ਧ੍ਯਾਇ ੬੯
੩੯੫
ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਹਮ ਰਾਜਾ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੇ ਪਠਾਏ ਸੰਦੇਸਾ ਕਹਿਨੇ ਤੁਮਾਰੇ ਪਾਸ ਆਏ ਹੈਂ ਕੌਰਵ ਬੋਲੇ ਕਹੋ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਰਾਜਾ ਜੀ ਨੇ ਕਹਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਮੇਂ ਹਮਸੇ ਬਿਰੋਧ ਕਰਨਾ ਉਚਿਤ ਨ ਥਾ॥
ਚੌ: ਤੁਮ ਹੋ ਬਹੁਤ ਸੇ ਬਾਲਕ ਏਕ॥ ਕੀਯੋ ਯੁੱਧ ਤਜ
ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਬੇਕ॥ ਮਹਾਂ ਅਧਰਮ ਜਾਨਕੈ ਕੀਯੋ॥
ਲੋਕ ਲਾਜ ਤਜ ਸੁਤ ਗਹਿ ਲੀਯੋ॥ ਐਸੇ ਗਰਬ ਤੁਮੇਂ
ਅਬ ਭਯੋ॥ ਸਮਝ ਬੂਝ ਤਾਂਕੋ ਦੁਖ ਦਯੋ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਕੌਰਵ ਮਹਾਂ ਕੋਪ ਕਰ ਬੋਲੇ ਕਿ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਬਸ ਕਰੋ ਅਧਿਕ ਬੜਾਈ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੀ ਮਤ ਕਰੋ ਹਮ ਸੇ ਯਿਹ ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਨਹੀਂ ਜਾਤੀ ਚਾਰ ਦਿਨ ਕੀ ਬਾਤ ਹੈ ਕਿ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੋ ਕੋਈ ਜਾਨਤਾ ਮਾਨਤਾ ਨ ਥਾ ਜਬ ਸੇ ਹਮਾਰੇ ਯਹਾਂ ਸਗਾਈ ਕੀ ਤਬੀ ਜੇ ਪ੍ਰਭੁਤਾ ਪਾਈ ਅਬ ਹਮੀ ਸੇ ਅਭਿਮਾਨ ਕੀ ਬਾਤ ਕਹਿ ਪਠਾਈ ਉਸੇ ਲਾਜ ਨਹੀਂ ਆਤੀ ਜੋ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਮੇਂ ਬੈਠਾ ਰਾਜ ਪਾਇ ਪਿਛਲੀ ਬਾਤ ਸਬ ਗਵਾਇ ਜੋ ਮਨ ਮਾਨਤਾ ਹੈ ਸੋ ਕਹਿਤਾ ਹੈ ਵੁਹ ਦਿਨ ਭੂਲ ਗਿਯਾ ਕਿ ਮਥੁਰਾ ਮੇਂ ਗ੍ਵਾਲ ਗੂਜਰੋਂ ਕੇ ਸਾਥ ਰਹਿਤਾ ਖਾਤਾ ਥਾ ਜੈਸੀ ਹਮਨੇ ਸਾਥ ਖਿਲਾਇ ਸੰਬੰਧ ਕਰ ਰਾਜ ਦਿਲਵਾਯਾ ਤਿਸ ਕਾ ਫਲ ਹਾਥੋਂ ਹਾਥ ਪਾਯਾ ਜੋ ਕਿਸੀ ਪੂਰੇ ਪਰ ਗੁਣ ਕਰਤੇ ਤੋ ਵੁਹ ਜਨਮ ਭਰ ਹਮਾਰਾ ਗੁਣ ਮਾਨਤਾ ਕਿਸੀ ਨੇ ਸਚ ਕਹਾਹੈ ਕਿ ਹੋਛੇ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤ ਬਾਲੂ ਕੀ ਭੀਤ ਸਮਾਨ ਹੈ॥
