ਧ੍ਯਾਇ ੭੬
੪੩੧
ਕਪਟ ਸਹਿਤ ਕਾਮ ਕਰਤਾ ਥਾ ਇਸ ਸੇ ਵੁਹ ਏਕ ਕੀ ਠੌਰ ਅਨੇਕ ਉਠਾਤਾ ਥਾ ਨਿਜ ਮਨ ਮੇਂ ਯੇਹ ਬਾਤ ਠਾਨਕੇ ਕਿ ਇਨਕਾ ਭੰਡਾਰ ਟੂਟੇ ਤੋ ਅਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਟਾ ਹੋ ਪਰ ਭਗਵਤ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸੇ ਅਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਟਾ ਨ ਹੂਈ ਔਰ ਯਸ਼ ਹੋਤਾ ਥਾਇਸ ਲੀਏ ਵੁਹ ਅਪ੍ਰਸੰਨ ਥਾ ਔਰ ਵੁਹ ਯਿਹ ਭੀ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਥਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਹਾਥ ਮੇਂ ਚੱਕ੍ਰ ਹੈ ਏਕ ਰੁਪ੍ਯਾ ਦੂੰਗਾ ਤੋ ਚਾਰ ਇਕੱਠੇ ਹੋਂਗੇ, ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਰਾਜਾ ਅਬ ਆਗੇ ਕਥਾ ਸੁਨੀਏ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਕੇ ਪਧਾਰਕੇ ਹੀ ਰਾਜਾ ਯੁਧਿਸ਼੍ਟਰ ਨੇ ਸਬ ਰਾਜਾਓਂ ਕੋ ਖਿਲਾਇ ਪਿਲਾਇ ਪਹਿਰਾਇ ਅਤਿ ਸਿਸ੍ਟਾਚਾਰ ਕਰ ਬਿਦਾ ਕੀਆ ਵੇ ਦਲ ਸਾਜ ਸਾਜ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਦੇਸ਼ ਕੋ ਸਿਧਾਰੇ ਆਗੇ ਰਾਜਾ ਯੁਧਿਸ਼੍ਟਰ ਪਾਂਡਵ ਔ ਕੌਰਵੋਂ ਕੋ ਲੇ ਗੰਗਾ ਸ਼ਨਾਨ ਕੋ ਬਾਜੇ ਗਾਜੇ ਸੇ ਗਏ ਤੀਰ ਪਰਜਾ ਜਾਇ ਦੰਡਵਤ ਕਰ ਰਜ ਲਗਾਇ ਆਚਮਨ ਕਰ ਇਸਤ੍ਰੀ ਸਹਿਤ ਨੀਰ ਮੇਂ ਪੈਠੇ ਉਨਕੇ ਸਾਥ ਸਬ ਨੇ ਸ਼ਨਾਨ ਕੀਆ ਪੁਨਿ ਨ੍ਹਾਇ ਧੋਇ ਸੰਧ੍ਯਾ ਪੂਜਾ ਸੈ ਨਿਸਚਿੰਤ ਹੋਇ ਬਸਤ੍ਰ ਆਭੁਖਣ ਪਹਿਨ ਸਬ ਕੋ ਸਾਥ ਲੀਏ ਰਾਜਾ ਯੁਧਿਸ਼੍ਟਰ ਕਹਾਂ ਆਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਜਹਾਂ ਮਯ ਦੈਤ੍ਯ ਨੇ ਮੰਦਿਰ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਸ੍ਵਰਣ ਕੇ ਰਤਨ ਜੜਿਤ ਬਨਾਏ ਥੇ ਮਹਾਰਾਜ ਵਹਾਂ ਜਾਇ ਰਾਜਾ ਯੁਧਿਸ਼੍ਟਰ ਸਿੰਘਾਸਨ ਪਰ ਬਿਰਾਜੇ ਉਸ ਕਾਲ ਗੰਧ੍ਰਬ ਗੁਣ ਗਾਤੇ ਥੇ ਬੰਦੀਜਨ ਯਸ਼ ਬਖਾਨਤੇ ਥੇ ਸਭਾ ਕੇ ਬੀਚ ਪਾਤੁਰ ਨਿਰਤ ਕਰਤੀ ਥੀਂ ਘਰ ਬਾਹਰ ਮੇਂ ਮੰਗਲੀਲੋਗ ਗਾਇ ਬਜਾਇ ਮੰਗਲਾਚਾਰ ਕਰਤੇ ਔਰ ਰਾਜਾ ਯੁਧਿਸ਼੍ਟਰ ਕੀ
