੪੩੦
ਧ੍ਯਾਇ ੭੬
ਉਸਕਾ ਯਸ਼ ਹੂਆ ਤੌ ਭੀ ਵੁਹ ਪ੍ਰਸੰਨ ਨ ਹੂਆ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਪਰੀਖ੍ਯਤ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਜੱਗ੍ਯ ਕੇ ਪੂਰਨ ਹੋਤੇ ਹੀ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਰਾਜਾ ਯੁਧਿਸ਼੍ਟਰ ਸੇ ਬਿਦਾ ਹੋ ਸਬ ਸੈਨਾ ਲੇ ਕੁਟੰਬ ਸਹਿਤ ਹਸਤਿਨਾਪੁਰ ਸੇ ਚਲੇ ਚਲੇ ਦ੍ਵਾਰਕਾਪੁਰੀ ਪਧਾਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਪਹੁੰਚਤੇ ਹੀ ਘਰ ਘਰ ਮੰਗਲਾਚਾਰ ਹੋਨੇ ਲਗਾ ਔ ਸਾਰੇ ਨਗਰ ਮੇਂ
ਆਨੰਦ ਹੋ ਗਿਯਾ॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਸਿਸੁਪਾਲ ਮੋਖ੍ਯੋ
{{gap}ਨਾਮ ਪੰਚ ਸਪ੍ਤਤਿਤਮੋ ਅਧ੍ਯਾਇ ੭੫
{{gap}ਰਾਜਾ ਪਰੀਖ੍ਯਤ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਰਾਜਸੂਯ ਯੱਗ੍ਯ ਹੋਨੇ ਸੇ ਸਬ ਕੋਈ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੂਏ ਏਕ ਦ੍ਰਯੋਧਨ ਅਪ੍ਰਸੰਨ ਹੂਆ ਇਸਕਾ ਕਾਰਣ ਕਿਆ ਹੈ ਸੋ ਤੁਮ ਮੁਝੇ ਸਮਝਾਇ ਕੇ ਕਹੋ ਜੋ ਮੇਰੇ ਮਨ ਕਾ ਭ੍ਰਮ ਜਾਇ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਰਾਜਾ ਤੁਮਾਰੇ ਪਿਤਾ ਮਹ ਬੜੇ ਗ੍ਯਾਨੀ ਥੇ ਉਨੋਂ ਨੇ ਯੱਗ੍ਯ ਮੇਂ ਜਿਸੇ ਜੈਸਾ ਦੇਖਾ ਤਿਸੇ ਤੈਸਾ ਕਾਮ ਦੀਆ ਭੀਮ ਕੋ ਭੋਜਨ ਕਰਵਾਨੇ ਕਾ ਅਧਿਕਾਰੀ ਕੀਆ ਪੂਜਾ ਪਰ ਸਹਦੇਵ ਕੋ ਰੱਖਾ ਧਨ ਲਾਨੇ ਕੋ ਨਕੁਲ ਰਹੇ ਸੇਵਾ ਕਰਨੇ ਪਰ ਅਰਜਨੁ ਠਹਿਰੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਨੇ ਪਾਂਵ ਧੋਨੇ ਔ ਜੂਠੀ ਪੱਤਲ ਉਠਾਨੇ ਕਾ ਕਾਮ ਲੀਆ ਦ੍ਰਯੋਧਨ ਕੋਧਨ ਬਾਂਟਨੇ ਕਾ ਕਾਰਯ ਦੀਆ ਔਰ ਸਬ ਜਿਤਨੇ ਰਾਜਾ ਥੇ ਤਿਨੋਂ ਨੇ ਏਕ ਏਕ ਕਾਮ ਬਾਂਟ ਲੀਆ ਮਹਾਰਾਜ ਸਬ ਤੋ ਨਿਸਕਪਟ ਯੱਗ੍ਯ ਕੀ ਟਹਿਲ ਕਰਤੇ ਥੇ ਪਰ ਏਕ ਰਾਜਾ ਦ੍ਰਯੋਧਨ ਹੀ
