ਧ੍ਯਾਇ ੭੦
੩੯੭
ਕਰਵਾਇ ਬੇਦ ਕੀ ਬਿਧਿ ਸੇ ਸੰਬਰ ਕੋ ਕੰਨ੍ਯਾਦਾਨ ਦੀਆਂ ਔਰ ਉਸਕੇ ਯੌਤੁਕ ਮੇਂ ਬਹੁਤ ਕੁਛ ਸ਼ੰਕਲਪ ਕੀਯਾ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਐਸੇ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਹਸਤਿਨਾਪੁਰ ਜਾਇ ਕੌਰਵੋਂ ਕਾ ਗਰਬ ਗਵਾਇ ਭਤੀਜੇ ਕੋ ਛੁੜਾਇ ਵ੍ਯਾਹ ਲਾਏ ਉਸ ਕਾਲ ਸਾਰੀ ਦ੍ਵਾਰਕਾਪੁਰੀ ਮੇਂ ਆਨੰਦ ਹੋ ਗਿਯਾ ਔਰ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਹਸਤਿਨਾਪੁਰ ਕਾ ਸਬ ਸਮਾਚਾਰ ਵ੍ਯੋਰੇ ਸਮੇਤ ਸਮਝਾਇ ਰਾਜਾ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੇ ਪਾਸ ਜਾਇ ਕਹਾ॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਸੰਬਰ ਵਿਵਾਹ
ਕਥਨੋ ਨਾਮ ਏਕੋਨ ਸਪ੍ਤਤਿਤਮੋ ਧ੍ਯਾਇ ੬੯
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਏਕ ਸਮਯ ਨਾਰਦ ਜੀ ਕੇ ਮਨ ਮੇਂ ਆਈ ਕਿ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਸੋਲਹ ਸਹੱਸ੍ਰ ਏਕ ਸੈ ਆਠ ਇਸਤ੍ਰੀ ਲੇ ਕੈਸੇ ਹਸਥਾਸ਼੍ਰਮ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਸੋ ਚਲ ਕਰ ਦੇਖਾ ਚਾਹੀਏ ਇਤਨਾ ਵਿਚਾਰ ਚਲੇ ਚਲੇ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਪੁਰੀ ਮੇਂ ਆਏ ਤੋ ਨਗਰ ਕੇ ਬਾਹਰ ਕ੍ਯਾ ਦੇਖਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਕੋਈ ਬਾੜੀਯੋਂ ਮੇਂਨਾਨਾ ਭਾਂਤ ਕੇ ਬੜੇ ਬੜੇ ਊਚੇ ਬ੍ਰਿਖ੍ਯਹਰੈ ਫਲ ਫੂਲੋਂ ਸੇ ਭਰੇ ਖੜੇ ਝੂਮ ਰਹੇ ਹੈਂ ਔਰ ਉਨ ਪਰ ਕਪੋਤ, ਕੀਰ, ਚਾਤਕ, ਮੋਰ ਆਦਿ ਪੰਖੀ ਮਨ ਭਾਵਨ ਬੋਲੀਆਂ ਬੈਠੇ ਬੋਲ ਰਹੇ ਹੈਂ ਕਈ ਸੁੰਦਰ ਸਰੋਵਰੋਂ ਮੇਂ ਕਮਲ ਖਿਲੇ ਹੂਏ ਤਿਨ ਪਰ ਭੌਰੋਂ ਕੇ ਝੁੰਡ ਕੇ ਝੁੰਡ ਗੂੰਜ ਰਹੇ ਤੀਰ ਮੇਂ ਹੰਸ ਸਾਰਸ ਸਮੇਤ ਖਗ ਕੁਲਾਹਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹੈ ਕਹੀਂ ਫੁਲਵਾੜੀਯੋਂ ਮੇਂ ਮਾਲੀ ਮੀਠੇ ਮੀਠੇ ਸ੍ਵਰੋਂ ਸੇ ਗਾਇ ਗਾਂਇ
