੩੮੮
ਧ੍ਯਾਇ ੬੮
ਜੀ ਨੇ ਸੁਦਰਸ਼ਨ ਚੱਕ੍ਰ ਕੋ ਆਗ੍ਯਾ ਦੀ ਕਿ ਇਸੇ ਮਾਰ ਭਗਾਇ ਔ ਇਸੀ ਸਮਯ ਕਾਂਸ਼ੀ ਕੋ ਜਲਾਇ ਆਵੋ ਹਰਿ ਕੀ ਆਗ੍ਯਾ ਪਾਤੇ ਹੀ ਸੁਦਰਸ਼ਨ ਚੱਕ੍ਰ ਨੇ ਕਿੱਤ੍ਯਾ ਕੋ ਮਾਰ ਭਗਾਇ ਔਰ ਬਾਤ ਕਹਿਤੇ ਹੀ ਕਾਂਸ਼ੀ ਕੋ ਜਲਾਇ॥
ਚੌ: ਪਰਜਾ ਭਾਗੀ ਫਿਰੇ ਦੁਖਾਰੀ॥ ਗਾਰੀ ਦੇਹਿ ਸੁਦੱਖ੍ਯਹਿ
ਭਾਰੀ॥ ਫਿਕ੍ਯੋ ਚੱਕ੍ਰ ਸ਼ਿਵ ਪੁਰੀ ਜਲਾਇ॥ ਸੋਈ
ਕਹੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੋ ਆਇ॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਨ੍ਰਿਪ ਪੌਂਡ੍ਰਿਕ ਮੋਖ੍ਯ
ਬਰਣਨੋ ਨਾਮ ਸਪਤ ਖਸ਼੍ਟਤਿਮੋ ਧ੍ਯਾਇ ੬੭
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਮੁਨਿ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਜੈਸੇ ਬਲਰਾਮ ਸੁਖਧਾਮ ਰੂਪ ਨਿਧਾਨ ਨੇ ਦ੍ਵਬਿਦ ਕਪਿ ਕੋ ਮਾਰਾ ਤੈਸੇ ਹੀ ਮੈਂ ਕਥਾ ਕਹਿਤਾ ਹੂੰ ਤੁਮ ਚਿੱਤ ਦੇ ਸੁਨੋ ਦ੍ਵਬਿਦ ਜੋ ਸੁਗ੍ਰੀਵਕਾ ਮੰਤ੍ਰੀ ਔ ਮਯੰਦ ਕਪਿ ਕਾ ਭਾਈ ਭੋਮਾਸੁਰ ਕਾ ਸਖਾ ਥਾ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਏਕ ਸੂਲ ਮੇਰੇ ਮਨ ਮੇਂ ਹੈ ਸੋ ਜਬ ਤਕ ਖਟਕਤਾ ਹੈ ਯਿਹ ਬਾਤ ਸੁਣ ਕਿਸੀ ਨੇ ਉਸ ਸੇ ਪੂਛਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਸੋ ਕ੍ਯਾ ਵਹ ਬੋਲਾ ਜਿਸਨੇ ਮੇਰੇ ਮਿੱਤ੍ਰ ਭੋਮਾਸੁਰ ਕੋ ਮਾਰਾ ਤਿਸੇ ਮਾਰੂੰ ਤੇ ਮੇਰੇ ਮਨ ਕਾ ਦੁਖ ਜਾਇ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨਾ ਕਹਿ ਵੁਹ ਉਸੀ ਸਮੇ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਕਰ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਪੁਰੀ ਕੋ ਚਲਾ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਕੇ ਦੇਸ਼ ਉਜਾੜ ਭਾ ਔ ਲੋਗੋਂ ਕੋ ਦੁਖ ਦੇਤਾ ਕਿਸੀ ਕੋ ਪਾਨੀ ਬਰਖਾਇ ਬਹਾਇ ਕਿਸ ਕੋ ਆਗ ਬਰਖਾਇ ਜਲਾਯਾ ਕਿਸੀ ਕੋ ਪਹਾੜ ਸੇ ਪਟਕਾ ਕਿਸੀ
