੩੯੬
ਧ੍ਯਾਇ ੬੯
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਮਹਾਰਾਜ ਐਸੇ ਅਨੇਕ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੀ ਬਾਤੇਂ ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਰਣ, ਦ੍ਰੋਣ, ਭੀਖਮ, ਦ੍ਰਯੋਧਨ, ਆਦਿ ਸਬ ਕੌਰਵ ਗਰਬ ਕਰ ਉਠ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਘਰ ਗਏ ਔਰ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਉਨਕੀ ਬਾਤੇਂ ਸੁਨ ਸੁਨ ਹਸ ਹਸ ਵਹਾਂ ਬੈਠੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਯੋਂ ਕਹਿਤੇ ਰਹੇ ਕਿ ਇਨਕੋ ਰਾਜ ਔਰ ਬਲ ਕਾ ਗਰਬ ਭਯਾ ਹੈ ਜੋ ਐਸੀ ਐਸੀ ਬਾਤੇਂ ਕਹਿਤੇ ਹੈਂ ਨਹੀਂ ਤੋ ਬ੍ਰਹਮਾ, ਰੁੱਦ੍ਰ, ਇੰਦ੍ਰ ਕਾਈਸ, ਜਿਸੇ ਨਿਵਾਵੈ ਸੀਸ, ਤਿਸ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੀ ਯੇਹ ਨਿੰਦਾ ਕਰੈਂ, ਤੋ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਬਲਦੇਵ ਜੋ ਸਬ ਕੌਰਵੋਂ ਨਗਰ ਸਮੇਤ ਯਮੁਨਾ ਮੇਂ ਡੁਬਾਉੂਂ ਨਹੀਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ
ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨਾ ਕਹਿ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਕਰਸਬ ਕੌਰਵੋਂ ਕੋ ਨਗਰ ਸਮੇਤ ਹਲ ਸੇ ਖੈਂਚ ਯਮੁਨਾ ਤੀਰ ਪਰ ਲੇ ਗਏ ਔਰ ਚਾਹੇਂ ਕਿ ਡੁਬੋਵੇਂ ਤ੍ਯੋਂ ਹੀ ਅਤਿ ਘਬਰਾਇ ਭੈ ਖਾਇ ਸਬ ਕੌਰਵ ਆਇ ਹਾਥ ਜੋੜ ਸਿਰ ਨਾਇ ਗਿੜ ਗਿੜਾਇ ਬਿਨਤੀ ਕਰ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਹਮਾਰਾ ਅਪਰਾਧ ਖ੍ਯਮਾਂ ਕੀਜੈ ਹਮ ਆਪਕੀ ਸ਼ਰਣ ਆਇ ਅਬ ਬਚਾਇ ਲੀਜੈ ਜੋ ਕਹੋਗੇ ਸੋ ਕਰੈਂਗੇ ਸਦਾ ਰਾਜਾ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੀ ਆਗ੍ਯਾ ਮੇਂ ਰਹੇਂਗੇ, ਰਾਜਾ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਕੇ ਕਹਿਤੇ ਹੀ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਕਾ ਕ੍ਰੋਧ ਸ਼ਾਂਤਿ ਹੂਆ ਔਰ ਜੋ ਹਲ ਸੇ ਖੈਂਚ ਨਗਰ ਯਮੁਨਾ ਤੀਰ ਪਰ ਲਾਏ ਥੇ ਸੋ ਵਹੀਂ ਰੱਖਾ ਤਿਸੀ ਦਿਨ ਸੇ ਹਸਤਿਨਾਪੁਰ ਯਮੁਨਾ ਪਰਹੈ ਪਹਿਲੇ ਯਹਾਂ ਨ ਥਾ ਆਗੇ ਉਨ੍ਹੋਂ ਨੇ ਸੰਬਰ ਕੋ ਛੋੜ ਦੀਆ ਔਰ ਰਾਜਾ ਦ੍ਰਯੋਧਨ ਨੇ ਚਾਚਾ ਭਤੀਜੋਂ ਕੋ ਮਨਾਇ ਘਰ ਮੇਂ ਲੇਜਾਇ ਮੰਗਲਾਚਾਰ
