਰੀ॥ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੁਮਾਰੀ
ਅਬ ਮੈਂ ਬੂਝ੍ਯੋ॥ ਗ੍ਯਾਨ ਭਏ ਜਗ ਕਰਤਾ ਸੂਝ੍ਯੋ॥
ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਹਰਿ ਦਯਾਲ ਬੋਲੇ ਕਿ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਸ਼ਰਣ ਆਯਾ ਇਸ ਸੇ ਬਚਾ ਨਹੀ ਤੋ ਜੀਤਾ ਨ ਬਚਤਾ ਮੈਨੇ ਤੇਰਾ ਅਬਕਾ ਅਪਰਾਧ ਖ੍ਯਮਾਂ ਕੀਯਾ ਕਿ ਫਿਰ ਮੇਰੇ ਭਗਤ ਔ ਦਾਸੋਂ ਕੋ ਮਤ ਵ੍ਯਾਪੀਯੋ ਤੁਝੇ ਮੇਰੀ ਹੀ ਆਨ ਹੈ ਜ੍ਵਰ ਬੋਲਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਿੰਧੁ ਜੋ ਇਸ ਕਥਾ ਕੋ ਸੁਨੇਗਾ ਉਸੇ ਸੀਤ ਜ੍ਵਰ ਏਕ ਤਰ੍ਹਾ ਔ ਤਿਜਾਰੀ ਕਭੀ ਨ ਵ੍ਯਾਪੇਗੀ ਪੁਨਿ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਬੋਲੇ ਕਿ ਤੂੰ ਅਬ ਮਹਾਂਦੇਵ ਕੇ ਨਿਕਟ ਜਾ ਯਹਾਂ ਮਤ ਰਹੁ ਨਹੀਂ ਤੇ ਮੇਰਾ ਜ੍ਵਰ ਤੁਝੇ ਦੁਖ ਦੇਗਾ ਆਗ੍ਯਾ ਪਾਤੇ ਹੀ ਵਿਦਾ ਹੋ ਦੰਡਵਤ ਕਰ ਵਿਖਮ ਜ੍ਵਰ ਸਦਾਸ਼ਿਵ ਜੀ ਕੇ ਪਾਸ ਗਿਯਾ ਔਰ ਜ੍ਵਰ ਕਾ ਭੈ ਸਭ
