ਧ੍ਯਾਇ ੭੨
੪੦੫
ਸੰਦੇਸੋ ਨਾਮੈਕ ਸਪ੍ਤਤਿਤਮੋ ਧ੍ਯਾਇ ੭੧
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਪਹਿਲੇ ਤੋ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਨੇ ਉਸ ਬ੍ਰਹਮਣ ਕੋ ਇਤਨਾ ਕਹਿ ਵਿਦਾ ਕੀਆ ਜੋ ਰਾਜਾਓਂ ਕਾ ਸੰਦੇਸਾ ਲਾਯਾ ਥਾ ਕਿ ਦੇਵਤਾ ਹਮਾਰੀ ਓਰ ਸੇ ਸਬ ਰਾਜਾਓਂ ਕੋ ਜਾ ਕਹੋ ਕਿ ਤੁਮ ਕਿਸੀ ਬਾਤ ਸੇ ਚਿੰਤਾ ਮਤ ਕਰੋ ਹਮ ਬੇਗ ਆਇ ਤੁਮੇਂ ਛੁੜਾਵੇ ਹੈਂ ਮਹਾਰਾਜ ਜਿਹ ਬਾਤ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਬਾਹਮਣ ਕੋ ਬਿਦਾ ਕਰ ਊਧਵ ਜੀ ਕੋ ਸਾਥ ਲੇ ਰਾਜਾ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਸੂਰਸੈਨ ਕੀ ਸਭਾ ਮੈਂ ਗਏ ਇਨ੍ਹੋ ਨੇ ਸਬ ਸਮਾਚਾਰ ਉਨਕੇ ਆਗੇ ਕਹੇ ਵੇ ਸੁਨਕਰ ਚੁਪ ਹੋ ਰਹੇ ਇਸਮੇਂ ਊਧਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਯੇਹ ਦੋਨੋਂ ਕਾਜ ਕੀਜੈ ਪਹਿਲੇ ਰਾਜਾਓਂ ਕੋ ਜਰਾਸੰਧ ਸੇ ਛੁੜਾ ਦੀਜੈ ਪੀਛੇ ਚਲ ਕਰ ਯੱਗ੍ਯ ਸੰਵਾਰੀਯੇ ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਰਾਜਸੂਯ ਯਗ੍ਯ ਕਾ ਕਾਮ ਬਿਨ ਰਾਜਾ ਔਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਤਾ ਔ ਕਹਾਂ ਬੀਸ ਸਹੱਸ੍ਰ ਨਿਪ ਇਕੱਠੇ ਹੈ ਉਨੇਂ ਛੁੜਾਓਗੇ ਤੋ ਵੇ ਸਬ ਗੁਣ ਮਾਨ ਯੱਗ੍ਯ ਕਾ ਕਾਜ ਬਿਨ ਬੁਲਾਏ ਜਾਕਰ ਕਰੇਂਗੇ ਮਹਾਰਾਜ ਔਰ ਕੋਈ ਦਸੋ ਦਿਸਾ ਜੀਤ ਆਵੈਗਾ ਤੌ ਭੀ ਇਤਨੇ ਰਾਜਾ ਇਕੱਠੇ ਨ ਪਾਵੈਗਾ ਇਸ ਸੇ ਅਬ ਉੱਤਮ ਯਹੀ ਹੈ ਕਿ ਹਸਤਿਨਾਪੁਰ ਕੋ ਚਲੀਏ ਪਾਂਡਵੋਂ ਸੇ ਮਿਲ ਮਤਾ ਕਰ ਜੋ ਕਾਮ ਕਰਨਾ ਹੋ ਸੋ ਕਰੀਏ, ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨਾ ਕਹਿ ਪੁਨਿ ਊਧਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਰਾਜਾ ਜਰਾਸੰਧ ਬੜਾ ਦਾਤਾ ਔ ਗਊ ਬ੍ਰਾਹਮਨ ਮਾਨਨੇ ਔ ਪੂਜਨੇ ਵਾਲਾ ਹੈ ਜੋ ਕੋਈ ਉਸਸੇ ਜਾਕਰ ਮਾਂਗਤਾ ਹੈ ਸੋ ਪਾਤਾ ਹੈ ਉਸਕੇ ਬਲ ਕੇ ਸਮਾਨ
