ਧ੍ਯਾਇ ੬੪
੩੬੫
ਕੀਜੈ ਮਨੁਹਾਰ॥
ਇਤਨਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਮਹਾਂਦੇਵ ਜੀ ਬਾਣਾਸੁਰ ਕੋ ਸਾਥ ਲੇ ਵੇਦ ਪਾਠ ਕਰਤੇ ਵਹਾਂ ਆਏ ਕਿ ਜਹਾਂ ਰਣਭੂਮਿ ਮੇਂ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਖੜੇ ਥੇ ਬਾਣਾਸੁਰ ਕੋ ਪਾਵੋਂ ਪਰ ਡਾਲ ਸ਼ਿਵਜੀ ਹਾਥ ਜੋੜ ਬੋਲੇ ਕਿ ਹੇ ਸ਼ਰਣਾਗਤ ਬਤਸਲ ਅਬ ਯਿਹ ਬਾਣਾਸੁਰ ਆਪ ਕੀ ਸ਼ਰਣ ਆਯਾ ਇਸ ਪਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਦ੍ਰਿਸ਼੍ਟ ਕੀਜੈ ਔਰ ਇਸ ਅਪਰਾਧ ਮਨ ਮੇਂ ਨ ਲੀਜੈ ਤੁਮ ਤੋਂ ਬਾਰ ਬਾਰ ਅਵਤਾਰ ਲੇਤੇ ਹੋ ਭੂਮਿ ਕਾ ਭਾਰ ਉਤਾਰਨੇ ਕੋ ਔਰ ਦੁਸ਼੍ਟ ਹਤਨ ਔ ਸੰਸਾਰ ਕੇ ਤਾਰਣ ਕੋ ਤੁਮ ਹੋ ਪ੍ਰਭੁ ਅਲਖ ਅਭੇਦੇ ਅਨੰਤ ਭਕਤੋਂ ਕੇ ਹੇਤੁ ਸੰਸਾਰ ਮੇਂ ਆਇ ਪ੍ਰਗਟਤੇ ਹੋ ਭਗਵੰਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਦਾ ਰਹਿਤੇ ਹੋ ਬਿਰਾਟ ਸ੍ਵਰੂਪ ਤਿਸਕਾ ਯਿਹ ਹੈ ਰੂਪ ਸ੍ਵਰਗ ਸਿਰ, ਨਾਭਿ ਆਕਾਸ਼, ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਪਾਂਵ, ਸਮੁੱਦ੍ਰ ਪੇਟ, ਇੰਦ੍ਰ ਭੁਜਾ, ਪਰਬਤਨਖ ਬਾਦਲ ਕੇਸ, ਰੋਮ ਬ੍ਰਿਖ੍ਯ, ਲੋਚਨ ਸਸਿ ਔ ਭਾਨੁ, ਬ੍ਰਹਮਾ ਮਨ, ਰੁੱਦ੍ਰ ਅਹੰਕਾਰ, ਪਵਨ ਸ੍ਵਾਸ, ਪਲਕ ਲਸਨਾ ਰਾਤ ਦਿਨ, ਗਰਜਨ ਸ਼ਬਦ॥
ਚੌ: ਐਸੇ ਰੂਪ ਸਦਾ ਅਨੁਸਰੈ॥ ਕਾਹੂ ਪੈ ਨਹੀਂ ਜਾਨੈ ਪਰੈ
ਔਰ ਯਿਹ ਸੰਸਾਰ ਦੁਖ ਕਾ ਸਮੱਦ੍ਰ ਹੈ ਇਸ ਮੇਂ ਚਿੰਤਾ ਔ ਮੋਹ ਰੂਪੀ ਜਲ ਭਰਾ ਹੈ ਪ੍ਰਭੁ ਬਿਨ ਤੁਮਾਰੇ ਨਾਮ ਕੀ ਨਾਵ ਕੇ ਸਹਾਰੇ ਕੋਈ ਇਸ ਮਹਾਂ ਕਠਿਨ ਸਮੁੱਦ੍ਰ ਕੇ ਪਾਰ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਤਾ ਔ ਯੋਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤੇਰੇ ਡੂਬਤੇ ਉਛਤੇ ਹੈਂ ਜੋ ਨਰ ਦੇਹ ਪਾਕਰ ਤੁਮਾਰਾ ਭਜਨ ਸਮਰਣ ਔ ਧ੍ਯਾਨ ਨ ਕਰੇਗਾ ਜਾਪ, ਸੋ ਭੂਲੇਗਾ ਧਰਮ
